Знаете што? Се помирив со судбината, комуналец ќе си бидам. Ќе го баталам школово. Ајде, кој е со мене, да си пеееме: Ние сме комуналциии, чистиме улициии. Секој ден, дење, ноќе, на сабјле, трипати на ден? Башка наранџарста шубо ми стои. #НЕМИСЕУЧИОКПОЗЗ Татко ми ме зеза: - Сега ќе поминам кај Кам. Што сакаш да ти купам? - Па нејќам ништо, на диета сум. - Па добро... и така не работи. Овој ме зеза у здрав памет, многу е вицкаст машала. И кажете ми, џенцки. Која од вас, се нема филмано дека е у спот додека суши коса со фен? Постои таква? Пошто сестра ми ме утепа од зезање. Ме начека додека рипкав, пеев и пафкав со косата. А што убаво, таман и' се заблагодарив на публиката, што дошла во толкав број. Почнав да ја пеам Скрши ме со усни од Тоше и оваа ме фати. НА СРЕД КОНЦЕРТ, БЕ!
http://www.youtube.com/attribution_link ... ture=share Колку една песна можи да те врати назад во времето и да ти ги отвори старите рани, ништо друго не може. Ете после толку време си чепнав сама во раната што ја лечев долго. Не е како порано.. но пак боли, пак има некое делче кое ми ја враќа љубовта и спомените. Сеуште постои тој малечок жар.. Можеби порано не бев силна да се навраќам на стари спомени, зошто одма потклекнував на солзите.. но сега издржвам иако признавам малце попуштив. Прва љубов.. никогаш нема да се заборави. И како велат, не ми недостига тој туку ми недостигаат спомените. Среќна сум што барем сите се убави, и немам ниту еден лош спомен од тоа време.. иако се наоѓа по нешто но убавите сепак во овој случај имаат голема предност. Среќна сум што после толку време не се заборавивме и сеуште сме во добар пријателски контакт, ама како викаат Оние кои некогаш биле заедно и после разделбата можат да останат пријатели, или никогаш не се сакале.. или сеуште се сакаат. Јас сепак мислам дека е ова второто.. бидејќи е повеќе од очигледно. Но не се оптеретувам, ако е судено да биде.. ќе биде.
Капак беше денес дождов и ова глупаво невреме..... Време = Лудница И згора на се, еден човечки живот згаснал од удар на гром и едно детенце завршило во болница. Следно ај нека проврне снег колку за мерак. Забега времево исто како луѓето.
Видете ја сликава,ептен ми го топли срцето. Инаку,сакам да кажам,дека не верувам на луѓе што не користат хартија туку се запишуваат на лаптоп/мобилен. Не знаат што испуштаат и колку е фантастично чувството на крцкање на хартијата под прстите. Или па колку е убав мирисот на само што испечатена хартија. Пред некоја година во Охрид,бев во една работилница каде што се прави хартија и си направив мало парченце,дури и во боја ми е.Го спремам да го направам рачно изработена честитка за роденденот на другарка ми.
После редови и редови имам само едно нејсе. Се префрлам на друго. Нешто ново, возбудливо. Ново поглавје, а ја уста не можам да отворам. Гледање на кафиња, карти, ориз, заби, коски од кокошка. Чекај, стварно? А мене една магија ме следи, љубовна и тоа. Траеше де, дури и предолго. Олабави. Жаргони, сленгови, *. Ете натака нека идат. ** Ајде сеа на по едно, расположено.
СДК дека и јас како Еленка се помирив со судбината. Ќе идам кај баба на село,кози ќе пасам.. не ме бива бе и готово, не ми се учи, а оценките сами нема да се поправааат. But am looking for a miricleee нанана.. Вчера бев на преубава свадба, како сум играла.. абе мислиш во Танец сум играла. Уште ме држи расположението, позитивна енергија за извоз имам, а богами и времево ми се погоди денеска. Си пуштам весели песнички уште од прееска. Полуматура се ближи, а јас си ги ступав двете колена, две огромни модрици, уште и немам кажано на мама :geek: ... биче весело.. од прееска мислам како да и кажам,без да заработам уште една. ( се шалам секако.) И така.. ај отидов јас да учам француски. Au Revoir.
