Не. Тоа е став, одлука... Исто, ако некој не сака да има деца или сака да создаде многудетно семејство.
Знаете што е друго жално од целиот пост на @referentka , што ако работиш во приватен сектор и зависиш за одредени работи од овој државниот ти отидоа нервите. Зошто те тераат по 100 пати да идеш до администрација да видиш до каде е предметот, и одиш прво кафе пијат дојди подоцна мн рано си дошла, после оди они излегле на пауза 20 мин порано, ај после пауза одиш уште ги нема, чекаш уште пола саат ,доаѓаат чекај да се пофалат пред колективот што си купиле, од каде што како. Ок доаѓаш на ред .. аа ти вели доцна е денес да се заврши работата ај срцка дојди утре важи??? И така твојот ден пропаднал, работата не си ја завршил, си изгубил време и друго да средиш... И одиме утре опет нова среќа....
Малку касно стигам, ама мене првиот дел ми е многу забавен. Ти донесов мајко млада невеста Зошто побогу на мајка му и носи невеста? Не мислите дека тоа е коренот на сите проблеми Немам појма која е песнава иначе, на моја свадба не била присутна. Наравоучение- сами да си бирате музика за свадба. Има нешто во тоа, како ќе ти свират, така ќе играш
Цц, како вака посочуваш, заради тебе традицијата ни умира Жени кога ќе се распеат на песнава, ај мажи, ама жени, срам ми е мене да ги гледам Друг стих од песнава "нека сите те слушнат, нека сите разберат кога снаа в' куќи доведе". Еве, ја доведовме оваа стокава.
Неможам а да не се надоврзам со свадбарска песна: ,,зете мили зете ДАДА да ја гледаш,, ...шекер да ја Раниш, блага да ти биде ...млеко да ја ПОИШ (божем крава...да ја поиш..или коњи на поило) бела да ти биде ..лебче да ја РАНИШ, мека да ти биде Ми иде да се фрлам од балкон
Да не те чуди, ама и во денешно време има луѓе кои ради реда раѓаат деца оти така требало да биде Најмизерно ми е ко ќе ми рече некоја "мајка на векот" : јас го родив, ако треба со голи раце ќе го задавам Не знам зошто раѓаат ако не се психички спремни за чување и воспитување деца. Со ќотек се постигнувало афторитет. Ми се повраќа од многу такозвани родители А топ 1 најомразени родители ми се оние кои се расфрлаат со негативна енергија, лечат фрустрации врз своите деца , ко детето да му е криво што не успеала за некоја работа во животот , па мавај по детето, психичко малтретирање и терање на сила да прави нешто што можеби не го влечи, ама не, од дома го тераат па мора тоа да се запише на факултет или слични срања и ситуации. Тоа треба да се убие. Некогаш знам да ја земам за пример Северна Кореја - изгледа остана единствена земја без заразени со корона. Е така и за некои други работи , кој ме чита меѓу редови , ќе знае на што мислам
Низ животот се водам според едно правило а тоа е сите имаат една шанса кај мене. Ако ја изиграат се е сувишно.
Мој човек Веднаш се надоврзувам , да не го барам постот од @Dust каде вели дека нема средина, или сум добра или сум лоша . Е баш таква сум и јас. Нема глумење, макар да се налути другата страна на моето искрено мислење. Затоа ја имам @Dust толку години на фејсбук, оти не е глумица Едно време се мислев како да се научам од форумот да глумам да бидам пријателка со сите оти има бааги глумици , ама не бе, не ми личи да глумам . Сигурно ќе ти падне чудно ако те цитирам во некоја тема со зборовите : Бубаче, мила, абе не му се секирај, што е твое ќе си дојде ( поголема глупост од ова амин ) Бубаче, најмила, што фарба користиш за коса ? Мила моја Бубаче, на која плажа ќе се сончаш денес ? Ојјјјјј Бубаче милааааааа, хахахах да му се одмили на човек од тоа лигавење Ај да манијачам постабилни членки кои не користат мила во секој нивен пост.
Во животот имате две опции: 1. да бидеш среќен 2. да бидеш несреќен Втората опција ни е дадена како константа, а за првата мора да се трудиме
@referentka А зошто да не ја сфатиме првата опција како константа? Дел од среќата (и тоа голем дел) се наоѓа внатре во нас.
Зашто по тешко ја наоѓаме отколку несреќата, неа ја има на претек. И да си среќен, ќе те направат несреќен.
Да, така е, бидејќи така е ,,програмиран'' мозокот. Затоа сме бомбардирани со лоши вести, се знае што предизвикува поголем интерес. Наше е да се учиме да ја менуваме перспективата, ако не целосно, барем делумно. Има безброј убави нешта, но не си дозволуваме (или не ни дозволуваат) да уживаме во нив.