Сакам да кажам...

СДК кога ќе престанеме да се плашиме од нешто, тоа автоматски ја губи моќта над нас.

 

Она чувство кога ќе се разбудиш после убаво помината летна ноќ со другарките
И ќе запознаеш некоја нова личност меѓу нив
И ќе биде
одлично расположена

 

Значи стаклени чаши за сок и вино се најподарувани по повод нова куќа, веридба, 8ми март и сл. Еден куп ги имам дома и само прашина фаќаат.

 

шеф ли е тој што ужива да расплакува личност која работи само месец и половина?
Колешки ли се тие што се толку лицемерни и зад грб муабети-оговараат се чудат како и што да направат за да е крив друг?
Завидуваат ли?

катастрофа ден. не знам што ќе се прави. Не е за еден ден ил два работава.

 

Пред некој ден во парк одма до мене имаше баба и мал внук.
Дете ко дете, немирно, трчкаше, се глупираше, одеше насекаде, а ова беа коментарите на бабата:

- Коњу еден смири се малку, седни ко чоек.
- Гомно едно гнасно.
- Отсега ќе видиш дали ќе те земам со мене.
- Гомно гомносано, дојди овде вода пиј.

Јас ја слушав и не можев да поверувам што слушам.
Мислев му е некоја дадилка што ептен го мрази детето, и почна нешто да ми врие од нервоза....Еднаш не му се обрати убаво и нормлано.
Зар така на мало дете му викаш, болна една? - Си викав во себе и со гнев во очи ја гледав, спремна и во лице така да и речам.

Одеднаш почна да се дере по малото да дошло за да си одат, а тоа дојде, ја гушкаше по нога и рече:
- бабиТке најубавааааа...те моламммм уте малку да игам и одиме папа.

Не му дозволи уште малку да поигра, го фати за партал и си замина....Иако ја гушна и ја замоли...

Останав подзината.
Цело време го мислам детето.
Многу жал ми падна.

Вака од страна да слушаш такви навреди за толку мало детенце, многу грдо паѓа, а можам да замислам како би и било на мајката да слушне.

Имаше премногу кучиња и мачки во паркот, ама дефинитивно поголемо животно од тебе немаше- стара проклета жено.

 

Samo da ve potsetam, turizam ne e samo more, plaza i znamenitosti.

Vo svetot ima zemji kade turizmot se zasnova na Nacionlni Parkovi kade moze da vidite nesto sto nikogas i nikade na drugo mesto nemozete da vidite.
Teski sumi specificni za toj region, reki, glecerski ezera,vodopadi i divi zivotni, mecki da vidat, musovi, kitovi, ajkuli,morzevi.... termalni vodi koj se vlivaat vo zaleduvacki okean a vie se banjate vo taa bogovska ubavina, skiate i na kraj na stazata imate custvo deka direktno vo okean ke zavrsite (samo edna staza vo zapadna Canada, skiate vo leto na priroden sneg),da se vozite na najdolgata i najvisokata zicara na svetot koja povrzuva dve planini i zastanuva na cetri vrva, da doziveete aktivnosti koj retko koja zemja moze da gi pruzi.
Vo periodot od Maj do Septemvri dnevno sletuvaat po 7 airbuses so po otprilika 7x350 turisti od Japonija, Kina , Avstralija, Germanija,.... za da go doziveat ovoj neobicen svet.

Mene mojte dve sliki so kafeava mecka mi bea prefrleni vo druga tema oti neli "ne bilo turizam/plaza ili istoriski objekt" Toa bese edna situacija prikazana so dve sliki.
Toj sto ja prefrli slikata mozese da me prasa, ako veke nemoze dve sliki, so koja slika sakam da ucestvuvam?.

 

Срекаа..Голема срека се надевам ке трае..Убаво е кога два збора само те вракаат во живот

 

Досега во животот како да се водев по едно непишано правило зошто да биде едноставно кога може да биде комплицирано,и така и бидна од малку комплицирано,до средно,за на крај да дојде ту мач

 

Rama imas prekrasna profilna slika sigurno i ti si prekrasna ne gubi nadez izdrzi koga e tesko NEMA DA E SE TAKA

 

Зошто некои личности се глупираат со тоа апликациите на фб?
Ја незнам дали стварно веруваат во "посмртницата" (така пишува наслов) дека ќе умрат во 207983737 година, од карпа.

Триш бетер од Благодушка сте!
Толку.

 

Вечерва уживав како мало дете. Вистински ја почувствував среќата, ниту се присилував да уживам во моментот, ниту се муртев, ниту се тешев дека ќе помине... едноставно го живеев моментот и вистински уживав во него. Ми се допаѓа оваа промена што полека ми станува секојдневие.

 

Велат - на слепо врапче, Господ седало му плети... После се што ми се случи и како нештата се наместија, се чувствувам како врапчето... Слава на Бог за се!!!

 

Битола чекај ме, доагам

 

Ми е страв да налетам на улица на @JollyGirl.
Толку живописно и детално ги опишува случувањата,да ми е да не ми падне ЕДНО незгодно кога ќе прочитам што видела.
Поздрав девојчице.
Меѓу другото,темава ја отварам и ради тебе.

 

После вчерашната ноќ можам да кажам дека детето во мене сеуште е тука... И пресреќна сум за тоа... Се осеќам подмладено за 5-6 години.

 

during the great passive aggression

 

По невини, по чисти души од децата нема. Ниту едно дете не е лошо. Секогаш е до родителот какво ќе биде детето и во каква личност ќе израсне.

 

Какво време дојде,сите се јавни обвинители за туѓите грешки,а за своите остроумни адвокати.

 

СДК - вие што толку се плашите од природни непогоди кои ви се закануваат по животот, кога би согледале пореално, да се плашите бар пола од тоа од вашите мисли и дела...светот ќе е мноогу поубаво место за живеење...

 

Гледајќи среќни луѓе, мојата несреќа и беда ме шамари по срце. Не од завист, напротив, од пуста немоќ...