Сакам да кажам...

- Сакам да кажам дека животот е како напишан роман ,но разликата е во тоа што во романот можеш секогаш да се вратиш на најубавите страни, а во животот не можеш да ги вратиш најубавите денови...

 

СДК бев на натпревар математика без книга да фатам И се решив освен една задача што само ја поставив и којзнае кое место сум

 

Еее времевоо е прекрасноо,колку само ме расположува.
Еве и јас си доручкувам,си слушам музиче од порано и просто си уживам.
Па да прошетаме до некаде потоа.Ах сите денови да беа вакви.....

 

Секое утро го започнувам со читање хороскоп. Се надевам дека денешниот ќе ми донесе малку мир и спокојство, зошто во последно се чувствувам многу напнато и стресно. Ми треба одмор

Ме нервира времево, еден ден е топло вака сончево убаво, не знам што да облечам, ми е страв да не се разболам, зошто последниот пат маки мачев три недели цццц

Одлучив дека ова лето ќе се запишам на часови за возење, мислам дека е време и јас да си имам возачка дозвола. Се надевам дека ќе успеам да си ја исполнам замислата, со оглед на тоа што веќе имам обврски кон факултетот. Многу сакам да научам да возам.

 

Предобро беше за да биде вистинито.

 

Зошто луѓето се обидуваат да го прикажат однадвор својот ,,совршен живот'', кој одвнатре е премногу трул и скапан?
Таква бев јас, ќе помислев во себе колку им е преубаво на некои, среќни се и секогаш ама баш секогаш дечко ми ќе ме закочеше со реченица - Зошто им завидувам, зошто мислам дека се среќни, дали дека имаат поубава кола, дека шетаат низ државиве повеќе од нас или дека тој за 8ми Март ќе и купи цвеќе, а дечко ми мене ништо?

Навистина не размислував и среќата ја гледав во малите нешта кои се небитни како овие, а не гледав покрај мене каква личност имам.
Знаете дека на утро кога одам на факултет не излегувам од дома без да го бакнам иако тој спие и не ме сеќава, навечер иако не ми се спие си легнуваме во исто време, јас стуткана во неговата прегратка како да ми е последно спиање.
Сум се излажала дека среќата е во подароците! Среќата е во Љубовта, довербата, искреноста еден кон друг!

 

Конечно пролет, сонце, ептен убав ден... ќе учам со отворен прозор!

 

Сакам да кажам повеќе нешта, не знам од каде да почнам..

Чудно како песна може да ви даде толку голема мотивација, нели?
Секогаш кога сум офф од реалниот свет, кога се чувствувам понижена или дека не можам да продолжам и кога сум готова да се откажам, си пуштам некоја песна. Одма се’ е подобро.
Тогаш моментално имам толку голема мотивација што мислам планина би можела да поместам. Доколку ви треба мотивација, слободно пишете ми мене. Експерт сум за такви работи, треба професионално да почнам да работам како „мотиватор“ а?

Денес убав ден ќе биде, ќе се дружам со книгите. Ќе пишувам и ќе учам, нема одмор за мене. Не сум заслужила одмор.
Баш вечера заклучив нешто. Јас цела година не учам во школо, си уживам а на крајот на годината, накај март, април и мај јас се разучувам. Многу учам и во тек на тие три месеци си ги поправам сите оценки.

Се пријавив и на натпревар, т.е професорката беше иницијаторот. Јас не сакам да одам по натпревари, си мислам ништо нема да знам. Имам страв во коски од натпревари. Ама ајде, ако не пробам нема да знам.
Можеби и ќе направам нешто. Верувам во себеси, а и плус чуда се случуваат секој ден.

СДК и дека на форумот дојдов да ширам познанства. Само по форумите има фини девојчиња, овде може да се отворам. Џабе ми се тие другарки, не сум и кажала ни пола од тоа што имам напишано на форумот. А се изненадив многу кога добив комплименти дека сум пишувала убаво. Јас пишувам само да ми олесни, се сомневав и дека некој ме чита. Мислев досадна сум ви, добро можеби и сум ви досадна, на повеќето. :geek: Не е битно.

Конечно се смирив јас малку. Се вразумив. Си седам дома, секоја сабота бев излезена, сега само со книги се дружам, нешто се случува.

И ајде ова последно. Го сонував нај чудниот сон. Прв пат ваков сон. Се’ измешано. Еве ако сакате прочитајте го во „сонови“.

Невообичаени работи се случуваат, се случува нешто во атмосферата, на арно да е.
Имајте убав ден.
Ве сакам.

