Обожавам да ги читам подфорумите бременост и бебе и секогаш ми се развиваат некои си мајчински инстинкти у тие моменти. И после ми текнува колку се нервирам кога бебињата на комшиите вриштат по цели ноќи и не се спие. Тоа се тие измешани чувства.
Гулабче ми снесе јајца на тераса, вака пред празнично се надевам дека е убав знак Среќни празници жени
На форумот секогаш се вклучував да кажам што сакам и да прочитам што ме интересира во даден момент... Никогаш не се впуштив во расправии со никој, нити одговорив на личните пораки со критики кои ми стигнуваа... Еоставно сметав дека ако некој, некои, нешто те нервира секогаш ја имаш опцијата да не се вклучуваш тука... И засекогаш ќе беше така веројатно да не бев болна со премногу слобоно време да читам се и сешто, па би рекла страшно.,, Страшно што осудувањата кои си ги носат некои луѓе како самар во секојдневнииот поглед на светот, потребата да продаваат морални догми но и несопирливиот порив да се покажат дека се „модел за коректен живор“се проткал речиси во секоја категорија... Страшно што љубовта станала забранета , исто како и сексот,занемрувајќи дали е искрена, само поради нивните правила, а „калкулираната љубов“ за нечии средства станала општествео одобрена како карта за „стабилен живот“... Страшно што се заборавило името ФЕМИНА, па нема ни ронка феминизам, безусловна поддршка една на друга, наместо раскинување како гладни волци... Ете страшно што се разболев со куп слободно време и го исчитав сето тоа...
Гледајќи документари видеа за разни култури, обичаи, националности, се изгубив низ страшно заостанати племиња во кои живеат луѓе без чувства. Навистина не бев свесна дека и во денешно време постојат такви суштества и дека жената ич не вреди. Пример, во некои делови на Мадагаскар, се верува дека близнаците се демони и проколнати. Кога ќе се родат близнаци одма се фрлаат пред сиропиталиште или се оставаат покрај пат за да си умрат. Порано ги убивале на лице место, ама сега се покултурни па само ги фрлаат. Мајкта ако сака да ги задржи, ја бркаат од дома заедно со бебињата и никој не и помага. Друг пример, низ места во Авганистан, кравите врадат повеќе од ќерките. Девојчето полни 12/13 години, доаѓа 40+ годишен човек, им дава 10тина крави на родителите а тие му го даваат девојчето за жена. Жената не вреди, и мажот смее да ја тепа. За среќа се повеќе полицијата се вмешува, па ги апси младоженецот и родителите на девојчето. И уште илјадници и илјадници примери....Ако во семејството се родат повеќе од 3 ќерки, на таткото соселаните му даваат некаков прекар, што значи големо понижување дека нема син...Па затоа некои семејства, после третата ќерка, останатите девојчиња ги прават ко машки. Ми ги кратат косите, им даваат машки алишта, а градите им ги кријат со завој. На други места девојчињата немаат право да одат во школо, им ги пеглаат градите и им кинат делови од половиот орган уште додека се мали. Не мислев дека некогаш ќе го речам ова, ама....Македонијо, па ти и не си била толку заостаната и страшна
Носталгијата не е секогаш толку страшна. Особено кога на човек му е единственото место каде што може да побегне од секојдневието, за уште еднаш да се почувствува среќен. Спомените болат, но без нив би биле никој и ништо.
Сите нешта во универзумот забрзано се одалечуваат од нас, ама гравитацијата е многу помоќна сила на локални нивоа. Затоа Соларниот Систем се држи заедно, и поради тоа најблиската галаксија до нас, Андромеда, се движи кон нас и за околу 4 билиони години, галаксијата Андромеда ќе се судри со Млечниот пат. Навистина се чувствувам тажно што тогаш нема да бидам жива да го видам тоа ...
Една од поголемите грешки и маани, за кои често си префрлувам, е таа сите останати да ги ставам пред мене. Секогаш прво другата работа ке ja завршам, па моjата кога ке има време. Оваа година си ветувам прво себе, дека на прво место сум jас, па сите други. И нека стои вака jавно, ако пак им дадам шанса, да се потсетам дека не треба.
Секогаш кога имам проблем со стомакот ми текнува дека има тн соушл маркетинг менаџери и луѓе кои зборуваат за seo као да е квантна физика...и ми олеснуе. Ми се лоши од измислени професии и луѓе без подлога за традиционален маркетинг кои никогаш нема да сфатат што значи вистинска работа со засукани ракави и вистински маркетинг.
Во февруари се парат мачките. Тука некаде помеѓу Нова година и Божиќ подивуаат хормоните на домашните мачори, сфаќаат дека им дошло време за парење. За жал, во ова модерно време, заборавиле да мјаукаат и предат, ниту да привлечат мачка, па се зачленуваат на женски форуми со надеж дека ќе се спарат со некоја. И така, на форумов имаме наезда на "мачори" кои се експрети за сите теми од категоријата секс и очекуваат дека ќе им паднеме пред нозе на нивното познавање, па ќе им речеме: "О, вие богови на сексот, дајте сите по ред да ви го попушиме." Мислењето требаше да биде за тоа како најмногу се чувствува недостигот на дечко за време на празниците, ама некаде уште на почетокот смени тек
Кога ќе прочитам "Дадов се за возврат не добив ништо"- очекувањето те разочарува. Тоа го сфатив лани.
Да бе, дојдов да пишам сличен коментар за казановите. Иако се смешни да ги читаш, ваквите знаат да бидат и многу, многу крипи. Дури има случаи и на вистински сталкери. Мислам вистински. Затоа најдобронамерен совет за феминките, не си откривајте многу многу лични ствари. Stay cool.
Се пронајдов,цел живот сакам на сите да угодам,никој да не повредам,на родителите да погодам и еве ме денес,си го мразам животот,нервозна сум,немам храброст за ништо,очајно ми треба промена,јас тупкам во место,најлошо е кога родителите имаат целосна контрола над детето па станува неспособно за ништо,без свое мислење,со страв да преземе нешто за својот живот без нивно одобрување,ете ме денес,на 28год,несреќна,трпам секаков терор,во врска,на работа,неспособна сама да се борам и да решавам,лошо,многу лошо,грозно се осеќам,мислам дека не ми е судено да бидам среќна,си го мраза животов,се мразам себе....
Неговите насмеани очи кога ќе си дојде од работа и ќе ме види и ребро-кршачката гушка во истиот миг. Оној миг кога истовремено почнуваме да ја пееме песната што оди на радио, иако во исто време тој гејма на компјутер, а јас зад него на кревет под ќебе читам форум, фрекфренцијата секогаш е иста. Кога се кикотиме со саати за глупости не правејќи ама баш ништо, а ни е едноставно прекрасно. Кога тивко ќе ми шепне колку е среќен, па нежно ќе ме припие кон себе и ќе ме изљуби. Дишам за тие моменти.