Сакам да кажам...

тешко ми е немам на кому да се доверам
се тргнав од партија(тие пијаници и посранковци што нападно ме гледаа и ми се пуштаа)
факултетот се сите заебани(доц др. на науки недостапни за другите уште малку да ми ја купиш книгата за да поминеш коските ми смрзнаа седејки на клупа)
бивши другар и другарка неписмени се свртија против мене-раскинав другарство со нив на тој другарот изгледа сум му ОПСЕСИЈА оти имам слични очи. другарките негови се испомажија сега на мене ми се сврте
колегата му бивши му бев исто опсесија се ожени со девојка која се вика исто ко јас кретен бе луге
дома хаос и никако да се смири ситуацијава
2 пати СЕ ОБИДОВ ДА СЕ САМОУБИЈАМ И СЕ КААМ ШТО НЕ УСПЕАВ
немам момче
другарките имааат стабилни врски ретко се гледаме
КЕ ПОЛУДААААААМ!!!!!!!!!!!!!!

 

Најзафркнато е да сонуваш како си преморен и си легнуваш во кревет спремен да се наспиеш и тогаш ќе ти заѕвони алармот и сите 8 часа спиење паднале во вода.
WTF brain!?

 

Има неколку работи што ги чувам во себе затоа што не знам на кого би ги кажала.
Или би звучела како да сакам сожалување, или како да сум премногу разгалена.

Или би повредила некој близок, или би се доверила на некој непознат. И двете опции се лоши.

Па ги чувам во себе, таму негде скриени и излегуваат на површина во три сабајле кога не можам да заспијам.
И пак сум ненаспана, секој ден.

 

Се ежам на муабети од типот 26 години имам, ме газат годините мора да се омажам/оженам.
Кога ќе сфатите дека бракот не е за еден ден, недела па и месец ко во врска остави, па смири се?
Бракот е за цел живот, и за тоа е потребно зрелост и сериозност а не само заради притискање од вујкото на мајмунот.

 

Aj и јас вечерва ќе го гледам, ќе земам паломи за секој случај.

 

СДК скршена сум.

 

Има ли поодвратно нешто од богат сељак?

 

Vo posledno vreme dobivam cudni komentari,ne se sakam sebesi,pa i za pogled treba anestezija,zabolekarkatadobsto znaci seto ova?

 

Богат сељак со брза кола.

 

Ќе почнам со цитат....
" Во светот не постои ништо поснажно од нежноста "– Хан Сујин
Не гледам турски серии,но случајно налетав на сцената каде што Аташ, го зеде во рацете, тоа мало напуштено исплашено девојче, го гушна и му го даде палтото.Силно го гушна и го зеде во рацете. Ме разнежни нависитна...Заплакав.
Мажи, жената е мало исплашено девојче кое бара цврста рака да се грижи за неа...
Запамтете дека нема поголема нежност од вашата...

 

Соништата навистина се остварувале, само треба да имаме малку трпение!

 

И да не заборавам, дневна доза македонска музика.

Не знам дали знаете за Анастасија, јас ги открив пред неколку месеци. Не можам да убедам никој од другарките да ги заслуша, затоа пробајте вие. Мене ми се прекрасни.

„Истави ги замките и стапиците.
Отвори ги вратите и пенџерите,
пушти го од себе детето да побегне.
Остави ја сенката на пладне,
измери ја трипати пред да замине.
Пушти го од себе, детето ќе порасне.“

 

Немијана жена

 

Не е распуст за мене.. ќе се разлегачам и после едвај ќе се вратам на обврските
И СДК дека воопшто не читам мислења напишани на латиница
Имајте убава вечер

 

Да дефинирам за последен пат... Јас сум човекот што увек дава последен аплауз или последен се смее на смешката. Мислам за животни дешавки, како метафора.

Мислам дека тука у животов многу пропуштам.

Бреее...

 

Светов и луѓето во него ни стигнаа до тој степен да и кога си позајмил, помогнал и си испаднал човечен према некому, на крај да излезе од сето ова дека треба со сила да молиш и да бараш сопствени пари.

Понекогаш да бидеш човечен е исто и како да бидеш глуп!

 

Чекај,има уште стадиуми.
На крај ке бидеш и крив.
А бог да чува,ќе ти кажат дека немаш дадено.

 

Доста одмарав, доста се излежавам цел месец. Мислам дека е доста.
Досадно ми е!
Ајде да си почнам пак одново, да си ми почнат обврските, да бидам зафатена. Поинтересно е.
Порано си легнував изморена, премногу ми се спиеше. Рано си станував, денот мој!

 

Сакам да кажам има некои луѓе кои се радуваат на туѓата среќа,но постојат и оние кои се радуваат на туѓата несреќа.Познавам и такви и такви.Знам убаво да се справам и со едните и со другите.
Човекот не би бил човек ако не греши или не мисли што ќе биде утре или пак едноставно не се замара воопшто.
Ако некогаш успеам да ги идеализирам најголемите соништа,ќе знам дека сум постигнала се во животот,најважното е да не се откажувам.
Надежта последна умира.
А човекот е жив додека се надева.

 

Фустанот на Рита Ора на Модната недела во Париз ви е школски пример дека и во Версаче можеш да изгледаш како ефтино курвиче.Дама можеш да бидеш и во фустан од пазар.
Класа со пари не се купува!