Во последно време почнав да сонувам нешто, и после ми се случува (не баш скорз исто) ама нешто слично. Дури почнав да се плашам сама од себе. Соновите ми станаа како предвидувања, како некои знаци. Пример некој човек го немам видено 3000 години, ќе го сонувам онака во рандом сон и другиот ден го среќавам. Страв ми е да не станам позната, не за нешто друго, па да ми доаѓаат на врата да им ја предвидувам иднината Инаку ајде да не тупам веќе со тоа какви типови на луѓе ме нервираат, сакав да пишува за оние по автобуси што ги среќавам ама ајде де ќе треба реферати да пишувам. Плус треба малку позитива да внесеме. п.с знаев дека ќе дојде тој ден кога ќе се сретнеме очи во очи во "другарка ми" и/или бившиот, само не мислев толку брзо. Се сретнавме со неа, и си викам во ум да префрлам улица ама после си реков а зошто јас да бегам? Што направив јас па да бегам? Таа е таа што почна да оди со мој бивш, па таа нека бега. И стварно избега. Почна да го вади мобилниот од џеб, демек почна да зборува и помина низ пешачки на црвено, од брзање, од бегање п.с.2. ми се кара со некого (не на српски). Ми се дере. ми се кара...од кога се немам искарано?
Velam, zosto ni ovoj pat ne ispadna taka kako sto se nadevav, sakav? Baram pricina, vrtam, analiziram... pricinite se mnogu, ama site se vo mene. Nema nisto da odi kako sto treba, ne samo so nego ami so bilo koj, se dodeka ne pocnam stvarno da veruvam vo sebe i da se sakam takva kakva sto sum. Neodamna slusnav eden Ted Talk kade sto se zboruvase za ljubov, vrski, i zosto nekoi lugje se srekno vljubeni a drugi propagaat od edna vo druga losa vrska. Odgovorot: strav, neveruvanje deka sme dostojni za ljubov i konstantnata potreba da gi blokirame cuvstvata za da ne bideme povredeni, posebno tie losite, negativni cuvstva. Koga ke pocnes da go pravis toa, gi blokiras i ubavite cuvstva. Slabak sum, a bi sakala da bidam silna i da naucam da se sakam. Slabak sum oti posle sekoe razocaruvanje se pravam silna i nezavisna i se ubeduvam deka ne me boli nisto, a koga ke najdam nekoj drug povtorno se gubam samata sebesi, da probam da bidam nekoja sto ne sum samo za da ne go izbrkam od sebe novonajdeniot. Potoa se mi se vraka kako bumerang, ko nekoj da saka da mi kaze, nemoj da dozvoluvas tvojot svet da se vrti okolu nego i okolu toa kako toj se oseka za tebe; sakaj se i vrednuvaj se samata, ako sakas i drugite da go pravat istoto. Vo momentot koga ke pocnam da mislam oh Boze, pravilno li gi pravam rabotite ovoj pat, ke saka li da me vidi pak, mozebi treba maku poveke vaka ili onaka da se ponasam za da go zadrzam... se se raspaga i me napustaat a i samite ne znaat zosto. Moram da go prifatam minatoto, da se soocam so nego i da go pozdravam, baknam i stavam vo fioka. Da prestanam da velam na site sto gi poznavam deka ova i ova iskustvo me napravija toa sto sum denes, ama ne me promenija na podobro. Da pocnam veke ednas da ziveam vo segasnosta, da se opustam, da ne dozvoluvam mojata sreka da zavisi od nikoj drug, tuku od samata mene i da se sakam, grizam za sebe i sama da si davam komplimenti. Moram pak da pocnam da veruvam deka sum vredna za ljubenje isto tolku, ako ne i poveke kolku sto mislev deka bev pred 4-5 godini. Da si se potapkam nekogas samata po ramo za uspesite, da si bidam najdobroto drustvo sto nekogas ke go imami da si bidam najdobar prijatel i vo dobro i vo zlo. Samo taka nekoj ke vidi kolku stvarno mozam da dadam i primam ljubov.
Убаво е кога секојдневните обврски ти претставуваат учење на тоа што го сакаш, а уште поубаво кога притоа постигнуваш повеќе отколку што очекуваш и по предметите што ти предизвикале највеќе трема... Денеска после напорен ден штом седнав на пц ме пречека известување за резултати од последните прегледани испити за претходниот семестар... eпа официјално положено ми е сè од прв семестар, и тоа со многу посовршени резултати одошто очекував. Послужете се...
