Велат секое лошо за добро е. Но ако постои некое мерило или непишано правило,сакам да го прашам а кога ќе дојде тоа доброто после лошото?! Ок,немора ионака навикнав веќе,се е навика.....
Ме потсети Дузи на една случка пред 2-3 години кога една мајка така се дереше на едно девојче... Девојчето не беше постаро од максимум 2 години, ептен мало...Во одење се сопна и падна,почна да плаче и госпоѓата: Немој да ми се лигавиш,значи немој да се пекмезиш... Што сфаќа бе дете од 2 години ако му викаш?? Ете,и јас сум мајка, и мене ме нервира детево, ама кај ќе ме разбере што му велам? Само трауми ќе има понатака
Во животот можеби ни треба само да ни шепне некој, море да ни повторува неуморно да не се плашиме да го избереме потешкиот пат во животот, затоа што само така ќе застанеме на свои нозе. Да не се плашиме да кажеме гласно што мислиме. Да не трошиме воопшто енергија обидувајќи се да им се допаднеме на другите по секоја цена. Да ни шепне дека најважно е да бидеме посебни, свои, да бидеме карактер изграден од знаење, борба, вложен труд, бесони ноќи и милион соништа....
Нашата љубов е неумолива како смртта,големите води нема да можат да ја изгаснат,а реките нема да можат да ја потопат..
Сеуште ништо од новогодишните резолуции за оваа година, зошто сеуште пијам Мартини од чашите за пудинг. Во меѓувреме, научив да праам разлика меѓу Chris Hemsworth и Tom Hardy. (Still having struggles to understand како успеаа толку многу девојки да се напалат на Харди) Крис е вонсериски. Почнав да праам разлика меѓу Даст, Дафи и Дузи. Претходно се што беше на Д, беше тагнато како Дафи. Ми остана уште да научам да праам разлика меѓу Емил Димитриев и Оливер Спасовски. Не знам кој е кој дур не им прочитам име. Не дека нешто алудирам тамам работа мислам најсериозно дечки, ја да сум на ваше место би си проверила фамилијарни папири. И... така!
Пријатели и пријателчиња. Денес ми дадоа отказ од работа.За жал на права душа што би рекле. Иам 33 години и ако некој има идеа како да се вработам некое место да бараат персонал нека ми пише слободно во инбокс. Ај Лав ју олл
@Dust @duffi Даст сите ги строи по темите и има енергија, енергија, енергија, Дафи е смирена, позитивна и едноставно блеска, а јас сум ти таа со нервни сломови што се ака по светот. Чирс.
Понекогаш ме фаќа страв од работите што ги сонувам. Зошто сонуваме толку неповрзани работи? Работи од кои ви се гади од самата помисла и замисла. Работи кои никогаш нема да бидат вистинити во реалниот свет ама изгледаат доста вистинити кога ги сонуваш. Сонуваш луѓе што ги познаваш,ептен блиски ама ттоа што го прават
@Doozy Сите три си носите прекрасност на свој начин. Во врска со муабетот, тоа беше еден од оние моменти (кој траеше подолго од само момент ) кога ќе ти заглави мозокот во една оска, па без разлика кој што рекол или направил, ти несвесно тераш по свое. Доказ дека се опраив, сведочи точниот таг на почетоков од коментаров.
Мене не ми е јасно зошто младите генерации сакаат брзо да пораснат? Гледам сега слики од полуматуранки, која со впечатлива боја на сенка, која со впечатлив туш, која со вештачки трепки, а пак некоја сосема петта со црвен кармин. Коси де виткани, натапирани и што уште не. Алооо девојчиња, каде брзате? Јас за полуматуранка бев само маскара и креон и готово. Ни руж, ни ништо. А овие денешниве како за на маскенбал. Јас сум просто разочарана како тргнала младата генерација.
Deca kako deca sekogas se trudat da gi butnat granicite, pa ako treba samo peda. Ima za se resenie. Se zakacuva memorandum sto moze i sto nemoze da se nosi i tolku. Zavrsena prikaska. Nema sto roditelite da mudruvaat doma 'drukarka i nosi, pa sto i ona ne". Skolo e institucija koja ima najgolemo vlianie. Celta e da se sozdadat generacii koj ke se odnesuvaat spored normite na kulturnoto odnesuvanje. Ima isklucoci ama tragedija e koga isklucok e dobro dete.
