По кузнее кој пат си потврдив дека имам две леви раце кога станува збор за пакување поклони. А деснучар сум де . Кога ќе видам како внимателно ги виткаат пакетчињата, прст да пресечеш на тоа ќошињата, срам ме фаќа. А со сиот мерак купив и украсна хартија и панделки и траки...и џабе е. Си се тешам дека важно е со колку љубов се пакувани. Дека за детските очиња и рачиња тоа е сосема небитно. Ги наредив под елката, ги запишав имињата на моите принцези и стрпливо ќе чекам.
Neznam od kaj da pocnam!. Mi ide da si trgnam za struga,da go baram toj svijna covek i da si go otepam So godini bese vo nas stan,nemozese da plajka redovmo a tato ke mu kazese koga ke mozes togas. Mu pomogase mnogu,so samo toa sto go ostavi vnatre bez redovna kirija. Svijna covekiskrsil se i ostavil taka i izbega steta ima da!. Sakam da dojdam i da pocneme od pocetok kako edno vreme koga sreduvavme so ljubov. Mozese samo da zamine iako ne plati mnogu mnogu pati,bez ova sto napravi. Edno ke kazam,Gospod da mu plati!.
Сдк денес си бев многу вредна, сработив се, освен тоа што требаше. Како награда си заработив 50 страни физика за учење, и тоа за понеделник. Well, забавата може да почне.
Станувате свесни колку ви се силни чувствата кон некого, дури кога станувате смртно исплашени од загуба....
Иво Андриќ: „Понекогаш доаѓаат такви времиња кога паметниот замолкнува, будалата прозборува, а безделникот се збогатува.“ Тие е се и тука се...
Кога ќе ти притреба помош, нема да ја добиеш од оној со големо богатство туку од оној со големо срце.
Атмосферата под кебе пред тв со чајче и божиќно филмче, ме тера да се запрашам - победува ли секогаш вистинската љубов навистина? Па утехата дека можеби тоа не била вистинска љубов е добра опција! Надежта останува...
Јас сум од оној тип на жени кои кога влегуваат во автобус, скоро сите ги погледнуваат, ама ретко кој маж да седне до нив... Или пак ептен ако нема кај да се седи, па ајде до мене... Е сега, уште немам укапирано каков е тој тип на жена, ама тоа ти е...
Се држев, се држев ама не држи снага, се разболев Сакав да си ја израдувам душичката, па ја накитив елката па што знам...не е лоша. Со лампиони само од страната кај што се гледа. Исто како животов наш. Сакам да ме фати празнична еуфорија, а не депресија. А јас си плачам. Плачам на парчево земја тажно, за туѓите проблеми, за еден куп дечиња што во моментов немаат детство, туку дишат прашина под опколено небо. Бар да бев сирена и солзите бисери да се правеа ха! Плачењето е тотално бесцелно луѓе, тотално без врска.
@kravce не е бесцелно, исплачи се олесниси ја душичката, полесно ќе ти биде. Таа терапија бар мене ми е позната!
Ако нешто научив во овие малку децении од живуркањево овде-онде, е тоа дека без разлика колку и да ми е тешко, никогаш да не си дозволам да плачам пред мајка ми. Солзите на мајка ми болат повеќе од сите најголеми болки собрани во еден врзоп. А тоа не се опишува, туку само се чувствува. И се проплакува, затоа што навистина не знам што ме боли повеќе кога гледам како немо ти се слеваат крупни солзи како есенски дождец и како гласот ти трепери додека ме тешиш; ама сигурна сум дека не ќе да е она моето за кое сум почнала да плачам, туку фактот дека сум те растажила за нешто мое (за кое патем, не си ниту должна да ми помогнеш), а тоа боли вон граница на мерливото и навистина ме тера да заборавам на сите останати болки... ...е тоа е мајка (ми), нема мир ако не може да помогне, па макар било и нешто каде навистина се гледа дека тоа не е возможно. Не постои такво нешто невозможно за мајка ми, а јас само сакам да биде невозможно да ја видам расплакана повторно некогаш во животов.
Зошто земаш миленик ако не планираш да го чуваш? Работата е толку проста и едноставна, али не, ми би радо да комплицираме Не е услов од општината да имате миленик, џаст соу ју ноу. Патем, гледам пред некој ден, едни поставиле оглас, го подаруваат нивниот мачор од 4 години бидејќи ќе заминувале за странство А тоа, едно преубаво со црно раскошно крзно, и тажен поглед бидејќи очигледно сфаќа што му припремаат оние кои ги мислел за сопственици сиве овие 4 години.
Од сите мои патувања најмногу ми фалела мајками. Едвај чекам да ја гушнам и да си поплачам од среќа дека сум пак покрај неа. Мислам дека годинава завршија моите патувања. Догодина,нови сили, нови дестинации.
СДК многу ''паметни'' луѓе имало во светот, а јас сега забележувам еј како порано не сум забележала навистина незнам
Ми се избриша постот пишувајќи...не требало да се замарам очигледно...но,ќе ви кажам повторно...Пред едно 3 години една добра пријателка јадеше кај мене дома во СК,јас и татко ми и ги носевме куферите по скали и ја донесовме безбедно во Прилеп,жал ми беше,остана без родители..млада студентка...Пази сега,се оддели од мене и си фати друштво што си ги покажуваат ци**ите по фб...Неодаммна и беше роденден,вечерва и ѕвонев да ја слушнам ако излегуваат да одам со нив-не ми крена и знаете што? Се логирам на ФБ и ги гледам кај неа собрани за роденденот-слават. Едно наградно прашање,и Џокер ти оставам Како се почувствува кога го виде моето име на екранот?М?Другарката,на која и е тешко моментално и поминува многу тежок период...Коинцидеција е ова? Убо е чувството кога сите си ги поканил и еден си го откачил? Мислиш не можам јас без тебе? Че трчам? Не бе,грешка си.....Да те молам за излегување и цената ти се крева?А,мор за инает че му се јавам на женските од твоето друштво и че ме видиш до тебе некоја вечер хахах Еее,Господ ко ќе сака....
Не се откажуваш кога устата ќе каже дека е готово. Се откажуваш кога ти згаснува сјајот во очите. Кога губиш надеж. Кога сфаќаш дека луѓето не заслужуваат. Ете тогаш е готово !
@GirlLove Spoiler: :) Лав, остави, занемари, не ја насочувај енергијата во тој правец. А пред се, остани таква каква што татко ти те одгледал, со добро срце. Остани добра, па дури и во ваквите случаеви, кога некој ја заборавил твојата добрина, тоа е на негова сметка, не на твоја, а твојата е затворена за него. Знам сега оти Џолана ќе рече да ме банираат, пак се најдов да цитирам некого За добро дело беше СДК, кога ги видов темите за тоа по што ќе ги паметиме годините, се навратив во темата Смешни мислења, да ги читам старите мислења од сите нас. Умрев по десетти пат Кои бисери сме, значи страшно :иконкатаодисус: , и тоа со Опи на чело, оф корс. Нема таков хумор на друго место. И баш, по вчерашното мислење на Даст, дека секакви не има, ама one way or the other, пак ја тераме, и да ви кажам право баш ми е мило што катче сме. Ту катче, ту цигла, јебига, ама хуморот на форумот ми е неразделив дел, а неразделив дел и од некои членови Издвојувам за вечерта: На теми за кои се лафеше изминалата седмица и вчера, а уствари темелите биле уште во времето на Колозов поставени Oд 2011 Извадок од Е значи стварно е страшна! Дури ја замислувам со лимитед едишн примерок од ЧИК Куманово, еспешали мејд ин хр онор @calliope