Во животот никогаш не можеш да имаш се. И животниот пат никогаш не излегува како што планираме. Никогаш..
Доста беа филозофирања за живото , тупења,претпоставки, анализи, турски серии, цмиздрења, паники. Луѓеее, заборавиме да се смееме. И така си ги ставив слушалките и си гледав funniest animals in 2016 и кога се вратив во реалноста немаше повеќе негативна енергија, никој ништо не ми можеше, никој не можеше да допре со никаков негативизам до мене. Keep on smiling, ppl!
Не е мoжнo дa се испoзaнесaм зa нештo oдреден периoд, a дa не ми се удри oд глaвa. Секoјпaт, aмa бaш секoгaш кoгa ќе нaдувaм грaди сo силинa, ќе се рaсфрлaм сo збoрoви oстри демек глaсoт нa рaзумoт се, немa кoј еве јaс прaвдa дa рaзделaм, причинa-пoследицa ли е, кaрмa ли е, изгледa и oнa дигитaлизирaнa, пo брзa пoстaпкa ми врaќa. Ни пoмaлку ни пoвеќе сo збoрoвите -Oу рили? Ствaрнo мислеше декa тебе немa дa те стигне? Декa ти oд пoсебните си? Дa не мoже чoвек еден стaв цврстo дa гo држи, aкo не се случи нештo штo ќе те рaзубеди вo спрoтивнoтo, не бивa. Тaкa се рaсте велaт. Oчигледнo.
Пак да се вратам таму на исто место и во исто време, пак ќе го изберам истото. Затоа што некои грешки се толку слатки. Отровот од кој земам по една доза, секој ден, целото ова време. Таа "зависност" од која не сакам да се откажам. Ова чувство не ни мора да е возвратено, јас имам доволно љубов во себе. Дури имам доволно и за целиот свет.
Не си комплетен сириец додека не ја поминеш македонската граница Така кажи им, може ќе пуштат некое евро за поддршка.
Секој од нас си носи програмчиња во потсвеста, кои како пандорина кутија се отвараат повремено. Порано многу ми беше незгодно кога ќе приметев некоја неубава особина кај другата личност. Се осеќав некако разочарано, измамено па како грешен ѓавол гледав и такви да ги прифатам, оправдам а јас да си доделам спротивна особина. Оти многу загледувам , се ми смета нали. Сега, едвај чекам нешто такво да исплива на површина. И знам, секој го збори тоа што го мисли. Никој не зборува малку, а многу да мисли. Кажува толку колку што има во главата, колку што му сече болјерот. А не оти не бил директен, се срамел, не бил сигурен. Па и да е така, овие ствари во ред ли се? Само чекам знак.
Samo sto sakav da napisam uste lepce treba da jades, nesi dovolno golema kolku sto si mislis. Ubavo sto si napisala vo poslednata recenica.
Ми фали најдобрата другарка Ми фали бившиот симпатија Ми фали дечко ми Ми фали сонце Ми фали шопинг Ми фали даска у глава... Од се по нешто ми фали денес Да одам да си легнам нај арно ќе биде
Јас за љубовта мислам дека не е чувство, туку е чиста хемиска реакција, која е резултат од спојувањето на позитивните наелектризирани честички кај две личности. Затоа се разликува од другите чувства, затоа не можеме да ја дефинираме. Веќе не мислам, убедена сум и заљубена сум.
Луѓето лажат кога велат дека ја сакаат и ценат искреноста. Лицемерни се и единствено им прија да слушаат колку се најдобри, најпаметни и најпозитивни. При првиот поискрен коментар за нив дека нешто им чкрипи, веднаш сте негативни мизантропи. Колку фејк свет и колку фејк луѓе, неискрена позитива, пријателства, врски. Би си го зела кучето и би отишле заедно во некое ирско изолирано селце. Далеку од сите човекови перфидни игри...
Чиста вистина -Кога секој човек на светот би усреќил барем уште еден човек, целиот свет би бил среќен. Дефинитивно -Нема да те расплаче песната,туку споменот што се крие зад неа.