Рандом приказна за рандом луѓе. Неколку часа пред да почине дедо ми, му се јавил на татко ми и му рекол: - Многу ми се пие боза...Купи ми и дојди ќе почне фудбалот да гледаме. Меѓутоа не дочекал ни фудбалот да почне, ни бозата да ја проба. Од тој момент, татко ми секогаш кога гледа фудбал (без разлика со кого и каде), секогаш до него си има чаша или мало шишенце со боза. Пред некој период имаше силно невреме и знам требаше да почне некој натпревар со омилениот тим на дедо ми. Пола саат пред да почне натпреварот татко ми сфати дека нема боза дома, па по цело невреме тргна да бара. Му викавме сите да седи, ама тој рече: -Нема гледам без него........и излезе.... Чудна е човековата психа. Може на тој начин го чувствува до него. Секој си има свој начин за да потполни нечија празнина. п.с. Како што може ситница да ти го направи денот, исто така една малечка ситница може и да ти го уништи цел ден. На пример искрена насмевка од малечко детенце може да ти го разубави денот, а мал збор што почнува со: Не се лути ама (те навредува)... може да ти ја расипе неделата. Вие одберете како ќе им влијаете на блиските и нивнотот расположение.
Од убави работи му се радувам на новото патување во Италија. А од неубави работи не можам да поднесам кога некој шкрипи со виљушка по тањири.
Нема ништо помагично од фотографии навечер. Штата што немам соодветен објектив и доволно скилс да го доловам тоа што мојата имагинација го доживува. Додуша и најдобрата машина не може да го долови чувството и сликата на умот. Не викам окото, ќотарава сум Навидум обична петочна квечерина, а толку посебна. Не знам зашто посебна, така, зборовите не можат да опишат. Мириса на слобода. Убаво ми е.
@JollyGirl Навистина е чудна човечката психа. Кај нас дома, еден ден во неделата обавезно имавме/ме фамилијарен ручек, сабота или недела независно, кога сите сме слободни. На маса, откако памтам за себе, задолжително има кока кола, зошто татко ми беше најголем фан на истата. Никогаш не ја сакав ниту пиев, освен дома и ретко во бамбус негде надвор. Ама еве и после 5 години без него, секој викенд имаме кока кола дома. Што знам... валда и тој пие.. преку нас... За тебе само!!
1. СДК од зграда со 60+ стана како некој успева да го погоди мојот и да ѕвони на домафон? Бројката на станот не ми е у просек па да речеш ај на средина и тука ке се заборавам со прстот... И не, не отварам ако не чекам некого... 2.СДК мразам кога за нечии одлуки јас сум кривата. ама ок, све сум била па и ова ке бидам. За туѓи одлуки ке превземам вина...
Да ви кажам ќе се чудите, и јас се чудам. Денов ми тргна со изгубена чорапа. Да, во 6 и 30 утрово не можев да си ја најдам едната чорапа која магично исчезнала. Не ме прашувајте зошто не земав други од фиока, не работи толку добро мозокот толку рано Од времево мислев дека ќе добијам мозочен удар. Вежбав па се молевме со болјерот да ми стопли вода. Си реков сега ќе си се стуткам, ќе симнам филмче и релакс. Ама бидејќи е ова МК и бидејќи е ова село, од ветре се занишале кабли, па интернетот ми е како од пред 10год кога бев на Телеком И чепкам по компјутер што да гледам, туку ми текна, знаете во корејскине филмови кога се иде на гости некаде, на нова куќа или прв пат им одиш, носат обавезно поклон тоалетна хартија. Нели нормално плус и нешто замена за нашето кафе и колачи, ама тоалетна хартија мора. Па тоалетна хартија е сериозен трошок дома а да почнеме ние да си практикуваме тоа? Си мислам идеш во маркет земаш тоалетна хартија и и викаш на продавачката -завиткај ми ја, за поклон ми е- Досада... Е, за интернетот. И отварам фемина гледам Хипстер ме тагнала, па да отворам чекав едно 5 минути можеби, само за да прочитам дека ми пишала дека ете ја. И тогаш, магично, ми тргна интернетот Најозбилно, ме спаси @Hipster Доста дрдлав, отидов да барам филм
Не мoжaм дa ги сфaтaм мaжите кoи велaт декa не им е вaжен сoпствениoт изглед и кaкo тие изгледaaт. #ПрaшaњaКoиМеМaчaт
