Сакам да кажам...

Не се пoмирувaм Јaс тaкa леснo...бетер oд Сизиф сум...
Сaмo...некoгaш требa чoвек дa се зaпрaшa дaли е пoсaкувaн тaму нa врвoт...зoштo и тaму не се стoи aкo немaш сo кoгo дa стoиш

 

Пријателството е како виното.
Ако не е старо, не вреди ни пара.

 

Не,стварно.
Што е тоа што толку ве исполнува да газете се пред себе?
И се невино.
Придобивка некоја?
До толку е вредна? Мирно спиете?
Нормално,иначе не би правеле така....си велам.
За жал ќе се збие на недолжното,а вам ни тогаш нема око да ви трепне како ни сега.
Освен кога нанесувате маскара.

 

Љубовна драма или семејно насилство? Не знаев дека љубов е некој да те претепа и остави гола на минус 20, напротив, сметав дека тоа е кривично дело за кое се одговара. Јбг, плавуша.

 

Story of my life ....

Првпат за оваа година дојде денот кога треба да си земам оценка по еден предмет на факултет. Уште на самото полагање беше потенцирано дека денес на 23-ти (понеделник) ќе се земаат оцени од 12 до 2 часот. Откако резултатите беа позитивни од полагањето со нетрпение го чекав денот кога конечно оценката ќе биде впишана во мојот индекс во празниот простор наменет за тоа. Јас инаку во последните 2 месеци си легнувам во 5 часот наутро и станувам околу 2 попладне затоа што учам преку ноќ додека сите спијат и имам добра атмосвера. Но денеска земањето на оцените ми се косеше со досегашната практика. Сепак, мора да се направи тоа и знаев дека ќе одам против моите навики. Бидејќи имам проблем со станувањето, ги ангажирав сестра ми и мајка ми да ми ѕвонат на домашниот и мобилниот телефон од нивните работни места за јас некако да успеам да станам за да одам на факултет како што налагаат обврските. Напорите беа успешни, иако незадоволен успеав да станам во 11 часот со тегнење во кревет едвај станва во 12. Се подготвив, на брзина излегов и правец накај автобуска. Како за беља ми избега автобусот кој беше планиран. Дишев длабоко, си велев дека нема потреба од нервози и го пребродив тоа трпеливо чекајќи го наредниот. Дојде другиот, и така итав кој факултет, премногу ми се одеше во тоалет да уринирам ама го прескокнав тој дел и се упатив кон канцеларијата на професорот, спремен да ја земам оцената, но на врата ме дочека залепен лист со известување дека земањето на оцените се презакажува за утре ( Вторник ) од 10 до 12.


Диши длабоко Читко, диши длабоко ...!!!


ПозЗ3³ ®

 

Значи... луѓе мои, поштована публико - дозволете ми да ви откријам нешто once and for all...
Пред да заклучите дека некој некого брани и поддржува во скоро секоја ситуација, став, одлука само затоа што е близок со таа личност - прво помислете дека, guess what? Mожеби баш тоа што имаат сличен поглед на животот, е всушност причина што луѓето и се зближиле...

 

Си викам попладнево дај посериозно да фатам да учам.

Исклучувам телефони, лаптопи, им кажувам на сите да не ме замараат и влегувам во мојата пештера со илјадниците книги...




Учам, учам, читам, читам, и во ум си викам кој знае колку време помина...Ајде доста читам да направам мала пауза....Ми изгледаше ко 10 години да поминале....

Излегувам од соба во стилот на...



Кога гледам во саатот поминале 42 минути....повторувам 42...


Сепак еве паузата си ја правам и си јадам ишлери
И додека го пишувам ова, тоа веќе што сум го прочитала почнува да се губи низ мозок...



Туку имам приметено кога викам такси, ако се брзам за некаде тоа пустото касни над 20 минути, а ако одам онака лабаво, ете го доаѓа за 3 минути, и јас дремам најрано појдена
Епа како да истемпирам??

ПрашањаКоиМеМачат пред испит

 

Na MRT tipov e pejac sigurno drzi lekcii kako zdravo se hrani ,treba ubavo i slabo da izgleda bidejki bil javna licnost ,a kutriot odvaj mu se zakopcuvaat kopcinata od kosulata nabreknato mu izgledaat pa mozi moderno e taka

 

Bravo za kazanovo

 

Не ми јасно само како можете да не си ги сакате родителите, и да се срамите од нив...Еј на улица да и се дереш и да и викаш се срамам од тебе што си моја мајка, ццц а таа те носела 9 месеци во стомак, те ранела, те чувала, животот го дала за тебе, и за вака да им се врака..не знам што да кажам искрено за вакви луге срамота..А некој би дал све да ги има родителите, додека другите се срамат од нив.

