Сакам да кажам...

^ јас и да почнам да ги искажувам знам дека на пола ќе останам. 20 секунди храборст треба а јас ни толку немам.
Да си премолчам и јас најарно....

 

Една недела имав стомачен вирус.
Ете сега, обичен вирус...
Нешто друго шо се нуди?
Птичји грип, свински... Ебола... Метеоооррр, пијано на гла да ми падни...

 

Синоќа сонував како Моз ми подава ѕвезда во раката.
Во петок ќе го видам. Можеби ќе ме препознае во толпата, јас ќе му мафтам и ќе му се смеам со очите.
Ако отидам и му ја вратам ѕвездичката, ќе ми љубоморат.
Вака ќе се разбереме.





If you wish to understand the Universe, think of energy, frequency and vibration.


Има некој друг што ќе оди на концерт на Morrissey?

 

Еден поздрав до @Sanjichka007 и @kjukli

Ако имаш нешто неизречено,
нешто што те притиска и пече,
закопај го во длабока тишина,
тишината сама ќе го рече.
- А. Шопов

Него, сакам да го кажам следново:


Не знам кој к*рац ми е, стварно.

Сакам да кажам дека многу сакам да научам да се шминкам, ама ми делува како откривање на топла вода, искрено. Очајувам

 

^Ako imash nesto neizreceno, nesto sto te pece, klaj mu rakija, rakijata sama ke go rece.

UPDATE: Uste ne spijam, do 1 ipol ucev a posle do 2 jadev. Veke eden cas se macam da zaspijam, utre osekam kako vampir ke sum vo skolo, ako i uopste otidam na skolo.

Sto bi kazal tatko mi "angelite me macat, ne mi davaat da spijam". Mene ne znam sto me maci, mozebi sovesta deka nisto ne sum naucila ama gajle mi e, imam cela godina za popravanje oceni..
Zatoa i niedna godina ne minav odlicna, bidejki od den za den si otkazuvav ucenjeto, ama koj kazal deka covek uci od greskite, eve jas nisto ne sum naucila od moive.

Vo dilema sum dali da spijam ili da zemam da ucam, ama izgleda vaka dodeka da resam ke zaspijam, ili ke najdam nekoe dobro filmce za gledanje, se se samo da ne se uci. Bree...

 

Која е водителкава од утринска програма на Канал 5? Леле ама е арогантна и немтуреста. Треба да стават некоја фина и мила,мерак да ти е да ја слушаш и гледаш ,а оваа им превртува со очи на гледачите додека зборуваат. Ако сакате да видите некултура и непрофесионалност ѕирнете.

 

Уште два дена и ми завршува курсот по шминкање.
Многу научив за разлика од другиот курс што го посетував лани.
Последните часови ми беа омилени каде што учев контур на лице.
Многу другарки,различни стилови се на едно место.

 

Ако не си имал тежок пораз, не можеш да знаеш што е голема победа.

 

Тажна сум. Нервозна, разочарана, осамена, лута, очајна, празна, смрзната, премрзната... Сакам да замижам и сѐ да снема околу мене. Сакам да исчезне сета болка и тага од мене. Аман веќе. Малку сила ми остана.
Не знам како е да се разбудиш среќен и исполнет. Не може ни една убава работа да биде целосна. Ништо не ми е целосно веќе. Да му се сневиди.
Ми треба љубов. Очајно копнеам по љубов. Трошки љубов... Да ме врати во живот, да престанам немо да преживувам. Сакам да ми се излечат раните што ми ја прободуваат душата.
Не знам без љубов да живеам. Како се живее без неа? Се прашувам цело утро. Како да продолжам, како да гледам напред без да љубам?
Сѐ чувствувам како да се наоѓам во лавиринт. А патот за излез никако не можам да го најдам.

