Сакам да кажам...

И оној коанот "One day you'll wake up at 11:30 AM on a Sunday with the love of your life and you'll make some coffee and pancakes and it'll all be alright". Well,не сум with love of my life него сама,не е недела, туку сабота ,10:50 сабајле, али добро, важно јадам палачинки.

 

На човек можеш да му земеш, а да му дадеш НЕМА ШАНСИ. Секој со својот ум, сечи гранките Аутлук, сечи и не жали!!!!!!!!!!!!!!!

 

Лесно е да се каже... Не е едноставно да се стори.
Обидот е помеѓу се и ништо, целосно и во секој дел.
Ако не секогаш, некогаш е моментот кога смесата од сите невремиња и некои виножита креира поинаква сезона со потиснати сеќавања и нови искуства.
Совршеноста е недопирлива.
Во несовршеноста е тајната за вистинската животна убавина.

 

Среќа не постои, постојат сплет на добри или лоши околности......
А она помеѓу, да речеме дека е рамнодушност! Што е и најлошо, да бидеш млак, или биди жежок или биди ладен.

 

Каде и да си со саканата личност, па и на крај на светот да си!

 

Морам да престаам да ги заборавам овие зборови... морам!

 

Ако не сте ме добиле на телефон, сигурно нема одма наредната секунда со повторно звонење да ме добиете. Излегувам после долго туширање, на телефон 8 пропуштени повици. Па побогу, како некој да умрел. Ете така се однесуваат некои. Пипл чилекс, да нема перманентен блок.

 

Колку слободно се однесуваат некои безобразни луѓе со цигара во рака . Собрани луѓе околу него на автобуска, тој вади цигарата и упалјачот, си пали и си пуши како да е сам. А другиве трпат...Може и тие дел се пушачи. И ако му смета на нeкој, скришно нека закашла да не се навреди човекот.
Вчера бев на Свирложбата во Карев, некои луѓе на скали седеа, и близу мене 3ца пушеа, а куп луѓе околу нив. . Немаат осет бе. Ако некој до нив има астма? Може напад да му предизвика. Јас за среќа немам астма, но осетливо ми е срцето и имам тахикардии, и знае да ме фати кога ми е отежнато дишењето.
Друга ситуација: Идеш кај некој дома и ти вика извини ќе заплам една, нема да ти пречи така? ( Од кај знаеш бе?) Или демек ај прозор ќе отворам. А сеа кај него дома си, не можеш да му речеш да не пуши. И трпиш пак. Па не ме викај ако е за така.
И демек нивно право било . Ако веќе се труеш самиот и ги полниш тие бели дробови со отрови, не ги труј и другите. Никој не е должен да ве трпи вас пушачите и да го дише чадот од туѓа цигара против своја воља.

 

Пред некој ден него го сонував, јас и тој на аеродром, со огромни куфери, сме чекале лет за некаде. И ајде, проверувам фемина соновник како и секогаш, не дека верувам во сонови, проверувам куфери што значат - ми вика дека ми претстои непланирано патување.

Денес другарка ми ме буди и ми вели пакувај се, во вторник тргнуваме во нова авантура, се е договорено, јас целата во прашалници, каде, како, што... И нормално, не чекам да ми се каже два пати. Кога е таа во прашање имам безрезервна доверба, би тргнала и на крај на свет со неа, таа е мојата сродна душа во женски род.

И онака немав некој посебен план за летото, освен учење и испити, па длабоко во себе посакував да ни испадни некоја прилика како и минатата година, и повторно испадна она - внимавај што посакуваш, може ќе се оствари...

Ме фаќа малку еуфорија секогаш кога ми претстои некоја поголема промена, средба со непознатото, но за разлика од порано многу полесно се одлучувам да излезам од својата комфорна зона и засега добро ми оди, не сум се покајала за ништо.

Лани пред да тргнувам ми беше криво што тоа ќе ми биде прв роденден да славам далеку од дома, далеку од сите, а еве и годинава ќе биде исто... Години наназад јуни бил мој месец, ми се случувале убави работи, ќе си посакам и за годинава само тоа...

Сакам патувања и се тоа, ама едно безвезно необјасниво чувство имам секогаш кога ќе го отворам куферот и треба да се пакувам, дури и за на викенд и одмор кога било, а не пак вака кога е на малку подолг период... Ама само за убаво да е, ќе летне времето дур да трепнам и со ќејф ќе се пакувам за назад...

