Сакам да кажам...

Denes bev vo hitna i tamu eden dedo pa bagi postar (okolu 80), se drzi po stolicite i trcka po mene "povelete, sto vi treba, ovde zastanete" i prodolzi da trcka po drugite pacienti.

Mi ja stopli dusata. I taa dusa saka da bide polezna za ova opstestvo. Dosol da volontira. Ne e nekoja rabota, ne deka nie neznaeme kade da zastaneme, ama sepak e ubavo koga ke vidis deka i toj se trudi da go opravda negovoto postoeje i da pomogne na drugite iako e ne bas podvizen.
Site imaat pravo da ja dadat svojata dusa i vreme onamu kade se custvuvaat deka se dobri vo toa.

Teska e sekoja profesija vo zdrastvoto i ne e za sekogo.
Ako ne ve biduva da se nasmeete i dadete pomos togas odete rabotete nesto drugo ostapete mesto na tie sto mozat.

 

Мајки и татковци кажете им на вашите деца додека се во кино да не ги шутираат седиштата што се пред нив бидејќи цел ред се тресе! Фала...

 

Нека ти е жив, здрав и среќен!

 

Доџе ми да кажам збогом памети

 

Nesto najveke sto me pogoduva e koga sakas da pominuvas so usisivac i gledas ne e iscisten od prethodniot pat.Aj tmn toa ke go nadminam sleden sok, sakas da go frlis gubreto i gledas vo kantata nema crna kesa.
E toa mi e vrv.

 

Не и дадов втора шанса вечерва, нема да давам и понатака, нема да барам и да ми даваат. Штом еднаш се скрши крилото летот понатака не е сигурен. Сакам да кажам дека конечно ми олесна и научив нешто ново и многу битно за идните врски. (Можеби сум суров, но ова е првпат во мојот живот да се ставам на прво место себеси кога правам некој поважен одлучувачки чекор)

 

СДК.....СРЕЌНА СТАРА НОВА ГОДИНА...за многу години да е денешниов празник, да ни е напомош на сите и вечно име на тие што го слават и носат неговото име!

 

Кога давате ветување пред некого, внимавајте како се изразувате.
Една мала ситница прави голема разлика :
- Ветувам дека ќе дојдам!
- Ветувам дека ќе дадам се од себе за да дојдам!
Нели??!

 

Годинава ми почна најубаво, се надевам дека така и ќе остане. Пресреќна сум.На овој убав ден станав тетка. Нека е жива и здрава внуката.

 

Ви кажував за Бадник што ми се деси со паричето. Ја напнав мајка ми да ми го намести ама и на наместено избрав погрешно Да напоменам дека откако престана да ми го мести пред 20 и кусур години не ми се паднало после тоа е излишно. Па така малце пак ја напнав вчера. И викам Бадник ти беше ептен аматерски, не бива така, дај за Василица потрудисе поише И сабајле ме вика ела дојди поедноставно не можев да напраам.. Хмм ова може треба и како навреда да го сфатам
Што ќе видам:

Спојлер: Местенка на векот!

Е сеа што додека го вртевме брат ми го избра баш тоа ми го потврди фактот дека и на наместено кога те нејќе те нејќе. Нејсе, му го земав од раце, па нему стално му се паѓа.. шо е една година ако ми го даде мене бе?
Не сум ич горда на постапката, ама кога ќе ми текне дека некои други избори наместија, судии наместија, судски одлуки наместија.. одма ми е полесно. Па не е крај на свет. Плус оваа година е последна како вртам париче дома.
Е сеа ако ми се загине или украде новчаникот бар ќе знам зошто.

Стара нова секогаш ми е поубава од првата. И секогаш ќе ми биде. Наша е. Прекрасна е. Само убавини и радости да ви носи на сите.

 

После бура идело сонце..
А после сонце пак следи бура?
Ако следи уште со време да си кажам..ќе избегам на другиот крај на светот..никој ама баш никој нема да ме најде..

