Сакам да кажам...

Donekade mislam deka mnogu od nas bi posakale nekoi datumi i nekoi momenti od nivniot zivot da gi izbrisat..Za zal zivotot ne ni dal kopce delete..Tokmu koga ke bides srekjna se vrakjaat onie momenti koga si bila na dno..Toa za zal e sostaven del od nas...Onie spomeni onie momenti vo koi sme mislele deka svetot go drzime na dlanka a posle toa sme go ispustile na zemja pri sto se skrsil kako porcelanska casa...Ubavo e da imas spomeni bez razlika dali se bolni ili ne...Sepak eden den tie spomeni i memorii ili kje te napravat posilna ili kje te unistat...

 

Сите луѓе се кршливи,колку и да изгледаат цврсти,некршливи па дури и лоши.

 

Tocno..Sekoj od nas e skrsen na svoj nacin bez razlika koja e pricinata..Los covek ne se ragja los covek se stanuva..Od site losi iskustva,lazni prijateli,lazna ljubov i nadez...Sekoj od nas se krsi i mislam deka na krajot od denot sami ostanuvame da si gi zalepime tie skrsenici i da se kreneme na noze...Nitu prijatelite nitu semejstvoto ne moze da ne izleci..Tie kje ni dadat sovet no ako nie ne odlucime da se kreneme na noze za povtorno da se borime togas zaludni se tie soveti..Isto kako da ne se kazani nitu slusnati...Nas e izborot dali kje dozvolime edna losa rabota da ne zaseni i unisti ili kje dademe se od sebe za da prodolzime ponatamu...Nas e izborot dali kje bideme losi..Spored mene los bidi kon losite sto se kon tebe..Ne zasluzuvaat site da ja iskusat tvojata zloba bidejkji ima i takvi koi navistina kje bidat tuka za tebe..Loso na losite dobro na dobrite

 

СДК ... Ми фали другата дома. Не ми е родено место ама таму ми се родените луѓе, саканите, најсаканото и совршено детенце.
Толку е од ова мое родно гнездо, се заситувам, ме гуши по одредено време и сакам да излезам од него. И таму може по некое време да ме потсети носталгијата по малку, ама полека станав своја на своето. Добро е кога можам дел од времето да го поминувам и тука во оваа родна дома и таму во втората дома.

Денов мутав, почнав да не го симпатишам дождот, не ми е прифатливо ни тмурното време.

 

Ми недостига времето кога единствената грижа ми беа љубовните јадови.

 

Ljubovni jadovi i dozd sovrsena kombinacija za depresija momentot koga samo sedis pokraj prozorot nadvor lie dozd a ti mislis na ona izgubenoto,na ona sto nikogas nema da se vrati..Ama koga se pojavuva sonceto se razvedruvame i nie

Iskreno i jas pred nekolku meseci izlegov od vrska koja mi traese celi 5 godini..Gradev sovrsenstvo ama ne moze samo eden da dava se od sebe i da gradi a drugiot da ceka moment da go srusi toa...Koga mi raskina cel svet mi se urna...Bese kako grom od vedro nebo..Neocekuvano iznenaduvacki..Mislam deka vo toj mig nekoj zema kolec i mi go zabode vo srce..Tolku bev sigurna deka toj e toj i deka ke imame dve sovrseni decinja i kje bideme srekjni kako vo bajka...Ama ete nemase bajka,nema decinja go nema nego...I jas se smeam sega bidejkji svativ kolku mi e vazna slobodata otkolku da bidam vo nekoj kafez i da davam se od sebe a za vozvrat da ne dobivam nisto...Za ljubov se potrebni dvajca a ne eden...

 

Добро шо музика оди уз дождлив петок?
А уствари не ти е ни петок...
Изгледа турски марш, уз жилет и проштално писмо.
Зошто си отиде летото бе?

 

Абе ако е човек среќен секој ден ќе му биде лето..Ама како и да е дожд и љубовни јадови некако се во комбинација...Сепак до нас е дали ќе се давиме во депресија или ќе пливаме низ неа барајќи го брегот на среќата

 

Лујза Хеј, Хилинг јор лајф, шортр вржн ин уан степ?!

Кој побогу спомнал депресија?
Немам мотивација, како да ти кажам зошто задников и снагава нема да ми се излежуваат и да бидат меѓу најблиските.
Зборувај ми за среќа тогаш.

Ау, ти реплицираш на сите овакви мислења.
Не се убиваме сите, дел од нас имаат гадна смисла за хумор.

 

Простете ми за поетичностите, ги читам Лорка и Неруда и го вадат најдоброто од мене...еве за појадок и реков на мајка ми по телефон: прекрасен ден мора да започне со прекрасно овошје, да се освежи душата и умот со еден замав...молчеше пустата...мисли дека се шегувам со неа..а јас комплетно се исклучив од реалноста...

 

Да не и рече - Пријатен ден, милостива госпоѓо, наместо чао?!
Јас на мајка ми и се јавувам секој ден со - добро утро госпоѓо, Бени Шаќири ме упропасти значи, а тебе Неруда бре... Ептен сум турбо фолк значи.

Хипстеру, ова не си ти, изненаѓуеш ме!
Врати ја смислата за хумор назад!!!

 

Ми стига вчера ланчето од хепинес бутик, и јас ко најголема тинејџерка во свет ќе му правам фотосесија во соба. Наредив еден куп ситници на маса, го извадив лаптопот од ташна, некоја рандом марама, си направив кафе и ги кренав сите ролетни. Моиве по дома ме гледаат како да сум полудела.

