СДК дека у теретана ги знаат сите причинители за ракот а и лекот. Не знам што се замараат научнициве и што трошат пари, нека дојдат у теретана ќе им објаснат фино лепо дека од подземни води се добива, од мобилните, дека тоа е габична инфекција и се лечи со сода бикарбона
Случајно налетуваш на Dogo Shoes на Инстаграм, гледаш има кул ствари и си викаш, ај бе зема плата, ќе си се почастиш интересни чевлички, кога цените вртоглави. Излагаш и викаш ех да имаше повеќе пари, може и во Lindt да се утешеше со некое благце. Одма десно е.
СДК кај Тутунски втор пат за влакно се спасив. Среќа па трпение ме служи, секунди фалеа да и одржам лекција! Ми идеше така убаво да ја извадам од кола и да ја рашамарам да се свести. Не е мој стил ова, ама ете ми пукна филм. Сенуваш во кола, оставаш се и се фокусираш на патот, знаци, семафори, возиш по прописи. Што е толку комплицирано? Цигара во рака? Мобилен? Абе што ви е проблемот бе?!?! Не може секој да вози кола, не може и крај!!! Така е кога лекарско се зема со пари и кога полиција си седи на кафе наместо на работно место.
СДК... Деновите минуваат, времето лета, огледалото секој ден покажува нов лик Можеби не така драстично променет, но сакале ние или не, секој ден се менуваме Денешниот ден е еден и единствен во нашиот живот, утрешниот исто така... Затоа треба да го проживееме најдобро што може. Како? Со убави мисли, во дружење со саканите, со нешта кои не исполнуваат и развеселуваат... Затоа, прошетајте, купете си нешто ново, напијте се кафе со другарките, каснете си нешто мноооогу калорично, подружете се на Фемина... ииии сакајте се самите себе и сите околу Вас ПС Инспирирана од неубавите нешта што ги слушнав деновиве...
Се повеќе почнувам да се плашам за тоа какви се луѓе постојат,многу крипи фаци,сконцентрирани на премали растојанија и во прекраток временски интервал,ми ја зголемува и онака големата одбивност према човечкиот род. Не знам до што е,дали јас растам,или светов оди многу брзо во провалијата...
Утрово бев излезена и патот случајно ме наведе до градинката каде што одев пред едно добри дваесетина години. Ништо не ми ги врати толку добро сликите од тоа безгрижно детско време пред очи како мирисот на храната што се ширеше оттаму Не го сакав тоа што ни го даваа за ручек, не сакав да останувам за спиење, но неочекуваните спомени ми го стоплија срцето. Безгрижни детски денови беа тоа...
Не и верувај на жена која држи диета, таа ако од храна се откажува од тебе ќе се откаже без да трепне СДК на диета сум од денес, повторно
Јас: леле дечиња што убави се малииии оооојјј срцки тиееее awww Јас кога ми касни добиеното 0,5 секунди: леле дечиштава доста се дерат не можам да ги гледам и слушам жими се ќе станам и ќе си одам ако не си ги приберат децава бљак
Она кога некој што воопшто не те познава во живо, ќе ти стане поблизок и ќе ти мисли подобро од секој што те гледа секој ден...
Не знам како се собрала толку добрина и убавина во еден човек.Кога Господ создавал,него го создал-полн погодок.Толку добар,секогаш спремен за услуга,расположен,убав-рај за очи Неговата добрина,не постои начин да се опише неговата добрина.Таков човек е совршенство.Блазе си и на неговата избраничка,го има најдобро покрај себе.Мене ми е мило пријателството со таков човек.Сакам да бидам личност како него,инспрација ми е
Јас сум ви луѓенца како расипана лента,гласна машина јбт. А зуцнам:симона затни се,потивко,многу гласно збораш,не викај. А такво ми е зборвањето шу да прам,шо вика Гоцето со лес нека ѝ е трудноќата бај да веј нека не личи бебето на неа со бркој али није то моја ствар сеа,и са шо ви викам...чоек како микрофон како озвучење да иам голтнато како оној откупујем старо железо шо вози шо ми го ремети мозоко ушите крвој ми ги прај со то на рипит откупујем та откупујем,е таква сум. А да зборам нормално,за чоенцата околу мене шо мислат дека е нормално,тогаш тивка сум била. Ми викаат тогаш:А?А?А?/аА?аА?аА?Зборај погласно не те слушам?Гугни,викни де! И ај са најди им го крајо. Да земам да рикам како стрико лео од зоолошката.(да не се разбериме погрешно мислев на лавот) Или да зеам да си инсталирам даљинско во грлоно кај гласнине жице и луѓето да земаат друго даљинско и да прат volume +++++ или volume ----.....или коќе знам да зборам така uncontrolled,да ме клат на муте,или мјут како и да е.А да им запеам па?Е тогаш сите уши крвави ќе бидат.
Животот е она што се случува додека чекаме и исчекуваме петок, викенд, распуст, одмор, некој посебен настан или повик/порака, нов почеток на промени...