И пак ќе се потсетам на мислата...

"Некогаш Господ ја смирува бурата, а некогаш те смирува тебе за да ја преживееш истата!"

Треба изгледа во потпис да си ја ставам, ама да не испадне дека копирам некого

 

Сречна стара Нова Година на сите,да бидеме сите во убаво расположение,да се собираме стално со семејството на овие и на обични денови и викенди.За Божиќ паричката се падна кај сестра ми,а денеска се падна кај мене.

 

Кога ќе наидам на следен самобендисан човек,ке му кажам скрати,кажи ми една за што не те бива,или евентуално две работи.

 

Би било навистина убаво кога би знаела што сакам...

 

Јануари. Зима. Снег. Студ. Убаво е и тоа, но јас веќе сонувам за пролет, зеленило, сонувам за убава тревичка на која ќе лежиме ние двајца. Ќе скине еден цвет и ќе го стави во мојата коса. Ќе ги гледаме облаците, како се менуваат нивните форми и ќе се смееме. Сонувам за топло ветре и полесна и потенка облека. Вака на што личиме со дебели јакни... како мечиња.
Паметам кога реков дека зимата е најромантична, но човек не може да ужива максимално во природа, мокро, ладно, лизгаво, терените за движење се ограничени. А напролет... секое место ќе биде наше.
Сонувам за тие денови...

 

Многу го мразам тој топло- ладен однос. Посебно па со другарка.
Лечи си ги комплексите на друго место.
Прекини со лицемерието или еднаш за секогаш среди се или ич не сакам очи да ти видам.
Арогантно, несигурно, искомплексирано, огорчено суштество.
Не ти е само тебе тешко, не се врти светов околу тебе, не си ти најголема жртва, него си само себична, нарцисоидна будала кој не знае да застане на свои нозе и да ги издржи проблемите ко што доликува.

 

Во последно време откако мајками го научи паметниот телефон има навика да ми звони дури и кога сум во мојата соба,а таа во нејзината за да ми каже дека и се пиело кафе.
Се пронаоѓам во ова, ептен.

 

Јејеје конечно се стопли малце, дај боже вака да биде..а сега одам малце да шетнам со другачками

 

Дека ептен го совладав маџонг, сега учам Go Ептен е важно да научите игри кои во вашата околина никој не ги игра. И онака живееме на интернет...
Сакам да ви кажам дека мачно ми е од начинот на кој функционира и најпростото нешто во државава. Мачно ми е од тоа да секој што има врска, крвна, пријателска, партиска каква и да е, секогаш да биде над тебе во секоја област. На лекар, на шалтер, во суд, во продавница... секаде. Толкава неправда е навистина неиздржлива. Се оболевме бре луѓе, нели ви е смачено? Толку мрзливи суштества. Натпреварот е предизвик да станеш подобар. Да го измериш своето знаење, своето место, да си ги сфатиш недостатоците. Секој ден е натпревар. Кои луѓе станаа учителки, се прашувам родителиве како ги пуштаат децата на училиште. Кои луѓе станаа полицајци, ни азбуката не ја знаат, не пак законот. Кои луѓе станаа административци, таа треба мене работата да ми ја контролира, ама јас прво треба да ја научам како се работи До кога?
Се гледаме по светот, па се враќаме дома. И сакаме така да функционира, а сепак... тие цела година една улица ќе ја асфалтираат, за да на крај по две недели пропадне асфалтот. Ќе дојде тим од 6 луѓе да поправа пукната цевка, еден ќе работи, останатите ќе пушат цигари и ќе го гледаат. И на секој втор ден ќе снемува струја, па вода... Се е во ред. Да мислиме дека во Африка немаат. Така е подобро... Тоа е тој момент што го зборев пред неколку дена.
Да си се вратам на Го, пријателства секако се развиваат и на интернет.

 

Denes prv pat se vozev vo zhivotov so avion.
Koga go rasshlajfova jajcata pod sedishte mi slegoa