Сакам да кажам...

Нешто за размислување... Големината на Земјата споредена со другите планети од нашиот сончев систем и со големината на познатите ѕвезди.



You are not the center of the universe.

 

Не знам дали ви имам кажано за момево.... Ми беше една од најмилите таму, не давав прав да падне на неа. Единствена заради која им контрирав на надредените, затоа што ја искористија до максимум и тоа им го кажав. Без осет, а заслужи да биде над нив. Од гигантскиот јунак на исток, скоро па на тој крај од светот. Немате запознаено повредно и потрудољубиво девојче, толку цврсто и силно, веднаш се издвои измеѓу тоа флеките таму.

Кога дојде, првиот ден, ја земав со нас и ја возевме низ планините.... Одвај знаеше да сврзе една проста реченица, само се смешкаше и сликаше, 40 кила дали имаше на неа. Беше толку среќна, како мало детенце, да ви кажам право, ништо чудно и да и беше тоа првпат да се вози во кола. На враќање, дали од среќа или од возбуда, заспа, баш така безгрижно како што заспиваат малите деца кога се оди накај дома.

Толку ме почитуваше девојчето, научи да ми го каже името како што треба, не да прави варијации на истото, научи да зборува, можеби не течно, ама испадна најпаметна и најчесна. И стално ми викаше, ју ар соу смарт Дузи, ју ар соу фани, ај лав ју. И ќе се искикотеше како највесело детенце. А и јас ќе и речев, ју ар д бест! Циркузи беше кога зјапаше во небото, како било толку чисто и сино и со бели облаци.... Никогаш во животот не видела такво небо.

Ми донесе тортичка за роденденот, јас и однесов четири мафини за нејзиниот, јадеше само од ванила, тие не и беа преблаги. Пред да си оди, ми направила картичка, прецизна и уредна како што беше и девојчето, исечена и свиткана беспрекорно, а обоена исто како што би ја обоило некое пет-шест годишно момиче.... Горе исекла и направила мало панделче. Целиот нејзин карактер можам да го прочитам од таа една картичка. Ми ја оставила со кутија ф'стаци. И знаете што? Ги купила најскапите, а не морала.

Ми кажа дека дома она работела домашни работи од 8-9 години, таа била задолжена за готвење, чистење, перење. Еј, 8-9 години, јас не знаев да си излупам мандарина тогаш. И не чувствуваше никаква огорченост поради тоа, си го прифатила тоа како нормален тек на работите. Нејзините морале да одат на работа во друг град. Нејзиниот бил мал, немало работа, а морале да плаќаат казни, родиле три деца. Ебате системот, тоа си го помислив одма.

Викам, а што работат, во некоја фирма? Не се образовани ми вика, а мајка ми е полуслепа.... Градат облакодери, редат цигли, баш така ми рече. Вика собираа пари 5-6 години за да можам да дојдам во Америка, да го подобрам англискиот и да најдам побргу работа овде дома..... Вика, најголема желба им беше да студирам во главниот град, ама немавме пари. И пак немаше никаква огорченост, едноставна помиреност. Вика морам да живеам во студентски со 7 други луѓе, дома си идам еднаш годишно, немаме пари..... и пак никаква огорченост, и се восхитував на истрајноста и храброста.

За денеска да добијам меил полн со огорченост. Мислам дека можев да ја осетам енергијата преку екранот. Првпат да видам како нема сила и како се откажува од борбата.

Другачке, немам зборови да те утешам, личност како тебе заслужува се' најдобро, а не најлошо. Лошата болест, ја нашле кај татко и..... Уште 6-12 месеци. А пари за да преживеат до тогаш? А пари за тие што ќе останат на овој свет? А пари за бабата од 80 години? А за братчето од 12-3? А за казните? Она веќе не ни се става во приказната....

Ми вика, he is the backbone of our family..... Мислам дека ми се скрши срцето... и еден дел отиде да биде таму со неа, иако никако не може да и помогне...

 

Едно запамети: На крај остануваш сам и никој не ти е благодарен. Па why the hell going all that trouble? Поштеди се од непотребните, од негативните, од искористувачите, од лицемерните. Првото место резервирај си го само за себе, за себе и никој друг.

 

Решив да одам до продавница и си излегов од дома онака бушава,по тренерки со широк дуксер,како три дена на екстази да сум била и баш тогаш си го сретнав симпатијата. Па баш сега ли најде ... Мислам, навистина нема смисла.

Настрана ова,во животот немам плачено за дечковци,за раскинувања и за други глупости ама затоа тројките математика задолжително ги плачам три вечери и никако не ги преболувам. Другарките ме гледаат вака О.о зачудени, ама тие не знаат колку труд вложив,колку часа поминав вежбајќи и колку ми беше битен овој тест. Толку труд за ништо..едноставно за некој работи колку и да се трудиш никогаш нема да бидеш доволно добар. Изгубив мотивација и желба. Големи очекувања,мали резултати. Тоа е.

