И тоа лицемерие без лимити. СДК ... жени ценете се, сакајте се, имајте став и важно емотивно немој да се трошите максимално за дотичен "маж". Верувајте, не вреди. Ни сами не знаат веќе која маска на лице да ја стават. Сами себе почнаа да се лажат добро. Само многу наивни се ... не сфаќаат вистината кога тогаш ако сака излегува на површина. Не знам до каде ќе оди ваквото однесување во така наречените врски и женско-машки односи, ама факт сите се лажеме дека се е на свое место ... Кога тоа, се е измешано попара. Игра на среќа е да го имаш вистинскиот МАЖ до себе. ( а милионите во тие игри ретко се паѓаат )
Колку е убав животецов! Ништо не испадна со работата,ама сонцево,кафиња, позитивни луѓе,убави муабети,ма милина! Ме покрива бран оптимизам зачинет со многу задоволни насмевки, и да, среќна сум! Мирисам на бебе,се чувствувам препородено. Само,твојот мирис го нема. Ма,сеедно. Не ми недостига.
Еден од fiction ликовите кои секогаш ќе ми останат во сеќавање, е ликот на Меј од The Secret Life of Bees. Ако сте ја читале книгата, или сте го гледале филмот, веројатно ќе се сетите на емотивната девојка која постојано плачеше затоа што беше премногу сочувствителна и сечија болка ја доживуваше како своја. Велеше дека нејзината душа не може да ги поднесе сите страдања што ги носи овој свет и затоа камен по камен, во дворот го изгради ѕидот на плачот. Секоја болка која ѝ предизвикуваше тежина, ја запишуваше на лист, а потоа ја вметнуваше меѓу камењата. Тоа ѝ даваше чувство дека се ослободила од неа и така беше помирна. Понекогаш кога губам верба во човештвото, се чувствувам како Меј. Си велам дека за некои работи подобро е да не знам. Има премногу болка во светов, а јас многу лесно се соживувам со туѓите страдања. Имам слики и приказни во главата кои никако не можам да ги заборавам. И се чувствувам толку ситна и немоќна, кога знам дека не можам ништо да изменам. Иронично е тоа што разумот нé прави нас луѓето поинакви од животните, а сепак поголем ѕвер од човекот - нема.
Јас пак мислам дека не се СМАЛУВА, -го снемува.Тапа е!Со исклучок на оние кои си ги читав и вреди сеуште да се читаат, иако се поретко и поретко ги има и нив.
СДК дека никогаш во живот нема да го заборавам моментот, кога мојот омилен пејач и херој ме допре за рака. Вчера бев на концертот од Justin Timberlake! Бев во прв ред, се симна и сите сите ги допре за рака! Не можам да ви го опишам чуството, плачев од среќа! Толку беше убаво, подобро и од концертот на Роби Вилијамс! Поготово кога ја пееше Mirrors на крај, не сакав да заврши! Преубаво беше!! Кога се вратив дома раката не сакав да си ја измијам! Беше на еден метар од нас, и ме допре! Еве додека го пишувам постов, пак почнав да плачам. Се би направила во животов, само да му одам пак на некој концерт и да го видам во живо!
еве какви прашања имаме биологија за reproduction учиме сега и после assignments вака ги праќам jesus.pdf jesus is always the answer Mrs.B
Сакам некогаш пред заспивање да ме гушне тетовиран ракав. Многу ми е мерак барем еднаш вака да заспијам под туѓо мастило.
Kолку е иронично што некои изиграваат детективи и чесни личности и во тоа име претураат по туѓите лични работи.Kога не можат да те прочитаат и да дознаат нешто од твојот приватен живот се разбира по милионите премолчени одговори, бараат нов начин.Претурање по ташната. Епа во неа има од се по нешто, но тоа што го барате го нема. А мислите ли на моментот кога ќе ве фатат како спобудалени претурате, чинки го барате гробот на Александар Македонски . Се уште има чесни личности, и ако се на туѓи имоти. Се повеќе верувам во онаа нашата народната поговоркаАјдук од ајдук се пази Море марш таму,одите крадите.Само немојте од мене.
Леле еден вирус што може да ти направи, буквално за неколку часа ослабев 2кг, а не па некоја посериозна болест. Оној момент кога топломерот ќе ти падне двапати и не знам ни дали точно ми измери температура, но апчињата се тука и секако полека полека ќе се опоравам. Какви болести има, зборам ко леукемија да ме фатило (не дај Боже ), а не само еден обичен вирус кој ќе пројде за 2-3 дена. Конечно собрав сила да станам од кревет, не сум човек што сака да лежи во кревет, туку сум хиперактивно дете. Бледа сум, не ми се јаде, главата ми пука ко да сум пиела вчера вечер алкохол, па сега мамурлак имам, но само едно нешто ме одржува во живот. Најмилите, тие кои што се ќе направат за мене, доволно ми е да им го слушнам гласот и веќе станувам од кревет. Сакав да кажам дека не е воопшто битно кој те мрази, додека те сакаат тие што најмногу од се ти значат!
