Сакам да кажам...

како и повеќе феминки и мене ми се здосади да слушам муабети ајде омажи се ,вработи се( мислиш толку е лесно да најдеш работа на својата струка ) .....оставете ме бе луѓе не ни е лесно и нам младите ....за мажачка кога ке дојде часот тогаш ,а за се друго ке се потрудиме да добиеме ...на сила ништо не бидува аман веќе ..колку притисок од сите страни аууффф.....знаеме сите ние што сакаме ама стрпете се малку се во свое време ....само правите да се чувствуваме полошоо....

 

Не го почувствував месецов како помина. Лето искористено максимално, да речам.
Оваа возбудава за прв ден средно ми ја снема, онака, малку ми остана. Цел месец бев како леле, едвај чекам; леле што ќе правам; сакам да видам со кој ќе учам, сакам книгите да си ги видам.. и сега тааап одеднаш ги снема прашањава ден пред школо.
Само да не закаснам утре, прва ќе им отидам. Јас како што се заборавам некогаш- ништо чудно и да закаснам или да не слушнам кога ќе ме прочитаат, па да имам авантури барајќи училница.
..
Кожни панталони, јакна, маичка, кратки чизми, влагам во школо, вадам темна цвикера, во позадина иде I'm on a highway to heеell.. СТООП, сечи! До тука беше филмот.
Мислам подобро да одам додека не кажам уште некоја глупост.

 

Татко ми ми се смее и ми вика, ќе треба да го смениме биоритамот, се прибираш во 12, јадеш во 12
Не се секирај тато, од утре ќе се менува биоритамот, нова песна ќе се пее
Бога ми, од утре нова песна Како ми се смееше еден другар, сега те гледам па ќе те видам следното лето, кога слушна кај ќе учам
Крадење лубеници од комшиите, спиење кај другарки, бањање во базени, играње карти без престан, пливање и прскање во езерото за сите пари, кој изгубил во магарец-ќе ме фрлаат во вода со се алишта, и да, местење да останеме сами
Со преполни батерии, спремна за средно

Уште нешто, златна работа леќиве, се препородив по 3-ти пат Е да, сега малку се мачам при вадење и ставање, ама ќе се увежбам брзо

И да, ќе ви пишам и за 15-тина денови од Унгарија

Еј, доста зборев, бидете ми добри, одморени и насмеани

 

Обвиткани со превезот на егоизмот закитен со потсмев и иронија, човечките суштества безочно сеат негатива под сопственото тло. Заспана совест и активен егоизам ја будат муграта и го заспиваат денот.
Ги гледам луѓето како под чистата и негувана кожа распослале килим на кој таложат прав и нечистотија. Однадвор поставиле филувана маска, а внатре гола празнина оставена на ѕидовите на трулоста.
Безочно коваат ситуации, со леснотија ја погануваат душата и исфрлаат отровни зборови. Се претворија во полоши ѕверови и од вистинските крволочни животни. Ја билдаат омразата, ја згмечуваат насмевката и обележуваат потенцијални параметри во арената за натпревар.
Лицемерност, завидливост, лаги, интриги всадени во секој здив. Некои лесно го освојуваат трофејот, а другите се уште талкаат низ надеж за посветло утро.
Сомнежот дека постои нешто толку силно што ќе ја врати добрината во човекот е се поприсутен во споредба со неговата гневност.

 

Ми влага колешка во канцеларија, целата испаничена и исфрустрирана. Причина - формулари некои поднесував кај претпоставените за потврда за работа, па не сум ги пополнила ко шо треба.
Сакав да и речам КАДЕ ГОРИ???
Јас сум пополнила, за моја потреба, па не се паничам, се ќе се среди. Што мајка бараш да ми се издераваш и да се испаничуваш за моја работа? Бог да чува луѓево какви се.

Инаку градов ( Скопјево) вечито се гради. Под канцеларија 2 пати ги менуваат плочките на улицата. Музика неможам да си слушам. Изгледа нерви ни тренираат хаха.

 

31 август, последен ден од летните и годишни одмори, ден проследен со подготовки за убавините на есента, есенското ветерче и дожд, благите температури, убавините на тивкото и примамливо сонце некаде загубено помеѓу муртите облаци, убавината на врелиот чај и топлата елегантна облека.
Толку многу ми недостигаше септемврискиот ден и неговите прекрасотии, враќањето на обврските, виорот на дечињата со ранчиња, успехот на младите во факултетските денови, ломотењето на сообракајот за на работа, ладното и тмурно утро, паѓањето и виорот на есенските бојни лисја кои ја галат природата, марамите од мојот длабог плакар се веќе тука некаде за да дадам уште еден прекрасен есенски детаљ од гардероберот.
Тука се и чадорот и огромната чанта за да се справувам со почетокот на уште еден есенски ден.
Иако календарски есента не пристигна, но самиот септември сам по себе зрачи на есен и вистинска шаренилост, мир, спокој а воедно турбуленција.
Ги оставам позади некаде длабоко во гардероберот и морето, езерата, базените, плажите, лепезите, китките, шљокиците, фустаните, сандалите купаќите, коктелите и вечерните часови за другото лето со поведар дух и малку повеќе среќа и љубов.