На крај бутикот ми ја лајкна "спонтанава" фотографија:

 

Оној лигуш што брише женски од фб заради женска му.
И тие женски што на прв поглед изгледаат како супер женски, а уствари го тераат дечко им да брише женски од фб.
Е тие се посебна категорија на луѓе без самодоверба. Јас само да ви кажам, ако сакате да ги погодите ама ептен длабоко, само кажете им - грда си... и неа све и е сломено. Дури и да не е грда! А дебела ако сакате бродолом...
Јас стварно не ве разбирам...
Истото важи за оние со илјада селфија. За воља на вистината, па стварно и има многу грди што така лечат комплекси. Човече убедени се дека стварно така изгледаат топ како во 10тата успешна поза на 100та слика. Кажи и грда си и дебела си, оде самодоверба у кукуруз!

Ало ма ненормална една, јас на мојон му викам да си додава убави девојчиња, за да си ги гледам јас после у негово присуство, јер сум жена мене нема да ме прифатат, она го тера да брише такви...До душе... него го додаваат, јас му сугерирам на политика на водење на профил - мажи не прифаќај, жени строго ако е убава и е смеѓуша! Сама себе си копам гроб изгледа!


Да беше дождлив понеделник да сфатев, вторник па ептен, ама петок?
Па уште и девојчето не го ни знаеш...

 

Денес значи измешав се и сешто, од правосмукалки и болери до снаи и свекрви, од колички за деца, до постоење на Бог. Се изморив некако, а и малава само ме клоца. Морам да одморам.

Поз феминки и имајте пријатно попладне.

 

Е, сега и официјално можам да кажам дека ја отарасив прва година, и дека официјално сум втора година веќе втора недела
Леле луѓе, не ми се верува дека го положив испитов кај најтерсене професорка што постоеше на факултетов.
Не можам да се соземам, убаво било чувствово
ПОЛОЖИИВВВ јупииииии
Сега и официјално да ве почастим со



Имајте убав ден луѓенца

 

Мрза ме је појела ..
Се тегнам се влечам низ денов а богами и низ животецот..
Ми се спие ми се плаче како никогаш досега.. но сонот сепак не доаѓа.

Колку би сакала да летнам макар и со најобичната гломазна чанта уз лагана гардероба што ќе ме луфтира и ќе се натегне од некоја страна, ноочара и шише цеден лимон без шеќер од домот што гуши и да поуживам, да се насмејам од срце и да гушкам.. да ги гушкам убавините и панорамите, светлината и топлината..
Да седнам покрај морската обала уз кафе и добар весник под тмурното и мрачно небо а ветерот да ме огали и просветли..да ме освежи од се што доживувам.

Обично секогаш ми идат мисливе и секогаш ги остварувам, ме гризе кога седам на едно место и ми преовлаадува доза монотонија и загушлив воздух, понекогаш и мирот ме боцка па сакам да се излуфтирам уз народ и некоја чаша добар алкохол, муабет и шала кажана од срце.

Најверојатно сеуште ме боцка под нос каде и да појдам и што и да доживеам бидејки не сум стационирана таму каде што припаѓам и таму каде што срцето ми е заграно како никогаш досега.. најверојатно станицата љубов би ми била најтоплото и највозбудливо катче и можеби не би боцкала и жарела толку.. најверојатно не би ми требале ниту обалите, ниту кафето, ниту пак куферите ... да, не сум онаму каде што припаѓам. Но најверојатно би можела да се стационирам и во најблиската шумна куќичка ако сум со него не би бодело..не би жарело.. не би болело!

 

Постои полова дискриминација, етничка, национална, расистичка итн итн..ама не ми е јасно како се вика кога ги дискриминираат левораките луѓе.

Еј види го шутира ко со лева нога....абе остави го, тој е лев целиот.....ракописот ти е ко со лева да пишуваш....абе бегај таму лев еден.....многу е лево времево....



Инаку времево денес стварно е терсене и некој ако бил во мисла дали да изврши самоубиство или не, знам за што се одлучил Толку е депресивно....

 

Moментот кога во so lazy, can't move ден, јадејќи атлантис чоколатце кое ни сама не знаеш кое по ред ти е (пробувајќи да ти се погоди омилената форма ) и паралелно разгледувајќи на тамблр... налетуваш таму на супер-ултра-мотивирачки слики и цитати за фитнес и диети. Оh, the irony!
И да, фала ѝ на генетиката што на гурманка како мене што патем од физичка активност знае само за подолго пешачење од време на време во наплив на вишок енергија, ми овозможува да оддржувам тежина со која сум задоволна...

 

почнавме да бегаме од предавања
си карив по 2 предмети по 1 минус
море деца деца така е кога одам по ваш памет
како и да е си доагам редовно од понеделник на предавања па што сака нека биде

туку во национална библиотека не можеш да изнајмиш книга
се се за таму а пази плакаш членство
значи принтај копирај, читај прави пусти ама не изнајмувај
па вчера ме учеа што се сигнатури
па денес другарка ми памет ми солеше кои предмети и предавале
да не се префрлам вонредно оти премногу е тешко да се вратам
ама луге божји дотицниве колеги се КЛИЦИ што дремат по кафиња и бегаат од предавања

 

Мразам генералки, ама па незаменливо е кога ќе опнеш музика на звучниците на најгласно и и да те викаат, не можеш да слушнеш. И мотето омилено нешто, пеење со средството за чистење како микрофон. Прајслес.

Спојлер

И во тој момент некој улетува низ врата и од ова:

Стануваш ова: