Сакам да кажам...

Покрај вистинскиот маж жените се среќни,покрај сите останати калибри на мажи,жените мора да бидат јаки.

*********

Го гледам форумов и ми западна во око една работа.Ако поставите некое малку покомплексно прашање знајте нема да добиете никакво мислење или не дај боже конкретен одговор.Ама затоа ниедно поставено прашање во темите за секс или козметика ,не останало неодговорено.Што ни покажува ова?
Какви членови сме собрани на Феминава???
Простете рано сабајле сум зајадлива.

 

Синоќа заспав плачејќи. Колку и да знаеш дека барем не е отиден преку три света, Германија не е мала работа, боли тоа што кога ќе поминеме покрај неговата куќа и нема да можеме да одиме да играме фудбал кога и да посакаме, ќе го гледаме на неколку месеци, години..
Мнооогу драг и близок другар, соученик, 9 години заедно не се малку.

 

Веројатно одговорот би бил козметичарки и сексолози. Комбинација снова, м?

 

52 години од Скопскиот катастрофален земјотрес.

Нашите медиуми и портали и денес се занимаваат со дневно политички теми.

 

Никогаш не дозволувајте друг да биде родител на вашите деца. Без разлика дали се тоа тетки,чичковци или странци. Сносете одговорност за воспитувањето и не пуштајте други луѓе да носат одлуки за вашите деца,без разлика дали изгледале едно или десет.

 

Оној селфи стапот во г.з да си го напикате, кои ретардирани трендови излегуваат не ми се верува.
Порано си се шеташ некаде, излегува добар момент за сликање, застануваш некој и замолуваш да те слика. Ми фали тоа, не паметам кога последен пат некој непознат ме замолил да го сликам. Јас радосна оти баш мене ме одбрале (оти нели сигурно мора најубава од сите други да сум штом ете, баш јас ), а тој не мора да се глупира со нешто како стапов во случајов. Или мора 100 фотки да се сликнат за една да се одбере за на фб, па нема смисла секој втор да го застануваш или некој да ангажираш цел ден по тебе да оди со фотоапарат. Во тој случај ви признавам, стапот е идеално решение за вашите маки.

 

Горам,но не од жештината,горам од пеколот кој врие внатре во мене!

 

Периодов сум тешко педерче.
Заљубено педерче.
Ми оди во љубов, а се понашам како другарката/тетката што е сигнл и ги убедува сите како е подобро да си сингл и најдобар совет и е - сите ќе раскинете.
Тоа е убавината на имање дечко - ај терај си викендот, јас мојот... ама мирен да бидеш, слушна?! За мене не се секирај, голема сум јас, знам да се чувам. Еве сега ме прашува дали ме боли главата, не само што ме боли, туку и искочи на кафе со другарките, ме напушти... а кога ќе се замислам дека треба да излезам на сонцево, па уште и до каде... ми оди гаг за повраќање, одма знам дека ќе ми се слоши, со тахикардииве...посластици.

И не знам шо фаца имам, ама не ме викаат маци, маче, срц, душо, сонце...мене најселски во свет ме викаат - ЦУЦИ. А најмногу цуци ме викаат медицински сестри. И уште ова не знам зошто така - од сите луѓе на светов после луѓе со проблеми и стари луѓе најмногу ми оди муабет со медицински сестри и доктори, или дефинитивно ја утнав професијата или стварно сум пациент со дијагноза Е 20 #хехе.

А многу ме загрижува што сабајле сањав дека сум имала мотор Дукати и сум се курчела низ град со него, па после ми го украле... Си викав, ај бе исто е ко да возиш точак, колку може да е тешко човече? И стварно... се изнавозев на мотор!!! Ама од каде и на мојава потсвест таква сулуда идеја?

И кажано меѓу нас... многу мразам одење на гости и да ми доаѓаат гости... освен другарките за кафе и пиење...а она прописното...со најава и сериозност, со све, со пичке си материне. Е МНОГУ МРАЗАМ!!! Не сакам формалности, доста ме јебат секој ден по работа... ама ај, човештво, како сакате, штом така сакате и сте мнозинство, која сум јас да ви кажувам дека без веза е. Као нема кафани и кафичи прописно да се оставиме. А сум за да частам по такви места, само мирот и удобноста на домот да си ги задржам, како на својот, така и на туѓиот.

 

Кога не очекуваш ништо... добиваш сѐ... затоа што знаеш дека нема да се разочараш.

