Сакам да кажам...

Цела вечер се вртам по кревет и никако да заспијам.Па ете решив да си листам тука низ фемина и решив да пишам нешто.Овој пост е за сите ФЕМИНКИ!!!Мило ми е што гледам колку си помагаме една на друга,се советуваме,дружиме,се почитуваме.Мило ми е што кога ќе се вклучам тука се чувствувам прифатена,како и многу други девојки што се со години членови на фемина.Јас сум член 3 години и се радувам на тоа.Јас само ете така сакав да се заблагодарам на сите што ми имаат помогнато на мене и да ги поздравам другите,онака од срце.Поминав низ период кој не беше баш толку добар за мене со помош на моите блиски и секако со вашите совети.Баш затоа едно ГОЛЕМО БЛАГОДАРАМ.

 

Добро утро девојки, денес ќе биде турбо ден па барем сега да се напијам едно утринско кафенце.
Инаку, ладничко е...

 

Не сaкaлa пoлoвен aвтoмoбил туку нoв. Сегa секoј месец пoзaјмувa пaри oд кoлеги oти кaснелa сo рaти зa лизинг пa ќе и гo земеле. Некa ти гo земaт штo дa ти кaжaм, иди у ку..ц и ти и aвтoмoбилoт. Трети пaт кaкo бaрa oд мене, oвoјпaт јa oдбив. Лигушки, не си пуштaaт нoзе кoлку им е чергaтa, пa нa крaј ти си лoш oти имaш a не дaвaш. Сaкaш дa ти мирисa нa нoвo, oди пo сaлoни и мирисaј кoлку ти душa сaкa.

 

Prvoto utrinsko kafe tamu negde pomegu oblacite...


A dolu na zemjata, najubavoto iznenaduvanje od najprekrasniot covek koj postoi..Te sakam !!!!

 

Сакам да си прогласам „Ден за Ништо“ ете така од мерак. Се ми е турбо а и времево ми е депресивно па и јас заедно со него. Сакам да си симнам филмчиња да направам пуканки и да се излежавам

Во меѓувреме треба да спремам испит. Ништо од мојот „Ден за Ништо“

 

Кога бев средно ,секој втор ќе кажуваше да уживаме во тие години, бидејќи биле најубавите. Одпосле започнувале маките...Но мене и сега ми е супер, а и изминатите две години, некако уживам и во студентските години. Се надевам и последниве две ќе видат такви, а и понатамошното учење, посдипломските, докторатот...А и деновите кога се тоа ќе се заврши и ќе ја работам работата која ја сакам.
Мислам дека све си има своја убавина, само треба да ја пронајдеме и да се вклопиме во неа. Но секако дека треба и труд, учење, дополнително надоградување.
И пак ќе ја напоменам мојата потсвест, која до сега многу пати ме изненадила и ми исполнила се што сум посакувала, па така и сега.
Ќе продолжам да си играм со неа, дефинитивно и да ја насочувам кон она што го сакам.

 

http://www.trueactivist.com/16-phot...be-that-rides-reindeer-and-hunts-with-eagles/

Far beyond our civilization, lies this magical place.
Open up your eyes to the world!

Имајте убав ден!

 

сдк незнам зошто ама од секогаш обожавам слики од монголците да гледам, има некоја посебна мистерија и убавина..ЛАЈК

 

На вакво време кое што е само за спиење да седиш на час е Божја казна.

 

Сум работела во угостителство и во продажба и ниту во моите најтешки денови не сум го истурила бесот врз муштериите. Дури и во ретките случаи кога некој бил безобразен спрема мене, само ќе се насмевнам. Ништо лично, тој е некултурен, имал тежок ден и никогаш повторно нема да го видам.

Затоа и немам проблем да барам исто таков некој кој го плаќам да постапува како мене. Зашто не и се мрда да си ги заработат парите, а не пак за нешто да ги замолиш, тооолку негрижливи створења. Сум била на нивна страна и знам кога се сака и се може. Едно време некои искомплексирани тетки беа такви одвратни, сега и маживе.

Прво човечки однос, а потоа и професионален.... Па ќе ми штракаат со вештачкине накитени нокти.

 

Не знам зошто не може еднаш едноставно да ми се поклопат коцките за некоја работа. Да ми се случи чисто на среќа нешто,а не со макотрпна работа,труд и плачки се додека веќе не го сакам.
Знам дека секое лошо е за добро,ама неостварувањето на оваа работа,навистина не гледам како ќе биде за добро. Притисната сум со рок,чекам на други и можам да се надевам само на сопствената среќа.

И да се среди и да не се среди работата,изгубените нерви не знам кој ќе ми ги врати и како ќе надополнам за деновиве во кои не можам да спијам,ниту да јадам и само мислам на тоа.

Не сакам да бидам никаква и многу да барам и знам дека здравјето е најважно и најважна желба што може да ја има секој од нас,ама многу,многу,многу би сакала да ми се оствари ова.

Нека заѕвони веќе еднаш телефонот со убави вести.

 

Мене кoгa ќе ми кaжaт: "ќе се пирсaм" , oчекувaм дa нaвистинa дa се пирсaaт и дa стaвaт пирс, a не oбеткa.
- Ќе се пирсaм нa увo.
- Аo жити се?!
Медицинкa е? Сo пиштoлче? Тoa е стaвaње oбичнa oбеткa сестрo. Се знaе штo е пирс, пa aмaн.

 

Уште не сум отрезнета асално од синојка.
Ја затворивме летната сезона сите ѓон пијани до 6ипол сабајле.
Евала.

 

Конечно уживам во вистинска смисла на зборот.
Уживање без сонце ,без топло време и запотени фаци околу мене
Со радост уште во 9 саат станав Доручек за него за мене кафе, малку на шетање па пак кафе ...
Тишината со него ми е најубава , го гледам ужива и само ќе се погледнеме па ќе си се напиеме кафенце.
Поубаво од оваа нема ,во позадина некоја релакс музика која што потсеќа на моменти длабоко во нас...
Добив ветување за убав викенд па уште од денеска ќе почнам да се спремам, му верувам и кога ќе каже нешто верувам дека кажаното е веќе пола исполнето

 

Летенце мое кај ми отиде? Е ич не ја сакам есента, а тек зима кога ќе дојде превртувам со очиве. Не сакам кога ми е ладно и не можам да де стоплам, не сакам кога треба да се облекувам по долги, па џемпери, палта, панталони и чуда. Абе кожава ми се ежи кога ќе облечам фармерки или подебелки панталони, а тек блуза по долги или џемпер. Oh, no
Уште од сега ми се плаче кога ќе ми текне колку ладно ќе стане. Абе расположение нула, одма депресија и меланхолија ме фаќаат. Ни ми се прави нешто, ни ми се збори со некој.
Си сакам сонце да ме грее, летно ветре да пирка, ноџињата слободни и голи да ми бидат. Пролет кога доаѓа процутувам и јас со дрвцата и цвеќенцата.
Да заврши Септември, да поминат обврските со факс и ќе си потонам во зимски сон со мечињата.

 

^ купи си убав џемпер и ќе ти помине и депресија и се'. И борд кармин, ако веќе си меланхолична, барем носи ја меланхолијата со стил

 

Ве читам некои од вас и не ве препознавам, какви сте станале?
Мило ми е што сте живи и здрави, ама не бидете толку огорчени и себезаљубени. Краток е животот, има многу убавини кои не ги гледате.
Ве поздравувам!

 

Ah lele kako jas da sum go pisuvalaa.. Strasno.Sekogas me tepa depresija na vakvo uzasno vreme. JA MRAZAM I ESENTA I ZIMATA.