Oтвoренa сaрмa oд штaвељ сo млaдo лукче и дoмaшнo киселo млекo. Кoнечнo прoлет кaквa oтсекoгaш јa пaметaм!
Сум фатил кладилница оо јеее убава сума, сум ги одрал И све добро беше идам на шалтер да ги подигнам парите,таман да ги ставам во ранец,море вреќа ќе да беше и оп ми се уклучи алармот од мобилниот за на работа,кај баш во тој момент најде да ме разбуди А париве останаа таму А мојт и на сметка ми ги префрлиле
7 и 10 е а јас веќе бев на ручек со другарка, бев на депилација пиев кафе со мајка. I love my life. Којзнае колку смешно ѕвучам од страна коа им викам леле се враќам у 4и10 од работа. Билив ми, не сте свесни колку тоа за мене значи. Сум забележила дека секогаш кога почнувам со нова диета на почетокот мака мачам да се придржувам. Морам да прекинам да јадам леб ама едноставно не можам. Го добивме дизајнот на поканата за свадба на другарка ми, поестетика ја не сум видела. Ми се плаче од тага ама и од среќа. Уште ситно останува до денот, ниедна од нас не е свесна колку многу работи доживеавме овие 7 години заедно. Животот колку брзо се менува што никоја од нас не е свесна колку многу пораснавме. Да дечки пораснавме. Не сме веќе децата кои бевме кога се запознавме. Созреавме. Барем делумно, иаку во душата ние секогаш ќе имаме трошка од тоа безгрижно мечтаење, итање кон соништата и он самото небото е граница. Знам дека ќе плачам како пи*ча на 10Јуни, зашто ќе симболизира две нешта- онаа стара детска слобода и оваа нова возрасна обврска. Контрасти, но подеднакво прекрасни.
Слободно силувајте деца и жени, продавајте ги како бело робје, убивајте, палете, крадете милиони, продавајте оружје, и така во оваа е*ена ,, држава ,, само за крадење ќебапчиња и гледање кафе се лежи. И не би да го вознемирувам Хитлер, ниту пак да повикувам на земјотрес, оти некои и ќе преживеат. Ако може едно метеорче, онака скромно...
И ова ли го прочитав И дали некој се лаже со ова оти има такви што ќе ги изеде совеста што не ја споделиле сликава. Жално.
Отсекогаш сум се восхитувала на оние луѓе кои се даваат целите кога сакаат да помогнат.Мислам почитувам јас и оној кој свртел на тел.број за донации и донирал 100 ден., и оној кој дал материјални средства од било кој облик и оној кој дал значителна сума на пари за некое дете ,млад човек или девојка да оздрават.Впрочем и јас донирам ... Но она што ме остава без здив е помошта дадена од своето тело.Коскена срж,крв,бубрег.. А приказната која ми натера солзи во очи и буквален поклон до земја е ... Сонооко девојче на онкологија ,со марама на својата глава,со чиста случајност се сретнува со својот компатибилен донатор.И тоа од личност која случајно поминува во посета и ја трогнува погледот на девојчето...и нели се дава срж,девојчето напредува... Поминуваат 18 години,девојчето ја контактира својата донаторка,со фотографија од неа со бујна коса,ја повикува на славењето на своето полнолетство... Мислам што да се каже,ме трогнува до дното на
Не тагувајте за она што поминало, нити пак радувајте се за она што го очекувате. Уживајте максимално во она што е сега и радувајте се за поминатото, какво и да било - зошто било,а она што го чекате, можеби нема ни да дојде.
Сопствениот родител постојано да повторува дека нема пари,да те вреѓа,да ти кажува оди каде сакаш,и после олекуваш да те сакам?
Како беше она: Ова ноч није мој дан. Наеднаш очајно ми се пријадоа потпечени лепчиња. Мораше баш тоа и ништо друго. 15 минути го барав лебот. И јас не можам да поверувам како може во една кујна толку да се трктам врткам и да барам леб, али и немогуче е могуче кога си очаен, па и видот изгледа се заматува. Прибрав мастрафот, пресеков лебот, наредив во тава и правец на тераса. Летното кујниче . Мајками го извадила кабелот од струја, па го ставив назад во штекер, уклучив и влегов внатре трпеливо да чекам. После 10-15 минути, уште погладна и поочајна, одам на тераса, а лебчињата непотпечени. Пружам рака, релната не е топла . Напраив вади/стави на кабелот во прекидачот ама нејќе. Не светка. Што бутур му е кузнее. Утре ќе видам. Се помирив и влегов внатре. Ги ставив во релната од шпоретот во кујна. После10 мин ги погледнувам а релната неуклучена. Требало освен стандардните копчиња и едно друго, тајмер, да се уклучи за да работи релнава. Зини земјо г`лтни ме. Не знам како функционира релната од шпоретот Апнав една рибанка, со сила, непотпечена, колку без ич. Ми се одмилија веќе У меѓувреме и даљинското веќе не ми функционираше па не можев да сменам канал. Барав, барав копче од страна на телевизорот. Нема. Не знам што сум гледала кога сум го купувала . Направив вади/стави на батериите па пак нејќе. Црни сценарија ако го исклучам директно од струја дека ќе се расипе. Се престрашив и го исклучив КОПЧЕТО НА ПРОДОЛЖНИОТ КАБЕЛ каде е приклучен и интернетот . Пробувам еднаш-уште еднаш нејќе. Бара пасворд, А пасворд за интернет не знам. Па ај се распослав да барам пасвордот. Го најдов, едвај, па седнав да ви кажам . Имав уште нешто за пишување ама си викам ај да си ќутам, не е се за пред народ . Добра ноќ.
