Сакам да кажам дека конечно сликовницата ја имам во раце! Денов ми е турбулентен на неколку нивоа и собирам возбуда низ воздух и дишам полека. Ми надоаѓаат и солзи на очи, ПМС у најава. Гугуткино гнездо над прозорец. Иако е тизер и не е финална верзија, се радувам и ќе си пукнам од среќа. Ако успееме да ја испечатиме за првиот роденден на ќерка ми, навистина ќе бидам почестена. Веселата зграда не е само мое парче фантазија, туку тимска работа, а богами и семејна приказна. Имам право да се гордеам. И да ја подарам на своето дете и сите деца на светот.
Поттикната од новоотворена тема на форумов. Девојки, ве молам почитувајте се себеси. За жал, уште сведочиме на опресија, дискриминација и потценување на женскиот пол само поради тоа што едноставно сме жени. Само поради тоа што сме луѓе со женски полов орган. „Долгокоси и краткоумни.“ Машини за репродукција. Потрчковци. Лични терапевти, чистачки, готвачки. Најчесто со ваков проблем забележувам постари жени со поинаков менталитет од овој сегашниов. Животот им е едно сивило. Монотонија, секој ден ист, една иста цел до крај на живот- да му служи некому. Со непостоечка самодоверба, изгубиле допир со себе, ни самите не знаат кои се, не си ја препознаваат својата вредност од што се толку долго време угнетувани. Некој друг ги дефинира. Полека ќе ги крши парче по парче за на крај да направи нешто што многу лесно ќе се манипулира. Ќе здосади, па го фрла без око да му трепне. Ретко ја читам темата за љубовни проблеми, ама кога и да отворам, налетувам на проблем напишан од страна на жена. Проблем за кој очигледно само таа губи психичко здравје, поради ова добива и физички последици, едноставно ѝ кочи целиот живот додека некој друг си се лади и чека следна жртва за поигрување. И не, не велам и никогаш нема да речам дека не постојат мажи кои се соочуваат со вакви нешта, не генерализирам воопшто. Конкретно пишувам за ова иако веќе сум пишувала на оваа тема бидејќи преку глава ми е кога од други жени не добиваме поддршка во време кога и во новиве генерации се појавува токсичност. Само боли фактот што уште читаме и слушаме за вакви случаи, многу боли кога некоја како жена наместо да застане да поддржи друга жена што се соочува со ваков проблем, уште толку плука врз неа. Камо навистина да немаше навредување од страна на жениве на кои толку лесно им испрале мозок. Замислете колку само ќе беше полесно за сите и колку нешта би сменило ова... Жално е што многу од нив не сфаќаат дека со такви прости изрази упатени кон друга индивидуа од ист пол си отвораат можност за и тие еден ден да го доживеат истото. Колку само не се свесни... Ниеден поединец од машки пол немал, нема и никогаш нема да има право да ви ја одредува вашата вредност и вашата цел во животот. Не знам дали некоја со ваков проблем ќе ме прочита, ама од срце ѝ посакувам да се крене на нозе и сама да си преземе контрола врз себе оти сама на себе си е секогаш најважна.
Наидов на сликава со description: It's sad to feel hungry and cold and not be able to talk. Истово го помислив и пред некое време, кога само би можеле животните да кажат што чувствуваат, што им треба. Сакаат ли храна, жедни ли се, изнемоштени (посебно коњите со сиот товар врз нив). Нажалост, секогаш има вакви слики за гледање... Туку да се запрашаме, колку животни одминуваме секојдневно и на колку од нив обрнуваме внимание? Нема да должам и да држам предавања, сами ќе си извлечете поука од ова.
Не одминувам Битерке Не можам сите дома да ги земам, но можам на секое вода или малку храна да му дадам. И секој ден ми се вришти од немоќ, од бес, од тоа што џабе јас што ќе направам, кога 10 други ќе ги клоцнат, шутнат, намерно ќе им ја фрлат храната... многу бесчувствителен народ живее овде, многу.
Не сме толку моќни за сите нив нешто да направиме. И ептен на немилост се оставени, јасно. Ама ако се може да се пружи нешто, ако се има таква прилика, добро би било да се искористи, на некое душиче ќе му значи.
За се' е потребно макар еден човек. Не можам да ги нахранам сите, ама ете, бар некое меше нема да кркори...
Јас неможам да ги сватам луѓево.Какво задоволство на тебе ти прочинува да земеш октопод и да го ставиш жив во врела чорба да почекаш да умре па да јадеш.Дали сте вие нормални?Боже навистина не ми се верува со кого го делам овој воздух.Јас многу се срамам што сум човек.Толку ги повредувате животните а тие не ви направиле ништо.Секогаш кога ќе згазат некое куче се појавува некој што ќе каже добро е можеше да биде дете.Молам?Тоа куче нели има душа?Него исто го боли да го прегази некој колку што би го болело детето.Но тој нема мајка која ќе умира од плачење.Едноставно сакам да бидам животно или ако ништо друго сакам сите луѓе да исчезнеме пд планетава.Животните ја заслужуваат не ние.
Кога ке видам вакво нешто на фб. ми се темни пред очи. Па и коментари испод слика ово оно, aмин бабамин, ми требаш
Имаше едно време,кружеше слика со Исус и одоздоле: Сузана,ти ќе патиш во животот бидејќи не ја лајкна и сподели мојата слика. Ако некој ја најде нека ја постира.Јас не се сеќавам ептен кристално.
Mi se odi vo hotel na nekolku dena. Sama. Da se odmoram od se. Da napravam dobar shoping i da si posvetam vnimanie na sebe si.. poradi sekojdnevnite obvrski i rabota bukvalno se zapostavuvam sebe si.. ne sum onaa istata sto se grizese i neguvase na sebe si.. inace,edvaj cekam da mi porasne kosata da i napravam nesto.. cela mi se ispokina od blasniranje.. premnogu mi e kratka kosata napred..
Многу ми е жал за јадната шалтеруша, ама многу. Дебела, смрдлива, средовечна жена која е толку мизерна, што се расправа со секој што ке помине кај неа. Им ги згорчува животите на останатите. Ама како и не би? Одбивна е во секоја смисла. Маж и не ја онади јер е дебела, колегите не ја почитуваат јер е грозна, со луѓе не умее да работи, па и оние кои мора да сврзат два реда муабет едвај чекаат да побегнат од нејзиното грдо лице и страшна појава. Нејзина среќа што немам време да се маткам по судови, ке и стегнев тужба и животот ке и здосадеше, баш како што она мене ми го уништи утрото. А можда и ке ја изненадам со повик на суд, гнасна е, верувајте ми на збор. Без пардон.
Таа не е родена секогаш да ја разбереш, туку секогаш да ја сакаш. Нејзиното лудило е дел од неа. Ја прави различна од другите. Не пробувај да го контролираш нејзиното лудило, уживај во него. Ти се случила баш тебе, од многу кои ја посакуваат. Сочувај ја. Потруди се. Подобро ти е тоа, него да ја памтиш. Неа и времето кога таа беше твоја.
