Сакам да кажам...

Итнo ми требa книгa пo aнaтoмијa "Анaтoмијa сo физиoлoгијa нa дoмaшните живoтни" oд Алексaндaр Крстевски. Кaде мoжaм дa јa нaјдaм или купaмм????

 

Не си сама. Не можам да ја поднесам околинава!!

 

Еднa гoдинa пoминa oд кoгa сум дел oд Вaс, a Вие дел oд мoетo секoјдневие. Не плaнирaв дa oстaнaм тукa, aмa ете некaкo се пoклoпијa кoцките и милo ми е вaкa штo испaднa. Тукa ги спoделувaв мoите тaжни мoменти и oние среќни мoменти кoи зa жaл зa сегa ги имa пoмaлку, a се нaдевaм декa ќе имaм пoвеќе и декa ќе ги спoделувaм сo Вaс. Се нaдевaм декa ќе имaме уште мнoгу гoдини дружбa и декa ќе прoдoлжиме дa се пoддржувaме меѓусебе вo oние пoмaлку среќни мoменти, a ќе се рaдувaме нa oние среќните.
Кaкo штo е редoт дa ве пoчaстaм зa гoдишнинaвa сo блaгo и винo.





Зa мaлoлетните, еве ви лимoмaдa. Не зимaјте oд винoтo.



Зaштo не сум пaтриoт немa дa ве чaстaм зa денешниoв прaзник.
Имaјте убaв oстaтoк oд денoт.

 

Зa 2рa гoдинa среднo ми е книгaтa инaче

 

Да се знаеле наште предци се што ќе се случи во овие 25 години никогаш немало да изгласат независност.
Нека е честит денот, па ќе се снаоѓаме кој дека најде.

 

СДК
ПОПАМЕТНИОТ ПОПУШТА
Кој го кажал тоа и на што точно мислел, не ми е јасно?
Изгледа затоа и до ова дереџе сме дојдени, будали да раководат, а паметни да попуштаат.....
Честит празник

 

Нека ни е честит празникот!
Не е виновна државата што е ваква како што е, народот е!
Кога народот ќе се обедини тогаш ќе се воведе ред во државава.
Бидејќи сепак државава ни е млада и простуваме за некои грешки, да се надеваме на подобра иднина, со поголема политичка и економска стабилност.
Да се надеваме дека сонцето и за нас ќе изгрее, доволно лоши работи се случуваа овие изминати години.

Да си посакаме мир насекаде во светот па и кај нас.

 

Ситници се доволни да сум среќна, не ми треба многу.
И животот е многу поубав кога гледаш така на него.
Очајување и жалење се само губење време. Overthinking исто така.
Оставам се да биде онака како што треба, барајќи го позитивното во секоја ситуација.
Само една мала маана...да престанам да се дерам кога сум нервозна.. од ова многу ми е тешко да се одвикнам

 

Обично сум се спремала за тестови, ама за тестот наречен живот слабо сум спремна

 

Седнуваш во кафана, ти даваат мени, доаѓа келнерот после 5-6 мин, нарачуваш нешто и добиаш одговор: Немаме тоа....ахам, епа ајде риба...е баш и риба немаме моментално....ахам епа ај пилешки прсти...еее баш и тоа немаме За пиење ладен чај, еее немаме ни тоа ако сакаш Браво.....ПА ШТО ИМАТЕ ПО ЃАВОЛИТЕ? и? како да останеш во таква "кафана" да седиш?

Или ( втора ситуација) доаѓа келнерот: -Повелете?
Муштеријата: -Ако може мени...
Келнерот: -Немаме мени, јас сум подвижно мени хехе имаме ќебапи, плескавица ( и ти брои над 10 рандом јадење, па оди запамти што ти рекол и цена што кажал )

Или (трета ситуација), порачуваш хамбургер и ти носи плескавица, помфрит, малку краставичка и домат во ОБИЧЕН ЛЕБ не оној ко за сендвичи, хамбургери што е округла форма, туку обично краивце од обичен леб...ко дома кога ќе си напраиш сам сендвич
Муви летаат, мачки ноз нозе ти се вртат, кучиња лаат во позадина, масите никогаш со крпа не ги поминале, како што јаделе луѓето така останало по маси, коски, риби...битно покрај река било и убава природа имало, па луѓето се тепаат да одат

Инаку имам приметено кога ќе ти тргне надолу во животот, не можеш да го закочиш никако. Нема запирање. Те ака од земја, да те осакати. Е тек после неколку месеци може ќе се среди полека...
Ама во такви тешки моменти најубаво е кога имаш некој до тебе, да ти рече дека се ќе биде во ред, дека ништо не е поважно од здравјето, дека се ова ќе помине, дека се ќе се среди, дека секогаш имаш поддршка од некој...

 

Седам надвор со прекрасна книга во рака, пробувам пријателството да го пронајдам во неа, се тешам дека таа тоа го поседува, па нели сите велат дека книгата е најдобар пријател? Погледнувам нагоре, кон небото и ги гледам синиве облаци, тешки за гледање како да го носаат сиот товар на светот, и сфакам колку мрачно изгледаат. Изгледаат исто како лугето, натажени, ладни, заканувачки. Го кријат сонцето, она што јас најмногу го сакам, што само тоа може да ми ја згрее душичкава. И илјада чемпери да облечам неможат да ми помогнат. Сонцето треба да ги претставува лугето, секогаш ведри, насмеани, и мегу себе да шират топла енергија. Но за жал, се повеке се гушиме во маглите и темните страни на животот.

 

Дали некој има искуство со европска очна болница и ако може да ми каже колку време отприлика трае првиот детален преглед кај нив

 

Tolku mnogu blago so serbet jadev sto, mislam deka zeludnikov ke mi se sekjerledisa.

Otidov da go ispijam ezeroto.

 

Тешки денови за сите. Борба за живот. Почесто преживуваме отколку што живееме. Еден ден ќе не огрее она сонце што го носиме на знамето и во душата. Зошто една е дома и едно е тоа чувство на припаѓање. Некогаш е многу тешко..претежок товар да се износи...ама јас го љубам овој народ! И верувам во него. Верувам во оваа хумана, трудољубива, мирољубива и можеби најсаркастична нација на свет!
Да сте живи и здрави људови каде и да сте и да го славиме денов довека! На здравје

 

Зошто тогаш кога треба да се налутам, јас не знам да бидам лутка? Зошто тогаш кога треба да побарам објаснување, јас онемувам? Зошто баш тогаш кога треба да сум најсилна, јас не знам како?

 

Не е проблемот во тоа што успешните летаат многу високо туку губитниците се сместени на дното, па им пречи туѓа среќа, радост и исполнетост.

Многу се глупави машките! Поради спонзорушите заборавиле дека има девојки кои се задоволуваат со ситници како на пример убава порака, бакнеж, прегратка.