Сакам да кажам...

СДК ако ги немаше АМА и НО , се би било подобро ама...

 

Во светов на денешницава има Се.Само ЛУЃЕ не останаа,изумре човечноста.

 

Jas na primer koga odam vo javni ustanovi,vo drzavni administracii,vo zdravstvo i sl,na sekoj eden doktor,na sekoj eden sluzbenik mu persiram,znaci se obrakam so vie,na najstrog mozen sluzben nacin,sto ne znaci deka toa e slucaj so drugite luge...se poveke slusam obrakanje so TI,ednostavno kako da zboruvas so prodavac od bliskiot market zvuci ,neznam sto e rabotava ili jas sum premnogu" kulturna" ili drugive arno si pravat pa ionaka dzabe ke persiras koga ke naidis na nervozen sluzbenik ili doktor na koj mu e tesko da te soslusa i upati za se sto treba koj znae

 

Пред речиси пет години си дадов едно ветување и сега после толку време, се ставам во искушение да го прекршам. А до сега, иако бев помала секогаш сум успевала да "одолеам". И се прашувам дали е потешко да си го погазиш зборот што си го дал на себе, од тој на некој друг? Дали тоа ветување е навистина толку свето, дали треба да чувствувам грижа на совест?

Но, од друга страна искрено не ми е ни гајле. Можеби е лошо што скоро секогаш ми преовладуваат емоциите во дадена ситуација, но што би можело да испадне толку лошо? Ако не пробам, може после цел живот да се туфкам шта би било кад би било.

Туку ај, си глеам јас ко што го затерав муабетов, баталив и ветување и се, ама си се тешам со филозофирање.

 

СДК штотуку си купив едни чевлички ама пролетни летни така нешто се,
еее што ми беше муабетот Одма се расипа времето и заврна
а тие не се баш за дожд...
како се штимав да ги износам овие денови

 

Ако имаш среќа да бидеш различен од сите останати околу тебе... немој да се менуваш.

 

Единствената работа која може да ни го упропасти денот во неговиот залез се луѓето.
Ѓаволот се вовлекол под човечката кожа и го разнебитува родот кога најмалку очекуваме сончевото расположение да ни го прекрие темен облак од нафрлени зборови.
Ние сме тие... Вчера, денес, утре...
Овде или таму...
Но, во краен случај, некои успеваат посилно да се носат со повредените места.

 

Да си вистина премногу културна и на продавачот ќе му се обраќаш со Вие. На работно место е, службено разговараш со него, не ти е близок, не е приватен муабет.

 

Неможам да разберам како може некој кој до вчера ти бил другар си одел да му помогнеш кога му било најтешко денес ти врти грб и вели дека си ужас? Ужас бидејќи веќе несакаш да ти ја злоупотребат добрината, му кажуваш не затоа што он очекувал да го направиш бидејќи несакаш ти да страдаш заради другите? И ти си бил другар? Не ти си само едно искористувачко ѓубре сака само на него да му е убаво и ти да одиш по негови правила. Е тоа така неможе. Ако си со посебни потреби постојат установи каде што може да се обратиш ама ни таму нема да те примат. За жалење си и нема да ти вратам на провокации не паѓам толку ниско како тебе. Еден ден пак ќе ми се обратиш кога ќе ти треба некоја услуга

 

Времеви само за спиење.
А јас си терам шопинг со мама и само и велам "има да ми го купиш елечето и кошулката,од тамо и тамо,значи мамо разбери морам да ја имам,ми се свиѓаат,во памет ми остана."
Уствари не било тешко да идеш во шопинг со мама,ама па зависи од расположението на мама.
И ми се спие, премногу.
И ми се мази и гали.
И се одјавувам.

 

Сите прават селфи, само јас и маж ми го викаме келнерот да не слика.
#поздрав диносауруси

 

Никогаш, ама баш никогаш не се ставајте на второ место пред другите. Правете што ви душа сака, бидете тоа што го сакате, и слушајте го срцето ако сакате да бидете среќни. Не гледајте никој пред себе и ако треба ГАЗЕТЕ ГО. Не вреди секогаш да бидете закачалка на останатите.

 

Еј, каков комплимент добив, не можам да престанам да се смеам.

Сум била како Фатиме, јавната обвинителка, ист став, исто однесување, само шишки сум немала.

Се упрпаа. Ако.

 

Затоа драга ќе си правиш разлика помеѓу близок пријател,пријател и познаник.

 

Teenage post #1

Си постираш уба песна и по одредено време пак се логираш да видиш што има ново. Мислиш на одредена личност што одамна ја нема, ја немаш ни видено и си велиш барем еден лајк да има од него...
Се изгуби човекот...а како ни беше забавно еден период кога се гледавме: инаети, карања, скришни погледи, гушкања,плави очи, насмевки, водење, муабети од типот :
' оди МОРИ валајце една', - тој
'бегај бе ЧАЛНАТ еден' , - јас
'Моме убо кај си ти? ' тој
' Инаету еден невиден 100 кила сол че изејш само по твое да биди' - јас
'Ај, гледај си бизнисо таму'-јас
' Кај си мори Трајанке' - Тој
' Од шо лажиш ко нема то носо да ти порасни ко Пинокио ' - јас
Посакуваш барем еден лајк, глупав лајк и се остварува..

ИКО, ми недостигаш со сите твои безвезни муабети, глупавиот речник шо не можам да го поднесам, сите твои пцовки, шармот, плавите очи твои.

 

Oh well , ok dojdovme do otkritieto na vekot ....abe ne vikam deka prodavacot ne raboti ko i sekoj drug i treba da se obrakam kulturno i sluzbeno,ok e se toa,ama ne me svati sto mi e poentata,so prodavac od lokalniot market sto mi e do kuka i koj go posetuvam 100 pati na den i pritoa e na priblizno moja vozrast i go znam dobro nema potreba od VIE ,a dodeka za odnos vo golemi marketi ko Vero ,Tinex ili javna ustanova znam jas kako treba
Sea shu praime ?!

Pozz i ubav den ,da ne recam relaksiran @Bridget

 

Баш жалосно.Они губат многу повеќе а не ти ти ке најдеш пријатели во секој момент ама за жал па они цел живот сами ке си останат. Ех од ова си патат јадни