 

Имам вишок на енергија! Мислам дека ќе пукнам ако не излезам надвор.
Еве, пола час веќе си играм со топката во собата. Ќе скршам некој прозорец.
Нешто не е во ред со мене.

 

Прекрасен саботен ден, сонце, мераци...

 

„Да бидеш моќен е исто како да бидеш дама. Ако мора да им кажеш на луѓето што си, тогаш не си тоа.“ - Маргарет Тачер

 

И конечно од денес ја почнав сезоната на возење точак.
Една од работите која што ме исполнува е возењето точак. Не се замарам со ништо, не мислам на ништо само гледам напред, држам рамнотежа и возам точак.

 

Постоеше некогаш една девојка, мила, предобра која им удолуваше на сите и уживаше да ги гледа среќни останатите околу неа. Не бараше многу за возврат, само искрено пријателство и љубов. Па тоа траеше 18 години... Ех потоа, запозна едно момче, толку духовно сиромашно,себично,злобно,демон. Во тој момент го гледаше како ангел, кој и го осветлуваше патот. И не, во ниту еден момент девојчето не се посомнева дека до неа спие демон, а не ангел.... Полека,полека... Се појави вистинскиот демон. Можеби и демонот бил цело време пред нејзините очи, ама не сакаше да види, НЕ САКАШЕ! Тој ја правеше среќна, девојчето леташе од среќа! Во се си имаше добри резултати, успех на секое поле.
Ех потоа... Толку влијаеше на неа што ја осипа нејзината душа со темнина, и го долови животот од една поинаква страна. Буквално го расипа нејзиниот розов свет, и внесе сивило, па на крај ја остави, ја уништи. Најде друга девојка,додека беше со неа.

Доволно беше тоа, доволно многу доволно, да отогаш девојката се промени.
Не и вреди ништо од тоа што цел живот го правела. Скоро и ништо не ја прави среќна.
Се прави нешто со сила, сака успех,а не прави ништо, чека некое чудо, ама нема....

Чудото не доаѓа само по себе,ако не се потрудиш.
И правеше грешки мали,големи,ситни,крупни. Се изгуби, потполно.
Не е повеќе јака, ситница е доволно, некој голем збор од мал човек, е доволен да ја бутне во постела завиткана во солзи. Се е сиво!


Таа девојка сум јас.
Не спомнував претходно за тој човек што остави огрооооооооооомна дамка на мене. Ама еве дојде и тој момент. Морав да споделам, иако не сакав да имам нешто пишано за него, ама се случи и тоа, неизбежно е. Не можам да се правам како да не се случило, не можам. Се случи.Тука е.Во мене. Пробувам да го закопам негде длабоко во мене, ама не можам!Си го наоѓа својот пат секогаш да излезе на врвот и да ме толчи. Сеуште има влијание, сеуште толку јако. Зарем некогаш ќе го преболам тоа?

И еве денес после толку мачење, се будам и сакам се да средам, да почнам од некаде...
Ама како да немам сила. Немам сила повеќе, немам мерак, немам ништо.
Ајде сега да си ветам нешто за себе, сакам да си имам пишани докази! Кога ќе подзаборавам да си прочитам пак.

ДРАГА КЛЕР,
ЖИВОТОТ Е БОРБА, ЗА ДА ОПСТАНЕМЕ ТРЕБА ДА СЕ БОРИМЕ! ПА МАКАР И ПРОТИВ СЕБЕ.
Надвор сонце, убав сончев ден... Така и јас од овој момент, ќе го започнам новиот состав, убав сончев ден....


Отидов да ја пишувам мојата нова книга,
пријатен ден

 

Кога уште рано сабајле ќе почнат оние ПМС болки,знаеш дека денот ќе ти биде никаков,полн со закопани фрустрации и глупави емоции.
И додека се расонував и молев на некоја виша сила за намалување на болките пред да почнам да се трујам со таблети,фамилијата ми почна со глупавите прашања.
Знаете кога си доаѓате дома после две недели настрана,и цели носталгични се радувате што сте дома?
Епа тоа кај мене трае 10 минути Оти после тоа роднини,стрини тетки прашуваат што планирам понатака со животот,знаете од оние „битните“ прашања за опстанок,па дали имам дечко,па ако имам каков е..
А јас целата скиселена,свиткана ко полжав,жалам што сум станала порано и сум ги начекала сите
И така додека во мене вријат некои си негативни хормони,ми ѕвони една колешка на која и решавав задачи за семинарска,и ми вика дека не и изгледале точни и дека не и се допаѓало како било напишано..
Па реши си сама сестро златна,доста помагам па и неблагодарни станале,а ако ги знаела што барала од мене...МИ се повраќа од такви неспособни.
И уште еден дел од мојата денешна нервоза е една професорка која ја барам 3 месеци да ми ја даде е*аната оценка по хемија,што е останата уште од лани..
Па после ќе речеме,биди позитивен..Е во вакви денови едноставно не бива
Сега чаре ми е да се удавам во портокали,оти ни благце не можам да си каснам

