Сакам да кажам...

Касно ми е за едит, ќе дојдам тука и ќе се заборавам во пишување.
Крајот на септември ми вели "Бубо јас решив ќе ја барам женсками, ќе ми помогнеш со подготовките?!"
Се разбира без размислување прифатив.
Поубава вест од другарми немаше.

 

СДК 1 - Кога за некоја работа си направил се за да успее а таа сепак пропаднала, биди фер најпрво спрема самиот себе, не цмизди туку биди горд за обидот. Види си ги грешките, заврти се назад насмеј се и продолжи напред со едно искуство плус. Колку повеќе шамари ке ти удри животот толку повнимателен ке станеш и поимун.

СДК2 - Трчаме во овој брз живот да постигмене успеси, да заработиме пари, да бидеме социјално активни и важни и во тој круг забораваме на едни најважни луге- РОДИТЕЛИТЕ. И оп, од нигде никаде ке почине родител на твој близок пријател и тогаш сфаќаш дека со секој поминат ден и ти си поблиску до тоа. Дај Боже да се и 20 и 30 години, но искрено мене уште 20 години со моите родители би ми биле малку за да сме заедно. И во последно време гледам секој слободен момент да го поминам со нив, да им покажам колку ми значат, колку треба да си уживаат во годините и да не се замараат повеќе за мене, дека сама сум доволно успешна и стабилна да можам да се снајдам во овој скапан цвет.
Животот е еден и многу краток , гледајте барем со најблиските ова заедничко патување наречено живот да си го направите најубаво и најсреќно.

 

Џабе украсен човек кога има вкус на тофу.
Не ти остава ни горко.
Не ти остава ни слатко.
Дали украсен од надвор или од внатре, сеедно.
Од надвор може под свилата да има валкан веш, а и зад секогаш убавите зборови повторно да има валкан веш кој е никој не го знае.
Тофу (тм @sesilija ).
Како сакаш украси го, зачини го, зготви го - безвкусно, може само да го маскираш да изгледа фино.
Преферирам да сум пелин ако треба се дур стојам зад себе.
И кога се станува се подобро...гледаш колку завист има. Ама малку болничко е кога сфаќаш колку психопати има и би убиле. Реално. Гледаш дека повеќе би се радувале на смрт него ли живот, но они би вечно да си во чистилиштето.
Станува човек свесен...па себе си си простува повеќе...

 

Со известувањава за каталонскиот референдум кои се насекаде, им враќаме за тоа што за референдумот во казандол имаа видео бим на плоштад во Барселона.

 

Preku den vekje nema da slusam muzika. Mnogu ubavi zvuci ima odnadvor - deca kako si igraat, po nekoj avtomobil, lugje koi nesto razgovaraat i rabotat. Vaka zvuci zivotot.

 

Sdk se izvinuvam sto nemam mk font ke go opraam tel.valjda
Lelka Drimka Creska clenovi na timot kakvi ubavi novosti gledam posle dolgo vreme. Ve gushkam

 

Во последно време се ми оди на нерви.
Не можам да премолчам за многу нешта за кои некогаш ми било сеедно.

Изгледа кога човек долго време собира во себе, доаѓа момент кога тоа мора и да го исфрли.

 

Не можам да го дочекам денот кога после напорен ден на работа, уморна и смрзната ќе дојдам дома да ме стоплат твоите раце.

 

Сите имаме пријатели кои се водат како пријатели но не ни се би рекла само познаници,но вистински пријатели се бројат на прсти и добро е што сеуште ги имам и среќна сум поради тоа......

 

Не беа доволно паровине со заеднички фб профил. Сега има и мајки со деца.

 

Od sekoe drvce ,ne biva svirce.

 

Многу лицемерие меѓу луѓево...

 

Убав,искрен и реален текст. Браво


http://www.crnobelo.com/zabava/ever...oga-vie-ke-pocnete-da-se-odnesuvate-kako-dami

 

Процентуално гледано,44.44% се под нормите кои се предвидени.
Господ нека ни е на помош и на нив и на мене.

 

Толку малку време имам на работа што едвај паузата ја доседувам без да станам за нешто и уште колега ми направил кафе да сме се виделе. Ај добро. Уз кафето гратис муабет сакал швалерка. Ај не добро. Ај имам работа. Ај со здравје.

 

Baram na net how to cure your cold in one day poso mi zdosadi sekoj mesec da sum nastinata ...ne mogu veke ...

 

Гледам некоја ме одблокирала пак ќе и треба нешто во животот, обично се враќаат тие кои немаат каде да се обратат за помош.
Упс, грешка.
"Се знаеме ние?!"

 

Се „восхитувам“ на креативни типови кои го спуштаат прозорeцот од автомобил за да те поздрават со mouth whistle, а не со свирката од волан. И на оние кои освен намигнување ти упатуваат и едно гласно mwa. Romance is not dead.

Пред десетина години имав бурни реакции со вакви типови. Ама веќе немам. Сега само се насмевнувам и се прашувам што ли им се случува/ случило на приватен план за да реагираат на ваков начин. Дали можеби како бебиња премногу пати паднале на глава или едноставно страдаат од „сељак“ синдром.

I will never know.

 

Она кога ќе слушнеш добра вест и на крајот ладен туш.

 

Што ти е живот, денес те има, утре те нема, не знаеш кога некого ќе видиш за последен пат во животот.
Ужасно лош денешниов ден, пред малку дознав ужасни вести, почина моја многу добра другарка, кола ја удрило.
Денес за прв пат заплакав после цели 7 години, се чуствувам скршено, како парче од мене да се откинало.

А требаше да одиме викендов заедно во друг град, денеска сабајле да се вратиме, но поради мои здравствени причини се откажа тој план.
Да отидевме, можеби немаше да се случи оваа катастрофа.
Maybe ... тоа цел живот ќе ме прогонува.