Сакам да кажам...

На моменти се прашувам како некои членови се зачленети скоро а имаат еден тон мислења. Браво.
Исто така се прашувам што ми се деси што ме има само кај бебињана. Покрај бебе, нели.
Ве гледам и кај шминките, и се запрепастив колку имам заборавено да се шминкам.

Наеднаш, ве гледам, и си викам, што ми се задесило во последно време... Кај сум си јас и која е оваа особа што ме има голтнато...

 

She wanted something else, something different, something more. Passion and romance, perhaps, or maybe quiet conversations in candlelit rooms, or perhaps something as simple as not being second. - Nicholas Sparks

И не се жалам. Да се вратам назад сигурно истото ќе го направам.
Ама сакам да заборавам, силно сакам да заборавам на сѐ. Сакам да исчезне од моите мисли и од моите соништа.
Сакам да престанам да бидам толку голема лигушка и плачка. Сакам да престанам да мислам на убавите моменти. Сакам да замине што побрзо годинава и со неа сѐ да земе. И спомени и болки и сеќавања...

 

Пред некој ден гледав божиќно цвеќе и планирав да и купам на мајка ми штом ќе отидам да ги видам,мало изненадување а и знам дека ќе се радува затоа што обожава цвеќиња
Денеска сестра ми ми праќа слика со божиќно цвеќе и ми вели : Види што и купив на мама,да ја изненадам многу ќе и се допадне нели?!
Се израдував затоа што имаме исти вкус и одбираме исти подарок за кој што знаеме дека мама многу ќе се израдува

 

Понекогаш еден анимиран филм е доволен да не потсети кои се вистински важните нешта во животот.
Само со срцето можеме да гледаме вистински, се што е есенцијално е невидливо за окото.
Тоа што ја прави твојата роза посебна е времето што и го посветуваш.
Никогаш не мислев дека треба да пораснам за да сфатам колку скриени мисли стоеле зад Малиот Принц.
Која ви е New Year's resolution ?
Мојата е да си уживам повеќе во малите нешта што ми ги приготвува животот, а со тоа и да си бидам уште посреќна.
Каде и да одите, што и да правите не заборавајте дека секогаш некој мисли на вас.

 

Ми буди преубави спомени, ја обожавав како мала.
За оваа Нова Година немам зацртано планови.Немам особени желби.
Иако постојано нешто ни фали и не мачи, ќе посакам само здравје и слога и многу многу љубов.
Другото се ќе си дојде, или сами ќе си го оствариме

 

Често знам да добијам некои т.н „напади“ на одлепеност и лудост и да направам некоја голема глупост за која ќе се каам цел месец (или повеќе, цел живот). Не знам, во крвта ми е најверојатно.
Вака петочки ми доаѓаат такви мисли само, фаќам викенд шема, а тоа ме асоцира на младост-лудост.
Преку недела сум бубаче, преку викенд ни јас не знам како да се опишам.

Ама па, нели е подобро да си кажам „упс“ отколку цело време да ме мачи онаа „што ако... “ ?
Господе или ми давај повеќе муда или повеќе мозок. Фала.

 

Да ми кажуваше некој пред некоја година дека ќе ја живеам мојата животна бајка никогаш не би поверувала. Секогаш мислев за мене дека нема излез дека секогаш ќе седам во место. Се додека еден ден не решив да ставам крај на се и да застанам цврсто на нозе. Луѓето секогаш очекуваат помош, решење или некој совет од другите. Оној ден кога сфатив дека никој нема ништо да направи нешто за мене освен самата јас тогаш го направив првиот чекор. Ја затворив вратата на минатото и тргнав да чекорам кон иднината која тогаш беше неизвесна. Денеска сум благодарна на Господ што го пронајдов својот мир, среќа и љубов. На крајот на уште една година, која како и секоја година има падови и успеси, седам дома со моите среќна и здрава пијам чај и благодарна на она што го имам во животот. Никогаш не губете надеж во себе кога тогаш ќе се пронајдете себе си.

 

Среќна сум кога седиме цела фамилија на трпеза заедно, се смееме, кажуваме смешни работи и секогаш си мислам во такво моменти колку ме прави среќна и исполнета радоста и насмевката на лицата на моите најблиски.

 

Единствена сум? Почна сеедно да ми станува. Ни нова облека не ми праи ќеф повеќе, немам ни воља да излезам да разгледувам, а кога излегувам, или се мафтам низ цела чаршија и ништо не си погодувам, или првото нешто што ќе го пробам го земам и после не ни имам желба да го носам. Еве за чизми три пати излегувам и три пати се враќам као онака, сеедно, без врска. И не е само пуста облека, за ништо немам воља (ни за излегување, дружење, ни за еден прост муабет..), последниве месеци, уствари цела година, уствари повеќе има. Ugh
Ајмо уште малце распуст, одмор за мозоков малце.

