Сакам да кажам...

Игнорирај. Затоа што е подобро за тебе.

 

Ме стега срцето
Имам тежина на душата
Солзите сами течат
Мислите се вртат

Ах Амбрела ах зошто.....

 

Највредните нешта во животот се оние чија големина не се изразува во ниту еден метрички систем.
Среќен е оној кој такви нешта добива а блажен е оној кој истите ги дава!

 

За сите што некогаш ќе помислите дека во Европа се функционира беспрекорно, а во Македонија ништо ... сетете се на мојов коментар..
Сред тоооолкав град и недели однапред закажан pick up сервис со болдирана назнака - пред хилтон сити центар (има и друг) , мене ме заборавија да ме ПикАпнат

Ете толку е перфектен западот

И сега ќе чмаам пред Хилтоновили да си одам да си легнам
Yes Europe I still love you...NOT

 

Почивај во мир, чиста душо...
Прежалосно.....

 

После све што се случи на форумов,со нашата ни драга за жал веќе почината Umbrella22,незнам ни што да мислам за животот и за нашето скапано здравство,незнам ни што веќе да пишувам.Само знам дека сеуште ме држи бесот,напнатоста,стравот,тагата,болката за еден млад прерано згаснат живот,живот кој требаше да прерасне во нешто прекрасно,брак,свадба,дечиња,среќа а не да заврши вака трагично.

 

Пронаоѓањето партнер со кој можам да бидам пријател кој сексуално ќе ме задоволува и интелектуално стимулира, е сѐ што посакувам на љубовен план.

 

Сега ја сфакам убавината на животот. Тие мали очиња на моето бебе, прегратките на синчето, бакнежите на мажето е тоа е живот за кој сите треба да живееме исполнет со љубов многу љубов.

 

Седевме во парк со другар.
Одма до нас седнаа две момчиња што имаа околу 10/11 години.
Беа облечени во дресови, носеа ранчиња и јадеа сладолед.
Другар ми стана да купи сончоглед, па додека седев сама случајно ги слушнав што зборуваа децата.

Се договараа да играа фудбал, ама едното викаше дека нема да игра пошто немал копачки.

Д1: -Знаеш дека ме нервираш...Остави ги тие глупи копачки, играј со обични патики, што има врска?
Д2: -А вие сите ќе носите копачки и само јас немам...Не бе...Неќам да играм...Ќе се срамам таму немам друга работа...
Д1: -Знаеш колку си глуп? Па ти се срамиш од тоа кој си ти...Знаеш мама мене што ми вика?
Не е срамота кога нешто немаш, туку срамота е кога не го цениш тоа што го имаш .

И баш во тој момент дојде другар ми и двајцата останавме подзинати...



Морав пак да се завртам и да видам дали навистина е толку мал, а употреби таков израз за да го утеши другарчето.
Не знам дали воопшто го разбира тоа што го кажа, ама во секој случај има надеж дека не им се запачени мозоците на сите деца, од тија пусти телефони.

 

Сестра!
Една и единствена!
Трудница дадина.
3:30 по полноќ, 39 недела ми пишува на вибер.
Скокам од кревет на нозе и шетам како Балтазар. Знам дека нешто се случува, но не знам што.

"А** ми пукна водењакот, да чекам болки или да се пакувам и да одам?!"

Готово, солзи на очи, возбуда, среќа, страв, грижа, еден куп различни чувства ме обземаа.

Оди дадино, дојде денот, наскоро ќе станеш мајка!

Еве ја во болница цел ден!
Ја мислам, не ме држи место, гризам уста, чекам абер.

Ја боли, вика се посилно и посилно... а има уште доста до чинот.

Ја тешам, сакам да ја гушнам, да и помогнам, па дури и низ се ова да поминам јас место нејзе.
Само нејзе ништо да не и е!

Денов е долг, како ли и е?
Зошто не можам да сум таму, покрај неа?
Цел живот за се бев до неа.
Ја штитев, тешев, прегрнував.
Сега не можам.

Дадино... стисни заби, издржи.
Јунак си ти мој.
Вреди ценава што ја плаќаш, вредат болката и стравот што ги чувствуваш.

Господ да ве чува и тебе и мојата мала Срна.
Ве мислам, ве сакам...
Дојде денот сестричке моја мала!
Ќе станеш мајка!

 

Комшифката ме вика на по едно скопско, да се пивне али не

 

Crna Dama грев е да се мислиш дали да прифатиш пиво или не. НА понуда за пиво се одговара исклучиво со “ДА“

 

За жал идеме назад не иде на подобро.

 

Ме насолзи

Со лесно,нека се живи и здрави

 

Сабајлево видов дека ме исплатија нешто помалку од што требаше кога му реков на шефот цел се збрка, по 100 пати ми се извини и одма изреагира ми ги доплатија парите.
Јас во живот немам осетено некој вака цело време да ми се извинува, дури жал ми падна. Се случуваат грешки, луѓе сме, работиме.

Денов чудно почна, имам еден куп работа и за учење. Чудно како во последно имам некоја чудна желба да инвестирам во една личност, во едно пријателство. Вчера малава се понуди да ми помогне со една работа околу факс чудно ми стана, онака пријатно- не очекувано.

Одам да си го почнам моето, се читкаме во подобри саати.

 

Сакам да викнам...
СТАНАВ ТЕТКА!!!

 

Честито Нека е живо и здраво.
Па да си дадеш форумски мекици

 

Нека е живо и здраво со мајка да порасне.
Кога ќе дознаеш дека имаш внуче е нешто посебно.
Знаеш дека на свет дошло мало ангелче што ќе кога ќе порасне ќе трчка по тебе, ќе те гњави за задачките по математика и ќе те сака најмногу на свет. И ти ќе го сакаш, внучињата имаат посебно место во срцата на тетките и вујковците.
Има вистина во онаа: "Ако мама не дозволува нешто, прашај ја тета."