 

Го сакам Септември толку колку што учениците го мразат
Затоа што веќе има Р (нели тие со Р буквата се студени и свежи месеци де ) затоа што едвај чекам температурите да почнат да се намалуваат и есента да се смести баш како што треба
А за зима па да не праам муабет со душа ја чекам И така ви велам , на кој до што му е дојдено тоа си посакува

И бидете спремни од утре да читате се во врска со образованието и жити се имајте трпение со помалите 'членови'

 

Спојлер: не читајте нема ништо позитивно во статусов

Последна желба пред умирање ќе ми биде да добијам одговор на секое мое зошто што сум си го поставувала во непроспиени ноќи поминати во солзи и дали вредеше сето ова страдање, кои се тие чии срца со радост се исполнија поради тоа што јас секој ден тивко умирам.

 

Најмногу ме нервираат ненајавени гости. Па мили луѓенца бре, телефони постојат и фикси и мобилни, ограничени или неограничени минути, пораки...па јави се или прати порака мајку му стара
А не во 3 попладне, на почеток на работна недела ми доаѓаш ненајавена. Мислам која е логиката? Мајка ми сигурно е на работа во 3 саатот, и да е прва и да е втора смена тоа време дома не е. Татко ми тогаш ќе дојде од работа, и што да ти правам јас? Ајде може да те прашам за внуците нешто, ти може да ме прашаш за на факултет кога сум почнувала и ок...што после? Ќе гледаме во таван? Баба можеш да ми бидиш...т.е. и баба си ми по некоја логика....не сме во времето кога си била млада, па ја кога ќе и текне ќе одиш по куќи. Зафатени се сите во денешно време. Секој си брка работа. И плус зошто да не дојдеш во 7-8 навечер, па како што треба да седнеш и да се видиш со мајка ми....
И кај твоите деца некој да појде ненајавен, знаеш кога ќе му отворат? Никогаш. Треба 3 дена порано да се јавиш па да те примат.


п.с. Чувството кога несакајќи, додека чекате на ред на каса за да платиш, го допираш дечкото зад тебе по половиот орган...и се правиш дека ништо не се десило....


Ама што ми барал толку блиску зад мене да ми дојде, не ми е јасно? Јас не можам како здрвена да стојам подолго од една минута и таман раката малку назад ја придвижив... осоетив дека нешто допрев што не требаше да допрам...среќа млад беше, по шорцеви...
После си се тешев дека по џеб сум го допрела кај мобилниот...да, да, теши се...мобилниот го допре

 

Тооо @presiosaP топ мислење, I like the way на кој го хендлаш и елиминираш притисокот.
Обично постарите тоа мрчат и паламудат мислат Титово време е уште и социјализам па ќе најдеш работа и остануваш таму до крајот на животот.
Никогаш немој да правите работи во животот под притисок или “затоа што така морало“ или “затоа што е време“ затоа што по обичај ќе бидат секогаш погрешни. Кога на нешто не му е време, не му е, кога ќе биде време ќе почувствувате.
За мене сосема ок изгледа некоја девојка на 30 год. да не е омажена затоа што уште е млада и има време бар до 35 да се омажи. За вработување кој како се снајде, ама знајте кога ќе се вработите ќе бидете вечити робови и нема да ви се напушта работата пошто слатки ќе ви бидат парите.
Има за се' време и место во овој живот. Не треба да се брза, ниту да исполнуваме нечии хирови со тоа што ќе правиме работи само затоа што другите сметаат дека е време.
Да не дозволите никој да ви го живее и управува животот тоа ќе ви порача вашиот терминатор. Терминирајте ги сите “мудреци“ од вашиот живот пошто вие си знаете што е најдобро за вас!

 

Леле бе, ако цело лето ми тропаа под прозор и викаа, сега еве чудно ми е што паркингот долу е пуст.
Им ги запомнив имињата на сите, како се довикуваа, кој највеќе се лутеше...
Додуша, вчера мајка ми ми скрши филм дека детето што го мислев најнемирно и по кое постојано довикуваа, било уствари маалското куче.
Абе, со деца краставици садење...

Нејсе, прееска комшиче погоре ме наврати на 13те години каде 1ви ми беше возбудлив ко и на нив сега...океј, до 6то некаде се радував де.
Ги средувам фиоките по ходник, а преку ѕидовите постојано се слуша вода...дали од казанче, када или машина за перење, ама турбо е.
И иде дијалогов на мајка и син:
- Ама ти мене слушаш ли ме?! Два сата ли ќе те молу?
- Амори притисак е слаб, сви се бањав за јутре!
Пауза... - Леле, сви мајке сте исти!
И тоа со онаков потресен глас, мислиш животот му одмилил.
Душичка бре. Сум се изнасмеала за сите пари.

Ајт, со лесно нека ви е!