 

Туретс синдром може да се докаже?
Оти ако не може, планирам да си се правам туретс селективно. Нема место да седнеш на автобус? Почнеш да кимкаш неконтролирано, или да се окезиш мајмунски неколку пати, ако тоа не пали па и да се распцуваш онака во воздух, има пола автобус околу тебе да си бираш кај да седнеш во брз рок од неколку секунди
Тоа ќе ми текне на мене , немој нешто паметно

Друга работа. Слушам синоќа тука кавга имало а? Аман де, немојте така, не е убаво. За се има решение. И енгр менеџмент не е срамота веќе, ако стигне до таму работа Туку, од години тренинг со понуди солуција отколку критика, па еве вака. Оти на многу не им се скролаат страни со такви СДК, и за кавгата што ја пропуштив со децата/оценките/писмените/домашното, денес избегавме од два часа, утре на натпревар по фискултура ура ура, и тие ред работи, знаете ли колку е едноставно? А? А? А? Епааа, не знаете Тема СДК школски работи, или било каква со некој таков наслов, плус нежно насочување на дечките кон неа, исто како оноа, пишувај кирилица потсетување и оп, решен проблем. Може?

 

книга. Последен пат сум пишувала во неа дури на трети Март. Имам толку многу да надокнадам... Сега има да ја изнапишувам, па ќе ѝ се вратам за некој ден... Ех, Кетрин, што да правам со тебе? Ќе запознаеш ли некој со кој ќе бидеш или ќе го чекаш дечко ти цели две години? Ќе морам веднаш да смислам решение за тебе, па дури и да е моментално. Единствено денес најдов мир и слободно време да го исполнувам твојот живот. Се надевам дека до крајот на Мај ќе успеам во тоа... Морам да побрам, Кети. Ветив дека ќе го испечатам твојот живот. Се надевам дека некому ќе се допадне. Сега, летнав да ручам

 

Едно нешто само не сфаќам.Војни и убиства на сметка на религија.Океј,бидете си религиозни,и јас сум,но..со мерка.Секој со своја религија и култура,секој со свои мислења.Зошто има жртви од наводни религиски причини?
Овој бил христијанин,оној бил муслиман,тие биле будисти.И што ако?
И атеисти,и антихристи,и сатанисти.Нивно право е што ќе бидат во животот.Нивна одлука во која не треба да се меша никој.
Сите сме луѓе,сите дишиме ист воздух,во сите тече иста крв.Сите веруваме во еден Бог,наречен со различно име.Во ниедна света книга не пишува дека треба да се убива невини луѓе.Ама баш во ниедна!
Така да не знам зошто се потребни случки од тој тип.

http://www.youtube.com/watch?v=qsAZEK1bc0U

Do you kill on God's command??

 

Толку е алчно и вообразено човештвото што мислат дека можат да се спротистават на природата, а незнаат дека природата е во нив... никогаш не се спротиствувај на природата, зошто така се спротиставуваш на твоето постоење.

 

Освоив 2ро место на МАТЕМАТИКА натпревар без книга да разлистам

 

Воздишки и по некоја скриена насмевка.
Детски џагор и тропот од топка кои ме враќаат назад низ годините кога и јас бев дел од играта.
Дрвјата облекле ново руво.Сончевите зраци се распослале како прекривка над нас ,ни го галат лицето,ни ја затоплуваат душата за да заборавиме на ветерот кој бесмилосно ни ги меша картите и не растргнува на милион парчиња.
Мешаница од притаени погледи околу мене.Секој прави нешто за да ја пронајде целта.Неуморни патници итаат по својата патека.Бледи сенки на асфалтот.
Темнина и сништа.
Непроспиени ноќи и бура од желби испружени на перница како оков ме држат во неизвесност.Чекорам со сета сила по ритамот на времето.Не сакам да стојам пред непознат праг.
Зад мене го слушам тресокот на вратите што не успеав да ги затворам.
Клучот е еден и ист за сите.Но,немам пристап до него.Таа карта не е за мене.
И не постои бесконечност.
Има знак точка.