 

Веќе не планирам ништо од напред. Причина?
Кога се ми е по планот ќе се најде некој паметен и ќе ми го сјебе.
Извињавам се на израз и тој е за жене
Мани на страна свој став свое јас, пред неки вољене особе едноставно топиш се и не можеш речи не

Застанувам пред моиве тројца важни мажи во мојов живот и им велам...
Јас го седнувам задников во кола кој иде иде ако не одам сама.
Е кога ќе го слушнат тоа сама маж ми пред мене задникот го бапнал во кола
Големиов ме бакнува во чело, ме дига врти и веднаш паѓа среќен пат кево... остани подолго уживај не враќај се Што значи мачката не е дома, куќа на располагање биче друштво забава и слободног секса
Знам и вас ви иде да ги избркате мама и тато на неко време Кој не нек пише
Малово го влечам уште некое време затоа што ужива во мојата вожња и сеуште не напуштен авантуристички дух.По некоја година и тоа нема да ми иде...
Не због мојот дух него због свој простор своја слобода, бити сам на неко време.
Сите на моменти сме го посакале тоа.
Зборот ми беше - не планирано без многу што да понесам, што ми треба, вака така ќе биде, јас поминувам топ.
За да појдам до една дестинација ми треба волја, добро расположение и нешто лова, лица кои не се бурзат, лица кои знаат да уживаат и од ситни мали нешта да направат рајски одмор за душа.

 

Мишка,мишка насекаде.Луѓе златни,мачни души..постојат ролони,постојат парфеми....ајде се простува.
Во петокот беше Локум Фест,дел од Бит Фест.Се одржуваше во чаршијата во Битола,пред Еснаф,кафана/кафич шо е.Пејат,свират некои баби дедовци од којзнае каде собрани и кога се свртив да видам шо народ се собрал се старо,прастаро.Како во предисториски период се чувствував.После запееја некоја чалгаџиска група од Велес.Кутрите без прекин свири,пеј до кај 11 и нешто навечер.
А јас?Јас традиционално си одам на Локум Фест секоја година иако не сум нешто по локумот таму.
Ама оваа година како шо видов баби/дедовци не сум видела претходно.И вчера бев,во саботата.Виолета Томовска пеела.Народ собрано,ти се чини митинг.Ако нека излегуваат луѓето.Морав од таму да поминам бидејќи бев излезена па си бегав дома.Виолетчето се слушаше до зградата кај шо живеам.Машала до 11 и пол навечер пееше.Ако,нека пеј.
Денес би сакала пак да ѕирнам нешто од Бит Фест,овој пат се мислам дали да одам на Шекспир фестивалот во НТБ.Да се оди или не,прашање е сега...

 

..Од каде ли да почнам?! Ај, од почеток.
Еден од подобрите другари ми иде во Германија, вчера испраќање, последна забава заедно за годинава, пијанчење, хаос. Плачки, мачки, кучки, лигавешки, другарчето ќе си оди. Мене само ми се насолзија очите, колку да не останам покуса. Всушност цел живот во основно со него седев заедно на клупа! Како да не ми е криво, какви глупости имаме правено, двајцата највисоки во цел клас и во последна клупа не ставаа, таа клупа е сон за глупости правење! И уствари не само на мене, на сите им е криво што си оди, ама се усреќи што си оди, искрено.
Доста за ова, нешто друго да си кажам: исчитав лектира утрово и не знам што да правам, прегледав се` на социјални мрежи, забавни сајтови, триста чуда и сега што? Хороскоп да читнам, викам. Ми текна дека вчера си најдов симпатија, па не ми се верува дека ми е симпатија! Порано не му обрнував внимание, ама вчера ми стана сонце! И така, отварам хороскоп гледам за вчера, вика романтичен период, можни се емоции и чувства кон спротивниот пол, многу романтични чувства. Се шлапнувам со дланка по чело, не ми е верно што прочитав, зарем ова? Хороскопов погаѓал по нешто, онака може случајно, или не.
Ќе си тупам сега главата со симпатија, бе, луда главо.
Ќе се тргнам јас сега од темава, да не истрескам уште нешто. Бидете ми поздравени.

 

Колку е тенка границата кога балансираме...Само едно мало чкорче е доволно да потпали се...И потоа - пожар.