 

Ne e samo da stignes do vrvot.
Tamu treba da te ceka i podrzuva cela garnitura.

Zatoa luge ne si postavuvajte celi koj koga realno ke razmislis nemaat logika.
Ne se toa zivotni slakanici (bas zvuci ocajnicki), toa se osvestuvanja ili razbistruvanja na umot koj prirodno te odbranuva od nesakan neuspeh.
Nemoze so glava vo zid, treba malku i razumno da se razmisluva za da ne bide na kraj ona popularnoto na Femina
'zivtec za koj majka za koj makea".

Pred da se zaletate razmislite dali ima seto toa logika.

 

Штета е голема што некои луѓе не можат да се видат себеси колку се разобличени. Ах, колку би било поинаку кога во огледало би се виделе себеси како изгледаат со она што го носат одвнатре. Не викам дека јас не сум таква. Викам дека јас можам да го видам тоа кај себеси иако немам такво огледало. Имам осет и знаење. Можам да го видам и се борам со тоа во мене додека другите гордо си го носат несвесни како изгледаат.

 

Добро е што неколку дена нема нова статија за фустаните на Иванка и Меланија

 

Јас и моите генијални идеи.

Бидејќи знаев дека ќе спијам само еден час вчера, решив да симнам аларм кој не престанува додека не решиш неколку задачи.

Па дури и ги исклучив сите опции кои би можеле да ме спречат во тоа како можноста да го исклучиш телефонот на сред ѕвонење, или да ја деинсталираш апликацијата.
И така сабајле во нешто по пет и пол јас се чудев како е можно да не можам да соберам три броја додека сирените сите ги разбудија.

Можеби сепак стариот добар press-snooze-seven-times-before-you-get-up начин е поефикасен.

 

otidov da spijam,se nadevam deka ce se razbudam na nekoe drugo mesto,naka bide planina,dzungla.
znam deka podobro ce mi bide i ce se chustvuvam mn opushten

 

Толку околу мене негативни луѓе еј.
Цицачи на позитивна енергија.
ЈАс сум позитивна личност и толку ми смета ептен.
Колку и да сум позитивна е такви личности ќе ме изнервираат.
Имам и една таква другарка, ама таков црпач на позтивност еј, секогаш истото и викам биди позитивна, преземи нешто не кукај само, ќе се подобри...е не можам повеќе ми иди да земам и да се дистанцирам малку од се.

 

Понекогаш ни недостигаат сеќавањата од минатото многу повеќе, отколку личноста што ни ги донела нив

 

Кога ќе се погреши патот, обично треба да разбереме у кој момент сме скршнале од предвиденото, да направиме план, и да се вратиме назад слушајќи го планот и да продолжиме од таму кај што сме скршнале. Јасно ми е дека го утнав патот, и тоа далеку стигнав, па разбрав дека тотално сум го погрешила, почнав да се враќам, заборавив на планот, не знам ни што беше планот во суштина, па за да не размислувам лошо на последиците од заборавањето си разгледував околу, си ја вртев главата во наоколу ко Дороти барајќи го Оз или Алиса во земјата.. И заборавив кај треба да одам, кај скршнав погрешно пак, и такви ствари. Заглавив у сопствено проектиран лавиринт. Кукавица сум шо не знам од кај да почнам за да го растурам.

Понекогаш се чувствував изгубено, на момент. Сега тоа чувство не може да избега, а и некако се навикнав да го имам покрај себе, како да сум прв пат седната во школска клупа па чекам учителката да ми каже кој е следен чекор и сите да тераме по концептот што го објаснила. Ама учителката ја нема. А ја сакам вечно прваче сакам да бидам.
И да ме искара мама за тоа шо го правам и ја да неам појма дека нешто праам лошо пошто уживам у тоа уствари, па после ќе треба да се извинам за нешто шо не ни сфаќам зошто треба да се извинам, битно треба.. Сеедно ми е се, поизгубено не посакувам на никој да биде у животот.

Како бе некои од 7 одделение го имаат испланирано животот и тераат по тоа.. Како не се трефнав и ја нешто приближно на тоа.. ама па гледам и од друга страна.. имаат се освен живот..

И не знам ни шо сакав да кажам, си го изгубив дневникот, па да не пишувам у ворд вакви глупости оти ќе ги избришам.