Еден ден среќна друг тажна,до кога бе вака,кога веќе еднаш ќе се средат работите и ќе си дојде секоја на свое место зарем другите немаат проблеми а како се да им е супер. Во последно време сите ме нервираат и не можам да поднесам никој. Би сакала да одам некаде далеку од се и сите,каде никој не ме познава и никој ништо не прашува! Можеби еден ден СИТЕ ќе си ја гледаат само својата работа,без мешање во туѓ живот
Почна топлото, почна сезоната на бубачки, ако до пред некое време со весник ги тепав, сега со чадор почнав, не за друго подалеку е од мене Се препотив Немам ништо против нив, ама паника ме фаќа, паника од едно бубаче, небаре слон е.
Сдк среќна сум. Претходните денови ги посветив на сестра ми, а имав заборавено колку може да е интересно со мало дете. Во среда, четврток и петок ја земав од градника и одевме на игралиштето, демек ќе играме, а таа еден метар висока и се труди да даде кош. Ја земав во раце и ја подигнав до кошот, па сите не` гледаа како некои будали, ама важно даде кош. Потоа си купивме еден куп цртани и сите ги изгледавме. Потоа се нашминкавме (како кловнови ) па демек свадби си правевме Мислам најубавите денови од седмицата ми беа, се потсетив на забавата со сестра ми. Ајде сега ќе одам, ме вика да си играме. Пред вратата ме чекаат и штикли да облечам Па свадба ќе правиме или што.
Се гордеам со себе бидејќи научив дека не треба да ги преценувам луѓето. Тоа ме спаси од воодушевување како будала на почетокот и големо разочарување малку подоцна. Станувам се подобра во математика, секогаш знам да пресметам каква корист ќе имам од некоја ситуација, позиција, момент. Емоциите никогаш не ми решиле ниту еден проблем, баш напротив, секогаш ми ја поматуваат вистинската слика на реалноста и тежнеат кон пристрасност. Ми беа Ахилова пета во секоја борба, успех е да научиш да ги контролираш. Не сакам да се претворам во робот, туку во разумно суштество. Целосното потиснување и исклучување на емоциите води кон она - гази низ мртви лешеви за да успееш.
Се чувствувам многу осамено, како сама да сум на овој свет. По цела ден сум на фемина,читам некои тажни работи,со никој не зборувам... Повеќе пати ми се случува ова, и баш пред да дојде Јуни. Секогаш мислам дека летото ќе ми биде неубаво и нема убаво да си го поминам. Никогаш не сум била исполнетена со негативни мисли, ама со времето се променувам.
Џабе ја смееш ако не е твоја... џабе е твоја ако не ја смееш. @Бапчо Нешто најточно што го имам прочитано деновиве! Понеделник ни е пред вратите, еве уште две недели и распуст. После конечно ќе почнам да живеам. Нешто ми се случува, не можам да дефинирам што е, ама убаво е, ми изгледа на љубов..
Има љубов тоа е најважно.Сите малки парчиња надеж ги собирам малку по малку,како сложувалка.Подобра сум,но истовремено сум истата стара јас,со истите болки и радости но со поголема желба за живот,за љубов,за место под ова небо и сонце Малку бев отсутна но ете ме пак на мојата фемина,ми недостасувате сите лов ју
Woah ,овој филмски дожд што моментално го зафаќа центарот на Скопје е еден од најубавите дела на природата што сум ги видел . Just WOAH
Во вакви моменти фејзбукот треба да биде под клуч. „Lele nevreme“ „Lele vremevo“ АМАН БЕ ПРВПАТ ГЛЕДАТЕ ДОЖД?! Добро сега да многу врне и мислам дома ќе ми влезе, ама што е тоа е ќе помине.
