Сакам да кажам...

Не знам љубави веќе, само знам дека ова е веќе трагикомично.
Тешко на родителите на девојката, да не си им во кожа.

 

Глава неκа κρшат таκви..

 

Кога бев тинејџерка колку се расправавме со мајка ми, јас сакав фармерки со низок струк, таа ќе се запнеше со висок да не ми се гледал газот.
И еве после 10 години преферирам со висок струк, ама на таа возраст, такво време било, сум сакала само низок, никој не носеше со висок.
Сега висок струк фармерки, сукња, кратки панталони, што и да е, ми изгледа преубаво, женствено, привлечно, културно.
Немам ништо против нискиот ама високиот ми е чиста десетка.

Пробав да ги натргнам фармерките како младиве девојчиња и останав без фармерки, гајката ми се откорна од десна страна, најскапите фармерки што некогаш сум ги купила, ама повлеков само едната страна, требало од двете страни наеднаш. Ќе знам за друг пат како се натепува.

 

Дури и да е погрешна одлука, моја одлука е.
Се слушав себеси.
Дури и да сум направила грешка, одговорноста е моја, според тоа и каењето ќе биде помало.

 

Тоа шо читате не ве праи ни посебни, ни паметни, ни поетеси. Ок? Особено ако едино нешо шо го читате е срање преводи на чик лит.
Смешно е шо горенаведениве најчесто го бутаат фактот дека ЧиТаАт у фаца на сите. Патетично.

 

Се запишуваат на факултет денес ги гледам радосни, се смеат.
И јас кога се запишував исто бев радосна, не знаев што ме чека...

 

За секого различно, но за мене студентските денови беа најубавите.
Многу, многу поубави од средношколските. Ќе ми останат во најубаво сеќавање.
За жал, враќање нема... затоа им посакувам на сите нови студенти да уживаат во секој миг. Дури и на најтешките испити ќе се сеќаваат со насмевка еден ден

 

Секогаш сум сакала да се разликувам од другите(позитивно).
Еве, во рок од 24 часа полагав три испити.
Мислам дека го истакнав посебното во мене и сега чекам да влезам во Гинисова Книга на Рекорди.

Ако некој друг студент полагал цел семестар во еден ден нека ми се обрати

 

Ум царува, Ум робува, Ум гуски чува.

 

Зер душа.

 

Одлично срочено ти е мислењето и сосема на место.
Има една реченица, self love isn't selfish. Одамна ја чув ама во тој момент ми изгледаше како некој рандом афоризам на кој не му обрнав внимание. Денес, често и се навраќам за да се потсетам некогаш дека има праг до каде емпатијата кон другиот не прави сопствена штета. Некогаш едноставно неопходно е да се дистанцираме за да ја зачуваме својата енергија и иако порано не беше така, сега сметам дека нема ништо себично во тоа.

 

На добрина со лошо ви враќаат секогаш. Проклети луѓе.

 

izvinuvanje bez promena na odnesuvanje -manipulacija

 

Баш, да се чудиш..

 

Или на пример.....ти бараат услуга и после ти си виновна што си помогнала. Следен пат ќе размислам дали ќе направам услуга на некој.

 

Значи многу на нерви ми идат колеги кои мислат дека ако они не работат, целиот систем би пропаднал.
Пример оние што работат кај мене на оделение и се 55+ работат како секој ден да им е последен, или од дома се многу одморени па си ја трошат енергијата на работа.

Е, мене сакате кажете дека сме мрзлива, работам колку можам, не давам натчовечки напори само за се да биде перфектно. На прво место ми се луѓето, па после документите.
На сметам дека правам добро што некој во сред ноќ (4 саат сабајле) ќе го разбудам и ќе дојдам да го бањам, оти нели прва смена требала пауза да има.
А, јас што сум си го сменила биоритамот можам без пауза да акам цела вечер и ќе се откажам од паузата... Аха сигурно.
Се мора да е перфектно и по цена да папсаш. Секаде ние ќе помогнеме каде фалат луѓе, ама кога ни треба помош не стои шефицата зад нас, оти нели ние се можеме сами, не сака да каже оти ни треба помош.

Е, од таквите колеги на чело со мојата шефица ми се повраќа, ама искрено
Овие се личности кои работата им е на прво место, и мислам дека не се далеку од брн аут синдром.

Една колешка ми вика за време на социјализамот имавме градинки во кои ги остававме децата во понеделник, а си ги земавме во петок назад. Така си флексибилен за работодавачот цела недела.
Па, ако е до толку работата ќе си земам куче, нема да чувам дете. Иако тоа ќе биде жалосно и на куче да му го направиш.

Ама си имам и група колеги со кои се разбирам,и со кои се помагам.
Германците се ладен народ, ама ако се спријателиш со нив нема никогаш да ти заријат нож во грб.

Денес во десет саатот колешката дошла ноќна смена и кога го видела планот видела дека сум утре прва смена сама со шефицата на оделение-по правило сме 4 сестри плус шефица,онаа што требаше да дојде на помош се пишала болна. Другата колешка и она болна.

