Најглупо потрошените пари во оваа година ми се за персонализиран кожен cover за пасош Надежно го нарачав во јануари, као годинава ќе се убијам од шетање. Мхм, да...
Осеќам неверојатна среќа, продолжен викенд, пак ќе се шета некаде, ајде уште малку одборјувам и пат под нога, додуше газ во кола, ама кога ќе размислам хибриден модел и пеш и со колаи со куцо во пакет
Ми излегува видео за вежбање и главната инструкторка има околу 50тина години, затегната како бетон, секое мускулче на тело исцртано, насмевка од уво до уво, вежба со енергија на тинејџер, а јас дупло помлада од неа (во цутот на младоста хеха) мрзеливо седам без волја и енергија еден чекор да напраам, и си ја гледам неа како вежба. Ај здравје ко ќе бидам на нејзина возраст ќе вежбам редовно и енергично. Има време.
Денешна поука: се што чувате на телефон префрлете си и на пц или на usb за да недај боже одеднаш ви се деси нешо со тел, па да немате ни броеви, ни слики. Појше ми е криво за сликите и броевите, него за телефонот шо ми цркна. За памет...
Едно 4-5 пати ми се случило да ми се избришат сите слики од телефон. Не од расипување на телефон, еднаш беше заради расипување на мемориската картичка, еднаш по грешка стиснав да ми се избришат сите слики затоа што ми беше полна меморијата, еднаш при префрлање не сакајќи ги избришав сите слики... Болка огромна. Поготово што јас чувам во телефон слики од 2015та, слики од се и сешто, буквално. За контакти ми е сеедно. Ќе ги најдам броевите од тие што ми требаат, иако и контакти чувам еден тон. Од доставувачи, од некои небитни фаци од основно...
Буквално не да е болка, се осеќам ко милион да сум изгубила на коцкање. И мене за тоа ми е, чував бројчиња шо чат пат ќе се најдеа од праисторијата.
СДК... конечно си ја најдов песната што пред некое време случајно ја слушнав на радио, но не уклучив Shazam на време. Мераци Сега толку ќе ја слушам што ќе ми здосади до утре
Не.... француска беше знам и сигурно е од пред некоја година, неколку пати ја имам слушано ама никако да ја најдам.
Tи успеа значи, памтам кога пиша дека ја бараш бев на одмор, а денес средував фотографии за спомен од таму и еве те читам си успеала. Се радувам неизмерно за тебе, знам какво е чувството, мислиш си го освоила светот за миг
Броевите ми се преку gmail, а сликите ми беа генерално на СД, сега немам мемориска. Некои се на backup-нати. Ама пишав што се има случено. Смотана сум, не ги префрлам со време. На секои 2 3 години префрлам. Ќе почнам поредовно И јас слушнав една убава француска на радио, ама сега ни на мелодијата не ми текнува
Сакам да кажамм .. новиве генерации многу се вообразени, самодоверба во вис но искористивање на самодовербата на многу лош и арогантен начин... никаква почит спрема постарите..