Да, пожар. Душевен, психички, физички или емоционален. Те разурнува небаре целата Земјина полутопка сака да те исфрли некаде далеку од неа. Ама секогаш имало надеж... Ново утре.

Депресивното однесување исто...

Сакам да кажам дека некои луѓе никогаш нема да пораснат. Да созреат. Не судам никому, обично не се замарам со туѓите животи ама вчера имав една интересна посета.... И не можам да сфатам како некој 30 годишен човек може да се однесува како да не му е грижа за ништо во животот ? Така лабилно, без никакво чувство за себепронаоѓање, кариера, заработувачка, дом, семејство...
Секој со своите сфаќања и приоритети ама мака ми е кога гледам близок како не прави ништо во животот и живее на парите на мама и тато кои нема да бидат тука секогаш... И после следува губиток. Самогубење.

Ама не можам да променам ништо, не можам да допрам до него... Има изградено таков ѕид... Не вреди.

Денес имав уште една интересна посета. Се враќам од кафенце со другарките и фамилијарна средба со фини роднини кои воопшто не ги знам... Луѓето се повеќе и повеќе ме изненадуваат, со секој нов ден. Позитивно од некои со кои требало да контактирам а не сум имала прилика... И негативно од оние кои ги знам цел живот... Затоа фамилија и семејство мене ме асоцира на четири личности.

Јас, мајка, тато и брат ми. ​

 

Кога во дискотека некој од зад грб те прашува дали ти сметаат, а носиш високи сандали, нормално ќе си помислиш дека те прашува за сандалите. Ма ни на крај на памет не ми текна дека ме прашува дали ми сметаат очилата. Ни па на крај на памет ќе ми текнеше дека некој некаде ќе ми рече дека е бедно да се носат очила, особено во дискотека. Зошто е бедно? Мене ми е победно да не ги носам, да се срамам од тоа што носам очила и цела вечер да не гледам ништо.

 

Не дека смета туку несакајќи да не промашиш некој дечко ако не ги носиш а искрено мене пак девојка со наочарчиња ми е посехси од оние без

 

еднаш ми се скршија очилата и си го утнав дечкото само 2,3 пати сум поминала покрај него ко да не го познавам, а него го барав

 

Луда женска работа во петокот ја претоварив ташната, мислиш во секој момент на пат ќе тргам, па уште и цел ден дома не се прибрав. Додади на тоа и клими и вентилатори што фрштат од сите страни и ќе добиеш на крај резултат болка во рамо и плешка ко да ти мавнал некој убав бокс. Некогаш беспотребно си го отежнувам животов, ни сама не знам зошто.

Кога сум кај климиве летово ме претепува убаво, толку мразам жештини па тоа е чудо едно. Излези надвор препоти се, залепи се цел, влези во просторија смрзни и постојано бегај од изворот да не ти удира во една точка. Порано ни промаја осеќав, нит бутур. Сега сум се разлигавела нешто, секоја нагла температурна промена скапо си ја плаќам, ама ај налет ќе се издржи некако уште некој месец...па после ќе се жалам од вртоглавиците и облачното време
Шала на стана, човек секогаш може да си најде причина да се жали и да се туфка, а не е фино тоа. Негативноста е зло најголемо. Нит сам се сакаш, ниту околината те сака, а продуктивноста е сведена на некој минимум или отерана у некоја скроз деструктивна насока. Пред некој ден ме возеше во такси едно чиче, уште една година до пензија му фали, абе толку позитивност собрана во еден човек одамна не сум сретнала. Сигурно чим на тие години седнал во кола тоа да го прави ниту му е сјајно, ниту животот му е песна, ама си гура бе и мака нема. Има повеќе воља и идеи од повеќето луѓе измеѓу 25-30 години што ги познавам. Меѓу другото има идеја и дека ќе живее преку 100 години заедно со женичката...па искрено и од се срце му посакувам.
А јас ќе си отворам едно пиво што немам време да го испијам од средата, ќе исклучам нотификации од мејл и ќе си ја догледам серијата конечно, еве и тука официјално си ветувам

 

Минувам покрај зграда и слушам тинејџери од 15-16 години слушаат некои рок песни од мое време. Криво ми падна, ко да ми крадат од времето, од младоста. Ко да земаат нешто што нив не им припаѓа. Ми дојде да им речам -Исклучете, не се тие песни за вас, зар нема нови пеачи, групи, песни, ново време е, нови генерации...остајте ги тие песни, мои се. Мочковци