Преска коа сум се разиграла кај дечко ми у кола Ај погодете на која песна? Деспаситооооо Па цел град ме виде мислам А тој ме фледа баш вака и си вика оваја не е од тука А јас си бев ваква
Луге луге !!!! Видете сега, сигурно сте забележале дека прават сериозни критики за запросувањето на Јана за време на евровизија и како тоа било клише, лошо изведено, ќе се разведат и слично. Сето ова е проследено со неколку слични примери како што се: запросување на протести, качени на мотор, додека скокаат од авион со падобран, во вестите на Сител и слично. Предлагам и повикувам сите оние кои се во план за запросување тоа да го направат тука на форумот.. Зошто !? - Ќе ги заебеме сите, некаде во светот предходно не било направено тоа. - Ќе бидеме единсветни, накреативна нација за запросување. - Никој нема да се осмели да го повтори тоа- Затоа што !? Абе кога ќе им кажеме колку е тешко тоа да се прави онлајн преку тастатура, ти ја прашуваш па она треба да ти одогови, па додека да чекаш под притисок се грицкаат нокти, па ако чекаш предолго почнуваш да калкулираш бидејќи можеби и паднало конекција, можно е и форумот да паднал, можеби пц-то се расипало, И НА КРАЈ КРАЕВА НЕ САКА ДА КАЖЕ "Да". Тоа цело психолошко малтретирање никој нема да сака да го повтори !! Освестете се ЛУГЕ !!! АЈДЕ ДА ПИШУВАМЕ ИСТОРИЈА !! ПозЗ3³ ®
Прееска се шетам со другарка една, и си ја видов класната од средно што ми беше. И викам професорке како сте, вика а ти си? Викам зарем не ме памтите, јас сум вашата ученичка, поминаа многу години од кога не сме се виделе, толку многу бев срекна што ја видов, се изгушкавме убаво И прво што ме праша и беше да не се омажи  Знаев дека тоа ке праша и каже ех бреј А јас немам ни абер, ни па план имам и сакам да се мажам јок Убаво мие да сум уште малечкото девојченце на мама
Ели сакав да кажам не беа познати толку, сега некој нов тренд е изгледа а не дека имаат некоја функција освен да уживаат за разлика од минатото... Под изникнале не мислев дека сега изникнале туку дека се актуелни. А ко што памтам историја од школо не се учи многу за кралици и принцези повеќе за војвода, паши, револуционери...
20 години познанство (Дј шорти),дружба,делење на добро и лошо,и после 15 години сеуште не ми се верува дека успеа,дека се пробија како група (ДНК),ке ми биде мило да бидам таму и да уживам во хитвоите на сите артисти.
Образ...што беше тоа?! Не е тоа басма за да ја свртиш од другата страна и пак да е чиста... Не е асе отпорно на флеки Не е ни пелена да го извриеш на 100-ка Кога ќе речат ,,чувај образ,, се мисли и на образот на твоите најмили-ако ти се мили воопшто, не само на твојот егоистички. Некои работи вода не ги пере, ама кој да разбере.. Велат - Такво време дошло... Во право се....само шушумиги успеваат...останатите имаат мирен сон
Ништо не се променило на Евровизија. Ние ете пак учествувавме и не направивме ништо ама важно Британците се увредиле што не виделе како ја побарал Јана за жена... Ево срдечан поздрав само за наше Британце и Бетче Канческог:
Луѓето дефинитивно се делат во овие категории, и да знаете никогаш, ама баш никогаш нема да ја променат таа своја положба, оти кога еднаш ве повредат секогаш ќе го прават тоа, оправдувајќи го на најмизерен начин.....
Онаа песната од последната реклама за Златен Даб, ми е заглавена во мозок откако излезе рекламата. Конечно ја најдов. И не ми се свиѓа.
Лесно добиените работи и нешта лесно си одат и не траат за долго,но за оние за кој сме се помачиле не така лесно си заминуваат и траат долго.И по некоја случајност ако си заминат, ќе се потсетиме и ќе ни бидат во мислите дека сме се помачиле за да ги добиеме.