Еве уште нешто со чупчево Харпер Бекам е прекрасна Dream-Girl-миличка,нека ти е со помин,побргу да оздравиш!! ---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- И конечно дојде времето утре во 8 сатот кај техичко. И со другарка ми ќе одиме да трчаме,почнуваме со слабеење .Ќе трчаме од техничко,па низ паркот и назад се на се оклоу 3 и пол километри .Готово нема повеќе одложување,морам да почнам да слабеаам.Сношти за почеток направив 20 стомачни ,малце се знам,ама јас сум многу мрзелива.Страмота .Цел ден да ме остајш на компјутер и на ТВ,цел ден ќе седам .Морам да почнам со физичка активност,морам да ослабам 9 kg,да си ја вратам старата килажа .И мора да си ја средам собата ,ужас е. .Ајде одам сега на суредување,да ја цутна собата,по долго време.Треба генералка да напрам,од Цветници и немам генералка напраено ,страмота.Ама тоа е и од учењето и од компјутерот време не наоѓав .Поздрав до сите и еве малку мотивација . Бај,бај Спојлер
Денес се почувствувам многу среќно,Сфатив дека навистина има луѓе што ме сакаат и почитуваат.Срцето ми се исполни со љубов,кога ги слушав и ги гледав нивните лица. Постојат луѓе кои навистина знаат да ми го сменат расположението
Прекрасен ден со уште по прекрасни луѓе, позитивна енергија и прекрасно време. Кога секој ден би бил ваков ах... Чудно е колку некои луѓе што не ги ни познаваш моше многу да ти го разубават денот со неколку паметни и нормални муабети, а од друга страна некои кои мислиш дека ги познаваш да ти откријат мал дел од нивната темна страна. На крајот на денот мене само ми е битно да имам некој нормален со кога можам да разговарам. А, на крајов на денешниов ден единствено ми е битно дека ќе се гушкам со моето сонце
Сите од општина што се вработени, што се излежуваат по канцеларии, сите треба да се испадат под итно од работа! Денеска вадев полномоштво и ми требаше под итно. И замислете мислат дека имам 15 години можат да ме шетаат од тој дел на градот, до тој, и некој од тие си дозволи да ми се врекнува! Пред толку луѓе и биолошката ми се врекнуваше во фаца! Требаше само да ми се потпише за да можам да патувам надвор од државата, и ми рекоа во полиција дека треба да одам и најнормално си влагам и полицаецов почна праи рандом муабет што немаше никаква допирна точка со тоа што дојдов! И цело време му зборам дека подитно ми треба полномоштво, каде треба да се обратам, но кој ме слуша мене? И конечно кога завши по 15 минути, ми рече да одам во некоја канцеларија, затуцана најнакрајот и влезот на канцеларијата беше хаос! 300 кабли имаше за да дојдеш до нејзе! Незнам како тие работат таму по цел ден. Одам до шалтер, и една постара госпоѓа беше испружена на столот, ала Хаваи е! “Со колешките на Хаваи“ сигурно се имале чекирано на социјалните мрежи. Кафето во рака, цигарата во друга, испружени на столот мислеш пред пораѓање се и кога ги прекинав, искрено зажалив што им се обратив! Таа почна да ми вика “Јааа, ја там тка е по тија каблите! Ај не ме замарај!“ искрено мислев дека одеднаш ќе стане и ќе почне да ме тепа дека ја вратив во реалноста, и дека се ладе со весник од 5 денари. Пиши пропало! Идам во канцеларијата што е “јааа ја там тка“ и тропнав све, се извинив најкултурно све, и го прашав дали сум на прево место за полномоштво, а тој кога почна да ми се дере, како сум можела кај него да идам, што бил тој? Кој ме пратил кај него? Зашо сум барала полномоштво? Искрено вака дома во последниве 2-3 години не ми цркале! Си знаминав, и го прашав полицаецов кај да се обратам, дека никој не ми помогна таму, тој почна будала да ме прави дека не ми требало полномоштво, така да сум идела Во социјално бев, дали можело вака, така, немало да стигне.. ОК сфаќам дека нема да стигне за 5 мин, али да се фатија за работа, само да го испринташе тоа што му беше на компјутер и готово, само потпис ќе фалеше на старател/родител! Не е баш све толку едноставно како што опишав, но искрено 6 саати го изнашетав градов за сите пари! Но, мислат дека јас сум глупа и тоа што сум 15 години не значи дека сум заостаната како моите врсници, шо уште мислат на дечковци и пијанчења! Искрено да бев на нивен акл немаше САМА (после се придружи и мама) на овие години да трчам како будала за документи, и да се влечкам по цел ден од канцеларија до канцеларија, од полиција до социјално, од социјално до нотар, од нотар до полиција за само 5 реда и еден потпис! И среќен крај има приказнава! Може се изнатурив пари по таксиња и уште незнам какви све копии не` изнаплаќав али сега можам конечно да си се спакувам и раат да ми е главата! Па и симпатијата ќе е со мене, абе мераци! Сеа да се фрлам у акцијата, меркање на големо (абе ќе го гледам како спие ) ОК, доста се жалев, сега да се спакувам и среќен ми пат и убаво да си поминам “Јави се кога ќе пристигнеш! “ И колку ќе ми е мерак некој инспектор да им налета изненадно во канцелариите (може и во цивил), ауу, дали еден на работа ќе остане. Е тогаш ќе ми дојдете на “Кучешка слава“!