 

Овој пат не сакам да кажам.Сакам да се заблагодарам на бога за сите убавини,сите подеми падови што ме направија ваква жена каква што сум денес.За сите непроспани ноќи од кои научив да си го ценам сонот.За секој еб*н пат што паднав заради тоа што научив како да се исправам.За секој што ми забил нож во грб заради тоа што научив да ја издржам болката.
Фала му на бога што имам вистински пријатели,човек што ме прави се посреќна со секој изминат ден со него,што имам кров над глава,здравје и јас и моите најблиски.
Не знам дали е до периодот што следува ама бликам!Среќна сум толку многу што дури се плашам...

 

Само што се случи ова!!!

 

СДК ... едвај чекам да помине "зимава".

 

На натпреварот победи или ?

 

SDK Kalimero-Nema pravda...
Site imame problemi,no da ja iskoristuvas tugata maka/nesreka za sopstveno ostavruvanje na licni celi neli e prosto necovecno??? Aj sto e,nego tie sto go pravat toa kaceni na povisoko skalilo od onie pa i sto ne go pravat plus naivno veruvaat deka so takvi dela ne se odi napred ama sekojdnevieto samara so realnosta deka poveketo taka odat napred.

 

Најголема мотивација за да успеам во животов се зборовите на мајка ми и баба ми кои цел живот ми ги кажуваат:,,Учи за да станеш свој човек и да не зависиш од никого."
Врежано ми е в памет и нема никогаш да го заборавам.

Помеѓу немање храброст,страв од неуспех да се постигне некоја цел и силна желба,решителност за да ги достигнам моите амбиции во животов, јас го бирам второво. Сакам да успеам. Сакам кога ќе остарам со горда насмевка да се присетам на младоста и додека гледам во сликата од моето дипломирање да речам дека во животот со свој труд достигнав некоја цел која ми ја исполнува душата.
Си признавам, честопати немав концентрација и таа пуста мрза никако да ја откачам.
Доста беше џаболебарење, време е да се загрее сериозно столот и да се научи нешто, се ближат потешките испити во јануари.
Не сакам да бидам една од оние вечни,неблагодарни студенти кои само трошат пари од своите родители и не го ценат она што го имаат. Којзнае колку интелигентни луѓе на светов немаат можност да студираат и не сакам да испадне на крај кај сум нашла-па сум зашла. Имам прилика и ќе се трудам максимално да ја искористам. Чувствувам дека овој период од животот ќе ми биде еден од најубавите. Не се учи само материјалот од книгите, учиш како да станеш одговорен, трпелив, самостоен човек и се трудиш сам да најдеш решение за секоја препрека која ќе ти се појави ненадејно.
Друго,многумина и го потценуваат факултетов на којшто студирам,велат било многу лесно,па слушам наоколу како некои велат дека тоа им е во план да го запишат бидејќи не сакале да се мачат со многу учење. Па,драги луѓе,да ви кажам едно нешто: на кафе-муабет ние таму не одиме, нема седење по цел ден,дрдорење и читање од книгиче со големина на лектира од 1во одделение. И за ова треба труд, ниеден факултет не е за потценување. Се' си има своја тежина. Не дозволувам ваквите нешта да ме одвратат од своите намери. Одиме кон целта со позитивни мисли!

Дополнително ме мотивираат искрените насмевки и честитки од блиските кога им кажав за првата десетка во индекс. Повеќе веруваат во мене отколку што си верувам јас самата на себе.
Бескрајно сум благодарна за нивната поддршка и верба дека ќе бидам успешна. Горди се на мојот досегашен успех во учењето, а сакам и отсега па натаму да биде исто. Keep your fingers crossed for me, ме чека колоквиум следнава недела.

 

И јас со истиот проблем се соочувам како тоа факултетот е лесен како тоа ние поминуваме вака така, а баш тие луѓе што го коментираат тоа не дека им етешко на нивните факултети туку не седнале и не се појавиле на факултет за да осетат дали е тешко или не.

 

Не обрнувај внимание на таквите. Во почетокот од такт ме вадеше кога го слушав ова, но сфатив дека е за џабе. Некои личности мислат дека со лежење до диплома се стигнува. Заслужен успех се постигнува со труд, на тацна во животов не ни е сервирано ниту наједноставното нешто. Без напор и вложување време и нерви во нештото нема да знаеш на крај да го цениш.Ти учи си и не се замарај со таквите. Ти посакувам многу успеси и што повеќе 10ки!

 

Епа лаку ноќ на сите на форумов ..
Беше тежок ден но помина ..
Утре е нов ден за нов почеток