 

Животот е гомно, а ти си мува. Некако така, тој зен. Не ми се верува дека стигнавме до 13ти Астални, дека втората книга за час ќе ја биде, дека утре доаѓа Господинов и со сета своја страст ќе барам да го гушкам, не ми се верува дека Марија дури од Непал ни донесе куп космичка прашина, не ми се верува дека гумените чизми ми се цвикнаа и најверојатно ќе треба да ги лепам на вулканизер... Не ми се верува дека имам години и имам живот во годините и обратно. Сето кукање и пренамагање ми станува далечно, разумот ми дава шпил карти и очекуваме невешта победа, пропратена со сликички од минатото.
Списоците за на пазар ми се како средство за смирување. Лошите книги како симбол на потрошено време. Твоите пеги како соѕзвездие што еден ден ќе го истетовирам и никој нема да знае. А зошто и би знаел? Секоја сабота се соочувам со туѓата немаштија, безизлезност, нетукашност. Сфаќам како грамовите туѓа несреќа лесно може да се наталожат во лична тага и неуспех на пошироката заедница. Ебимумајката, во оваа земја одамна духот е изеден како кутија за чевли од орда глувци.
Надежта останува во пишаното. Во гушнатото. Во крцкањето на креветот оти сме се натопориле како китови и се мултиплицираме гушкајќи си го детето во себе, а исфрлајќи го возрасниот надвор од креветот.

Сега верувам во Љубов уште повеќе. Затоа што ја снемува.

 

Еден момент тишина во вистинското време кажува многу повеќе од илјада зборови речени во погрешно време!

 

Добро бе, мочли едни прљави што се нарекувате женски род.
Добро бе како можете шољите цели да ги мочате а притоа да не свртете уште еднаш глава да погледнете зад себе?
Разбирам, и јас не можам во јавно веце и се гадам но пак внимавам колку толку, ке избришам па додатно ставам тоалет и слично ама вие што мочате на капакот или на тоа што треба да се седи не ве разбирам навистина.

Да се згади човек од вас.

 

Сдк денот ми почна филмски, јаооо цела серија комотно може да се сними со дешавките од сабајлево.

 

сдк: уживам во секоја секунда помината со моето малечко душиче,кога ке дојде и ке легне на мојата перница и ме гледа со тие малечки очиња и почнуваме да се смееме и двајцата се топам бе .

читав еден форум па ме фати носталгија,читав како ке пораснат и нема да ги паметат овие прекрасни моменти,како ке станат самостојни и нема да бараат помош од нас,па одлетав со паметот години и години нанапред па си заплачав ахахаха.
Ме гледа мм плачам и се чуди што ми е,му кажувам низ солзи : ке порасне нашето малечко,нема веке да се гушкаме вака,кој знае и дали ке се смееме без причина како сега и нема куката да ни е џунгла секој ден па,ми вели мм ах бре љубов треба да се гордееш а не да плачеш,дај боже да дочекаме да се осамостои па да се гордееме со него.

знам дека е во право ама ете ме фаќа носталгија а пресрекна сум во овие месеци поминати со син ми гледајки го како расте,и не ми е криво што не спијам по цели ноќи и што доручкувам во 3 попладне,јас го користам секој момент да уживаме заедно оти времето лета,а овие моменти не се враќааат веќе.

 

Blazesiti uzivaj kako sto kaza i ti vremeto brzo pominuva

 

Не слушам хитови, ама ова песниче ме толку потсетува на моево лето.
Него, си ги расипав слушалките. Што правиме сега? Ако се минирам во сред автобус, ве повлекувам сите со мене, да знаете.

Пријатно кафе.

 

И како денот да не ти започне убаво кога го сонуваш оној згодниот? Ахх
Инаку, која блискост? Не кажа дека дипломирала, дека се свршила, дека се омажила, дека правила свадба, дека била бремена, дека родила. И денес кани на мекици, по порака
Извини не можам, на мачката крштевка ќе правиме

 

Водев една дебата околу работа со една личност.
И таа ми вика новата што ќе дојде да работи тука ќе и го правам истото што мене шефот ми го правеше со својата дрскост за да има доверба во мене.
Сега јас сум шеф и ако ми се допаѓа таа ќе ја примам ако е глупачка имам сигурна причина да и речам не доаѓај веќе.
Ми се згрози од тоа што го слушнав и ја прашав: "А ти таква беше глупачка?"
Се замолче одеднадеш и ја смени темата.
Газдата е добар пријател на татко ми, сакав да ја снимам во моментот,отидов за работа,а добив сосема друг впечаток. Се прашувам до кога оние што почнале од О ќе се дигаат на др рамниште. Ако си од село од село си, не си од град. Вечна Македонијо.

 

е па таквите одат да купат мотивационо писмо од книжара, и после паметни биле