Сакам да кажам...

Нас среќата ни ја е** стравот !

 

Ах, колку ми недостига,а не треба.
Самата сум крива што го пуштив,а беше совршен.
Сакам пак да седеме на она исто место и да зборуваме,цела ноќ,гледајќи го небото....
ах...

 

Дојде уште еден роденден... не , не не се чуствувам осамено ... Но срцето и душата ги чуствувам остарено ... со многу лузни и брчки од ураганите и торнадата во животот низ кои поминале и ги ифустрирале ... Едноставно се уништени ... Тело од млада девојка а срце и душа како од изгорена старица ...Поминуваат родендени, родендени празни , со луге разни кои не те ни познаваат ...но морам да бидам силна пред другите....со душа и срце празни а со широка насмевка за да не се приметуваат брчките и лузните на мојата душа ...Еден ден ке биде подобро ...ова го кажувам секој ден....Happy B-day to me .. .......

 

Си седам и го посматрам мачоров мој, и си велам колку само е среќен.На топло постојано,спие кога сака, игра трчка исто кога сака, храна во изобилие, луѓе кои го сакаат и се најубаво.Без обврски.
А од другата страна сум јас, во дилема дали ако не добијам барем 2ка на тестот математика ќе успеам во животот.

 

?

 

Не можам да се препознаам самата себе,до сосем скоро време ,јас бев најпозитивна личност,ведра,насмеана и веднаш го решавав секој еден проблем.
Депресија? Каква депресија,јас до скоро и не ни знаев за неа
Бев толку забавна и откачена,што дури и не ми се верува,сега ќе помислам ова е некој друг живот,друга димензија
Ама затоа не треба многу скокање во облаци,животот знае добро да те тресне на земја понекогаш
Надежта и верата дека се ќе се среди,сепак остануваат

 

Она е многу фит и многу јака пошто нали вежба по теретани и се грижи за себе али е секогаш со цигарата во рака
Ај малку олади со тоа сликичките ОК !!!

 

Zvukot na alarmot mi go krsi srceto na milion parchinja. Aj dobro vi utro na site

 

Оваа недела ќе гледам да балансирам work-life-love-sex-femina. Тешко е, ама и огромен предизвик. Минимум едно мора да трпи сигурно. Минатата недела трпеше фемина, ќе видиме оваа недела.

Нека тргне #понеделнички. Да наздравиме!

 

Зафатен е Глигорче за жал... Инаку ништо не му фали

 

Ако твоите соништа не те плашат, не се доволно големи!
Изгледа моиве се преголем предизвик бидејќи сум ужасно исплашена од можноста да не се остварат.

 

сдк ми се допаѓа како размислуваш

 

Многу јаки ми се тие луѓе што кога ќе влезат во брак, го запоставуваат надворешниот изглед.
Пуштил брада, пуштил стомак, со флеки на тренерки, со мрсна коса...оставиме брат, женет сум...
А заборавате дека постои развод? Заборавате дека постојат несреќи и болести? Што ако утре (не дај Боже) останеш сам? Ако си женет, значи треба да изгледаш ко мечка од планина? Ко дивјак?
Или некоја жена стапила во брак и качила 5000 кила, а не е трудна....хехе со мажето претерваме со еклери и пици хехе А знаеш дека мажето може да почне да шара наоколу малку?

Или тие личности што одеднаш ќе го сменат однесувањето спрема партнерот. Еееее сега стапивме во брак и многу ми е гајле дали ти треба мое внимание. Во брак сме и што ми можеш?
Пред тоа ѕвезди и симнувал, на месечина одел за неа, сите пречки ги поминале и таман стапиле во брак, тој не ја смета за жива. Како на дете кога ќе му купиш играчка, па после му стануа досадно и ја баталува...така некои личности се понашаат.
Донесов дома невеста, седете си вие со свекрвата, јас одам да шетам Пошто целта на некои им е тоа...да се оженат, да имаат деца и толку...