Ми се извини што се јавува касно, ама ме предупреди за состојбата утре, вика ќе го јадеш стапот ако дојдеш на работа. Подобро пиши се и ти болна, оти сте двете сами- она ќе шефува, а ти ќе папсаш од работа ќе работиш за 4.
И така утре ќе си се отспијам фино лепо и ќе се пишам болна за детето.

Работата не ми е се во животот, ја сакам, ама не по цена на моето здравје. Оти некои жртви не вредат. Имам син кој сакам да го гледам како ќе расне.

 

Сакам да сум родена во 60тите, да се развивам во 70тите, да бидам тинејџер во 80тите и вистинските години да ги живеам во 90тите. Ќе останам воздржана за до 2010, ама се понатака е проклетство. Изгубени се сите вредности.
Музиката која го карактеризираше тој период, до ден денес се слуша. Самите текстови имаа тежина, моќ, способност да ти ги допрат сетилата. Да ти е кеиф да раскинеш, само за да слушаш ретро love songs и да си плачеш.
Филмовите се гледаа по 10 пати минимум и секогаш беа интересни како прв пат да ги гледаш. Бетовен, гол пиштол, полициска академија, рамбо, кум, и да не набројувам. Нема човек од тие времиња што по 100 пати ги немаше изгледано. Сега го гледаш еднаш и немаш намера да се навратиш, next.
Емисии за деца. Кој растел со Були Були, грашковци, дајте музика, баљум баљум е благословен човек. Чудовиштата од нашиот град ми беа додуша страшни.
Сите беа еднакви, немаше поделби. Средна класа беше мнозинството. Излегуваш во парк, немаш игла кај да фрлиш. Единствена поделба беше на металци, скинери на сепариња, шмизли на секаде, трансери по брдата, неопределени кај мечето. Ама секој со секого можеше да направи муабет, сите беа лабави, друштвени.
Парите имаа вистинска вредност. Со помалку се купуваше повеќе. Сега и со многу, не ти стига. Самите недвижнини беа достапни за секого. Сега подобро е бубрег да продадеш за учество.
Школите беа установа бре. Последниот збор го има наставничката. Кога ќе ти каже викни го родителот, срцето во пети, гаќите кафеави. Сега јок. Никаков авторитет, родителите се најгласни и секогаш нивното дете за ништо не е криво. Па да те викнеа кај директорот, препиши судбина со време, бидејќи родителите има ушето, дуња да ти го направат.
Мирц, ќе го заборавев. Колку пари имам фрлено само на него. За 30вче еден саат влегуваш во виртуелниот свет, за тебе магичен.
Таа, наш свет, развигорче, тин шема, чоја со поклоните, едвај чекаш да ги купиш.
Да имам временска машина, би се вратила во тој период. Тешка носталгија ме пука.

 

'' Емпатите ја препознаваат вистината, намерите, мислите и целите, без оглед како ќе се обидете да ги спакувате и презентирате. Тоа е она што емпатите дефинитивно ги издвојува од другите луѓе.

Најдарежливите луѓе на целиот свет се секако емпатите. Не само што можат да ги почувствуваат туѓите емоции, тие имаат и позитивно влијание врз луѓето околу нив. Тие можат да помогнат да се смени нечиј живот на подобро и ги насочуваат саканите луѓе кон вистинскиот пат.

Ако сте сретнале вистински емпат во вашиот живот, знаете дека е личност која е невозможно да ја излажете. Емпатите го перцепираат светот околу нив сосема поинаку од другите и затоа можат да видат за што се способни обичните луѓе. Вистината може да биде обвиткана во илјада слоеви лаги и измами, но емпатот на крајот ќе дојде до неа.

Понекогаш емпатите им дозволуваат на луѓето да зборуваат лаги за да се чувствуваат подобро, но до одредена граница.

Фигуративно кажано, емпатите се подесени на фреквенцијата на вистината и разбираат сè што се случува околу нив на многу подлабоко ниво – вклучувајќи ги и зборовите, мислите и делата. Без разлика колку се љубезни и добронамерни тие нема да дозволат со лагата да се загрозат туѓи животи. Исто така, оправдувањето нема да ви оди од рака, затоа што кога еднаш ќе ги откријат вашите лаги, нема да се откажат од нивно разоткривање.
Емпатите се природни исцелители и можат да ја излечат вашата душа од лаги и токсични емоции, правејќи да станете подобри, попаметни и поблагородни. Тие не се откажуваат лесно од охрабрувањето на саканите личности да направат добри промени, но ако ги изневерувате постојано, тие едноставно ќе се оддалечат од вас. Емпатите не се откажуваат толку лесно и сакаат да ги направат луѓето и светот околу нив подобро место, но има и поединци кои сакаат само да ја искористат нивната добронамерност.

Запомнете, емпатиите никогаш нема да ви кажат во лице дека кажувате лага, но тоа не значи дека не го знаат тоа. Тие ќе дадат се од себе за да стоите зад вашите зборови, да ја разберете и прифатите убавината на чесноста и довербата.''

 

Единствена поделба на почеток на основно дали си за New Kids On The Block или Guns N'Roses?
За се друго I feel U