Бев кај братучетка да ми даде слика од матура и седнати другарки еден куп и прават муабети некои тинејџерски и се кикотат цело време и јас седам и се осеќам како баба од 90 години, а сигурно и тие така ме доживувале. На работа сум најмлада вработена. Со колегите се осеќам како некое прваче мало, а и тие сигурно така ме доживуваат. Кога ќе ми текне јас кога бев тинејџер како ги гледав тие што беа со години како јас сега. Старци. А тек па како ќе ги гледам оние на моја возраст кога ќе бидам некои 60 години.
Македонија навива за вас Пеат милиони како еден глас Македонија сака победа Милион срца – една молитва
Уште еднаш се докажа, за жал на лош начин, дека фудбалот е една обична игра, а секој од нас е човек. Ме трогна веста за Ериксен. Се надевам ќе закрепне што побрзо. Prayers.
Дури да трепниш, животот може да се промени за 360 степени. Жално е што во вакви тешки ситуации учиме дека треба повеќе да го цениме животот. Никој не знае што не чека утре.
Јас во текот на денот: епа добро, не беше лошо денес, мирно ќе си заспиеш. Јас точно пред да заспијам: слушај ги најтажните песни и П Л А Ч И.
Најгрозно нешто ми е кога ќе видам убава кола, а внатре седиштата постелени со черги кои се ткаеле уште пред многу години. Ало бре во кој век живееме.
Јас гледав видеа каде се забаваа со состојбата на фудбалеров што падна на утакмица, Ериксен мислам беше. Цитирам "рикнал, одапнал...". Чудни луѓе има...