Сакам да кажам...

Враќањето е секогаш поголемо, од неуспехот.

 

Таман реков барем малку ќе се спасим од топлото време пошто таму кај што живеам ова лето е најтопло +40 е дојдов во Македонија бетер е и плус еден куп комарци

 

Хахахахха тешко вас со комарциве бз бз бзззз

 

Фоа

Доаѓам секое лето у Македонија до сега немало толку комарци

 

Арно вика @zuto до Шилежето e

 

Како и да е нема спиење до сабајле и плус не се диши

 

Живот за сите во Скопје
За сите комарци во Скопје
Поздрав до сите комарци

Ноќни каубојци

 

Јас го кажав ова вчера вечерта, значи истите зборови. И после тоа во рок од 2 сати добив 7 пликови... Ама 7! Не се зезам.

 

Пу пу пу
Не се важи моето

 

Овие комарци кај мене се невидливи, никако да ги видам, а цела сум изедена од нив по нозете.

 

А нешто Raid, Autan...не ви текна да користите?

 

Аутан мене не ми помага баш. Ме јадат и преку облека и преку аутан.
Инаку тоа не е трајно решение, да се разбереме.

 

Не е, ама ете, пак е спас. Јас уште од дете не трпам каснување и секогаш се шлакам со нешто кога одам надвор летно време, а Раид уштекувам уште од април. Сега место Аутан ставам некој бугарски спреј, многу поефтин е, а ефикасен.
Штом не испрскаа уште во март/април, па еднаш месечно потоа, отиде возот сезонава.

 

Што сте такви цепи длаки, сдс вети живот за сите.
Под сите спаѓаат луѓе, животни, птици и инсекти.
Оти комарците гладни да седат? Па и они заслужиле живот каков што вети сдс
Мачкајте се со ракија.

 

Нема. Ја испија атер за бесплатната такси вожња.

 

А да си отворевте една тема комарците на Шилеже

 

Сега касно е, тргна муабетот непланирано. Нека отворат модераторите и нека преместат.

 

И онлајн, и офлајн, сите се супер другарчиња, се додека глумат едни пред други... се додека се воздржуваат да кажат некому дека не се согласуваат со него.

Не би можела да бидам пријател со некого пред кого треба да лажам, и кој треба да ме лаже. Некој со кој не можам да зборувам отворено, поради страв дека ќе ме осуди или нападне или навреди...

 

По присутвото на синоќешното свечено отворање на цвеќарница, понесена од спектарот на бои и мириси, на заминување си подарив букет кринови. Да... чекорев бавно и смирено низ темнината на летната топлина со луда еуфорија небаре сум добитник на Нобелова награда што сигурна сум дека чувството од моментот би било на пиедестал во споредба со вториот случај.
Понесена со себе, потонав во сон од восхит и занес кои ми ја отсликаа убавината на четирите ѕидови низ една спокојна приказна создадена од нараторот во прво лице.
Декорот од бела боја што го отсликува амбиентот и задоволството што си го приуштив и денес ми го распламтуваат расположението.
Толку ми е потребно за да живеам со моето јас...

П.С. Среќа е кога сам умееш да му дадеш смисла на денот без да очекуваш некој да го стори тоа.

 

Сдк само мажи седат на кафе по сабајле