Сега спремна сум за во нови походи и нови видици, нови искуства, места и познанства, нови ветрови и нови мириси кои, верувам, ќе ми донесат само нови спомени и мигови за паметење...

 

Кога новинариве од МТВ ќе речат:"останете со програмата на Македонската телевизија"
Се знае еднаш до двапати годишно се гледа тв!
Честитки до победниците

 

Од многу работа и работи не можам да дигнам глава. Не се жалам нека има работа.

 

Само мене ми се случува, или..?
Кога и работите конечно да тргнат на добро, кога и да се почувствувам убаво, спокојно, сакано, само што ќе сетам дека сум го достигнала врвот, имам едно одвратно чувство дека ова нема да трае, убавото никогаш не ти потрајало, нема ни сега. И во рок од ден-два се успева да се сјебе. Пак маки, секирации, нервирања.. одново... over and over again. Секој пат! Нема прескокнување!
Ма не да сум си викала доста измислуваш, сама си ја зафркнуваш работата, нема смисла ова, прекини... не бе Не помага... секогаш е истото....
И ми останува само едно прашање.. ЗОШТО БЕ? Немам право јас да уживам??? Барем малку лезет да видам од тоа што сум се трудела....
Еххх.. животе сладок си, а со мене малку скаран...

 

Vozrasni zeni,preku 40 god, abe kako deca se ponasaat.gledano od strana,em smesno em zalno..

 

^
Пoнекoгaш и нa вoзрaсните жени им е пoтребен издувен вентил.Не знaеме штo се случувa вo душaтa нa другиoт..
И јaс некoгaш тaкa си рaзмислувaв гледaјки икс случки нo, денес сo oвa живoтнo искуствo oпрaвдувaм и прoследувaм сo нaсмевкa се дoдекa МЕНЕ не ме зaсегни..

 

Сакам да прашам го гледа некој Викинг?

 

Ние и само ние сме креатори на нашите животи. На нашите мисли, идеи и расположенија.
Се во животот зависи од нашата перцепција кон работите и од тоа како си ги прифаќаме, но и каков фидбек даваме...

Сум верувала во закон на привлекување отсекогаш и сум го дискутирала ова многу пати, исто и во однос на ,,Мисли позитивно и ќе ти се случи позитивно,, , што нели на некој начин е сегмент од законов.

Ама никогаш не сум помислила дека јас најголемиот противник на сите мотивациски говорници, ќе почнам да ја гледам неверојатната Ана.
Мотивација отсекогаш ми претставувале луѓе кои се имаат многу изборено во животот и сеуште се борат, тивко и присебно, без претерани помпи и мотивациони говори.
Истите говори отсекогаш ми биле некако фејк.

И сега сум на пола пат. Ми се допаѓа девојкава ама од друга страна сеуште имам нешто во себе што ми вели дека мотивациските говорници се фејк. Многу фејк.

 

СДК се опседнав со форумов.

 

А можеби треба само да се фокусираш на тоа дали ти помага, инспирира, дали ти помага да се чувствуваш подобро...на крајниот резултат. И сестра ми воопшто не верува, вели тие луѓе постојат да прават пари од книги, предавања...па и да е така, што? Мене не ми менува многу дали таа го прави ова со цел да помогне некому или себеси.
Битно ми е дека ми го поттикнуваат позитивното рсположение, ме подучуваат, мотивираат, а кога еднаш ќе почне да ти се остварува она кое си го замислил, нема простор за сомнежи. Сѐ додека помага и сѐ додека во реалноста е делотворно, ништо друго не е важно.

Вчера баш со мајка ми го правев муабетов и ми вика - дали баш во реалноста е вака? И викам пробај. Замисли. И ми текнува на реченицава.



П.с. ова не е никаква критика упатена кон тебе

 

Како може одеднаш да ја снема тетратката со личните работи, листот нешто важно што сум запишала? Не ми е јасно! Сигурна сум дека таму ги запишав!

 

Dobiv, luge DOBIV!
Si pomisliv deka vekje 9 meseci crvena tetka nema da vidam
Fala Bogu - vidov.

Cestitanje primame doma.

Pred 2 nedeli si rekov koga ke ja vidam ke ja baknam, ama sega samo poljubac I prativ. Nekako ne mi se vdavase da ja baknam
Ne za drugo, ne sakam ligavenje xD

Uhh, planina od ramena mi padna I um za drug pat