 

Еј колку не ги можам оние парови што се понашаат ко да се сијамски близнаци.
Другарка што цел живот се дружиш, од 5 години сте биле ко гз и гаќи, ја немаш видено 2ипол месеци заради тоа што е супер зафатена со дечкото, се договарате за кафе после толку време, она ти доаѓа со него.
Е не можам бре!

Немам ништо против дечкото, топ е, мило ми е што се сакаат, што се поштуваат. Поштовање до него од мене и се тоа, ама осет бре, осет.
Сакам на раат да си оговарам машки суштества, сакам на раат да си се жалам ако ми касни, да се жалам демек сум се здебелила па „ништо не ме собира“, да и раскажувам за се и свашта.
Ама не, ќе седиме и ќе збориме за тоа какво е времето и дека на нив се им е тапа веќе бидејќи се пар па не требале да излегуваат, оти паметната со дечкото дошла на кафе со мене.

Спојлер

 

епа така де арно си кажа не сме Титово време....се е веќе друго ...не е ништо исто од пред 1 година а не пак во времето на нашите родители кога биле млади..ама не можеш да докажеш......и знаеш што е најтрагично што ако на комшивката керката се омажила на 20 не значи дека и јас морам.....мислам стврно хаос.... поздравче @NightBreaker

 

Ne, navistina mislam deka samo Spanski skali mu nedostasuvaat na Skopje i kje bide celosno?
Se prasuvam koja glupost e sledna??

 

Јасно јасно па дури прејасно. Затоа на сите ви препорачувам редовно да шетате надвор од Македонија ако имате шанса пошто ако овде човек живее 3 години по ред без да мрдне ментално ќе се мрдне.

Квази критериуми и комшилуски простотилак до бескрај! Финтата е таквиот притисок тотално да се елиминира и воопшто да не се обрнува на другите што зборат пошто кој се бави со други животи очигледно нема свој живот.

За крај ќе брилијирам со следниов совет: Не фрлајте камен на секое куче што ќе ве лае пошто на тој начин никогаш нема да напредувате во животот. Врвете си, кучињата ќе си лаат, тоа им е работа!

Ги закопав малограѓаните и тие таквите што те изнервирале дојди NightBreaker да те гушне.

Поздравче и до тебе остани ми со добро и отфрли ги сите работи што ти ги зборат другите ако немаат врска со она што ти го сакаш. Продолжи да се ролаш по сопствениот пат и нема да згрешиш.

 

Chudno e ova Skopje. Star grad, ima minato zad sebe... ama nema dusha. Ne mozhesh da go sakash.
Ne znam za drugo vakvo mesto.

 

фала ти на прегратката еве и од мене ....и да така е...КУЧИЊАТА ЛААТ КАРАВАНОТ СИ ВРВИ

 

^ Aj nazdravje gushkanje, vo ime na slogata

 

Незнам за вас ама за мене 1ви Септември не означува крај на летото. Ехее уште колку викенди има за да се тркне за море... Така да име уште од летото, не признавам дека е крај!

Многу ми е убаво што Скопјево добива се поинтересни местенца за искачање, моментално ми нема боље место од Брик и Твинс, премногу кууууул! Може некои ќе кажат дека е вакво или онакво, дека вакви или онакви луѓе иделе таму, дека било незнам што... никогаш не ми било гајле за тоа кога некое место ми се допаѓа. Никогаш не ми било гајле дали сељаци или кремци искачале негде, дали имало нафурана или лабава атмосфера мене кај што ми е убаво таму си седам и крај. Воопшто не обрнувам внимание на луѓето бе, штом си седат таму и на нив им е убаво и нема сега јас поради некоја категорија на луѓе да избегнувам место што ми е убаво. Искомерцијализирано било, ретардирано било, цело Чучерсандево таму искачало, само јаки фаци седеле таму... абеее ме заболе...
Мене ми е интересен ентериерот, невообичаен е за кај нас, мене ми се свиѓа приборот за јадење и пиење, ми се свиѓаат свеќкиниците, музиката многу ми се допаѓа, односот на вработените ми се допаѓа.
Храната е поскапа да, можда и затоа е повкусна ама ми се допаѓа начинот на кој 3те сиренца се сервирани бре, ми се допаѓа што ме прашуваат како ни се допаднала храната...
Ми се допаѓаат местата, алал да му е газдата!

 

Јас сум од оние што кога читаат книги ги оставаат последните неколку дваесетина странички непрочитана и така стои, а упорно ме тера да земам да ги исчитам, ама нешто како да ми вели: „Почекај не се разделувај така оденаш“ Бидејќи низ тие книги уште од самата прва прочитана страница се внесувам со ликовите, ги доживувам и на крај не сакам да се разделам од нив.. ама не може цела година така да ти стои. Некогаш со обврски ги оставам, па на делови ја читам книгата. Во тие ритуалчиња кога ќе си ветам дека без престан ќе ја читам книгата менувајќи илјада пози. Лежечка позиција на стомак, на грб, со едната рака потрепрена па сфаќаш дека ти се здрвела, па ја менуваш другата... и ред други пози.