Туку посакувам барем малку да бев поупорна во некои работи.
За некои сум, се трудам, давам се од себе, ама баш за тие главните цели некако се откажувам, се разочарувам многу брзо. Ќе се потрудам еднаш да направам и ако не е како што треба, тогаш се повлекувам некако...тоа ми е најголема грешка...
Не за џабе и од порано има изреки: Мрдни малку, па и Господ ќе ти помогне...
И стварно тоа психички делува. Пробуваш, се трудиш, паѓаш, пак стануваш, не се откажуваш...баш како некоја сила да имаш. Ама битно е да направиш чекор, да мрднеш малку.
Ако седиш само, ако кукаш, ако се жалиш насекое...батали...тоа значи самиот не сакаш да си помогнеш, па нека никој друг да ти помогне.

 

На крајот на тунелот светло, ко по дожд виножито
Сите исто патиме, не знам зошто нема соживот
На повидок е моментот на вистина
Без престан пристига, ти си на ред, својата шанса искористи ја...

 

....и во ноемвриската раноутринска магла има сјај, сјај на спокој и своја убавина.
Се будам, и гледам наоколу надвор додека неуморно чекорам за на работа како светилките идилично ја одсликуваат таа магла што патува и се движи над нас, ладно грч, сеуште невидвливо и мошне тажно наоколу.. носталгии, маланхолии еден куп, си велиш себе си: да се вратам да поспијам на маглата и да уживам во утрината, но не.. продолжуваш и чекориш, сваќаш дека и маглата и најлошото време си поседува своја магија и умешност низ природата.
Се враќаш и ја ставаш сармата на шпоретот да крчка и клокоти со својот специфичен и за некои неподнослив мирис, во меѓувреме правиш чај, какао.. лупиш мандарини и лишпите ги ставаш на огнот да разгорат со својот специфичен мирис.. мирис што не вреди 100 евра а е непроенлив за тебе и твојата психа во идиличното време зима. Само десо, старите умееја да живејат низ овие прекрасни ситници кој ги правеа среќни, ни го вкоренеа тоа за да живее со години во нас, за да мотивацијата можеме да ја пронајдеме во сосема најнебитните нешта што зрачат со љубов.
И да љубов е..
Љубов е и стаклото од нашата хауба насабајле во 5, не сакаш да го избришеш она "магловитото премрзнато делче што неописливо дарува уметност, толку безвезално а толку убаво испринтано со мразулци и сцетки низ него, се створило од никој нигде одговорило за еден најпознат сликар со својата убавина..
И голата гранка е убава кога е смрзната од студот и има лед..
И да, се е убаво..
Се е убаво доколку нашите очи се убави, нашата душа е убава..
Нашето битие е спокојно..
И ние сме големи луѓе..
Поготово кога наоѓаме мир и парче среќа во нешто едноставно и секојдневно низ животот!

 

Сакам да кажам дека ..


Веќе скоро година дена размислувам дека за 10тина години од сега јас ќе напишам една книга која ќе ја сместам во жанр психологија за нешто кое сметам дека на сите нас ни е наметнато и кое со години се верува дека е точно ама претставува мит, само чекав да пројде време да се образовам повеќе во доменот на конкретната психологија. Мене тоа ми удира во мозок таквата ситуација и книгата што имав идеја да ја напишам нема да биде поголема од 50тина страници. немаше да ми биде за пари, само стрикни, поткрепени факти кои требало да се знаат за доброто на другите.

Неодамна започнав да читам една книга која читајќи ја сфатив дека најголемиот дел од идеите кои ги имав скоро како да ги видов во таа книга пуштена во продажба 2014-та година. И сега се запрашувам дали воопшто да се трудам да ја развивам идејата која ми лежи на ум ?

Има одговор и Да и Не:

Не - Затоа што тоа веќе постои и нема потреба да се копираме.

Да - Сведок сум на 500 книги за една содржина кои се повторуваат една со друга ама сепак постојат и се издвојуваат повеѓусебно само по насловот. Тогаш зошто и јас да не го направам истото ?


Што знам, ќе почекам да видиме што ќе ми светне на ум .. Peace

ПозЗ3³ ®

 

Си викаш "па он е добар човек, можеби само поминува низ тежок период" и така цело време одбиваш да ја прифатиш вистината. Ама, доаѓа еден ден кога од неговата уста излегуваат зборови кои те уништуваат повеќе од кога и да било. Слушаш внимателно и си велиш "Не, сигурно бладам. Зарем тој би рекол и помислил такво нешто." Не. Не е сон. Не е бладање. Не е илузија.

 

Која моќ ја има само една песна. Неколку стихови. Ритам, мелодија од 3 минути. Или да те разведри или да те уништи.