 

Не знам да се понашам кога ќе добијам комплименти од непознати луѓе, небитно дали се кажани од чиста култура или со некаква намера. Вчера излегов од стан и идам у Силбо по тренерки. И нарачувам јадење и оваа ми ејјј многу убаво ти стојат тренеркиве, дека од Манчестер. Викам фала и тебе убаво ти стои капата. А не ја погледнав убаво пред да нарачам нешто изнервиран бев, коа ќе видам не носи капа.
Е шо да и речам и ти гледаш Премиер Лига?

Ми текнува еднаш со другаров идеме у маалската седнвичара, јадеме и и бараме вода на продавачката, он во дрес од Арсенал, ја од Манчестер. И бара он вода, оваа го гледа и му вика, кај си го нашол овој дрес, запали го подобро, на другар ти ако сака и сок ќе му дадам. Кутриот го замрази цел женски род. У оваа ситуација ми годеше комплиментот и колку и да беше непријатно се смеевме и ден денес го зезаме.

Али имаше една ситуација кога посакав да избегам
Имав еден цимер од Ново Село и едно сабајле у 8,30 саат зборуваат гласно со другиот цимер.
-Абе добри ли сте вие шо е толку важно у 8 сабајле да се расправате?
-Цимер ми се згади од онаа што ги дава уплатниците. Tропам на врата, никој не отвара. Ај викам ќе почекам, сигурно не е дојдена на работа. Чекам пола саат, ја отклучува вратата и излегува еден студент и оваа ми вика ајде влези и почна раце да си мие, цела запотена.

Mу викам и ја треба да земам уплатници и облеков кошула и фармерки и тропам на врата кај оваа. И ја давам домската, ме погледнува и ми вика дечко многу ти е убава кошулката. Жити се си викам, оваа стварно била со студентов.

Ја врти домската и вика ама ти си лош дечко изглеа?
Зошто?
Станарина се плаќа до 5ти а денес сме 9ти и ме глеа онака строго. Ауууу вака почнува секој втор порнич упм Да бегам додека не ме ...фатила оваа
Да не кажеш на цимери, ќе те раскажат на пола дом дека те бендисала 50 годишна.

 

Вистинската љубов не постои

 

Да си тука вечерва....

 

@Priroden,
Хахаха, Поштено ме изнасмеа со постот. Инаку јас на твое место би се вратила и би ја викнала девојката од Силбо на кафе. Ти го мавнала она меракот, настрана тренерките. Ама филм си и скршил. Инаку, се надевам мислиш на Јунајтед?

Јас, јас поминав да кажам дека сум прехепи. Сум извадила високи поени на испитот пред две недели и треба да одам оценка да си земам. А да, ми се јави прееска да ми посака среќа бе. Ептен е мил.
Маца ми нанка во скут, миличка, само друштво и малку љубов бара, а јас сега ќе фаќам книга за утре.
Добра ноќ.

 

Strav mi e da zaspijam.
A moram.
Ocite mi se zatvaraat vekje.
Posakajte mi site ubav son.
Site, do eden.
Dobra vi nokj

 

Дома моиве не ми прават притисок за мажачки како што гледам е случај со некои АМА пак затоа имам комшија поп. Сега во последно многу често се среќаваме и секоја прилика ја користи да ми кажел дека ми било време за деца. Засега ми е смешно и не го перцепирам ама мислам дека е време да преминеме на темите за времето и струјата во зградата, чисто да не ми излета да му побарам да ми плати свадба

Е така. Јас со оваа информација се одјавувам, таман до утре сабајле да слегне до 2ор спрат.



Со љубов,
ваша M,

 

Ненајадена сум ништо неможе да ме најаде а на мене не се познава ко ветрушка сум а нај активна во темата храна и пијалоци......Резил,резил..

 

Blagodaram sto ja spodeli zivotnata prikaskata so nas.
Imam slusnato mnogu od ovoj tip i sekogas me ostavaat tazna, zamislena....
E kolku pati napisav na ovoj forum, amn be nezadovolni deca, vie ne ni znaete se sto ima po svetov.
E sega znaes kolku malku znacat parite koj gi zaraboti, a kolu znaci zivotnoto iskustvo koe go stekna tamu.
Ti pozeluvam i ponatamu da setas i rabotis za da mozes i ponataka da ucis novi covecki vrednosti.
Sreken ti pat kade i da pomislis da patuvas.

 

Сум добила трофеј - Петта годишнина...
Да не почнам колку се смениле работите за 5 години.
Се наежив дури. И иако не пишувам редовно, понекогаш Ве читам.
Има многу нови добри членови...
Нема да зборам за старите времиња.
Because I have one rule - New is always better.
Или барем сакам да е така.
Имав тука стварно добри пријатели и добивав искрени совети. Кога ќе се вратам наназад, гледајќи од денес, стварно ми помогнале.
Останете убави.

 

Сте знаеле ли како умрел Брус Ли ....еееее, еве ќе дознаете !!

 

Добро утро друштво.
Имам спано само 4 часа, а во мене енергија невидена (само се прашувам до кога).
Не лумпував сношти,само се наоѓам во нова средина и спиев како на шилци.
Па ајде добро утро Скопје.

 

Секој залез... ден помалку.
Секое утро... нова надеж.

 

You are more than what you think!