Спојлер Како јас да сум го пишувала ова. Инаку, утре одам на одмор. Обично пред да одам на одмор сум супер возбудена, овој пат ми е, онака... Секоја година кога се враќаме од одмор, татко ми обавезно вика „Догодина на море“ и уште морето не сум го видела Секако дека не се жалам за тоа, мене и езерото ми е многу Aма пак, мило ми е што ќе отидеме. Некако потребно ми е одмор и бегање од овде, пак да си го одморам мозокот и да го пуштам на пасење. Колку и да е досадно кога немаш друштво на одмор, мене кога сум сама ми годи. И веројатно од одмор никогаш нема да запознаам никој поради мојата социјална фобија Како и да е ќе се одморам малку. Некое време нема да бидам активна на форумот.
(за албанска свадба) Добро, што свадба ке беше тоа? Дали е некој нормален од присутните? Се пука ли со автоматска пушка на секој 5 минути? На што личи тоа, свадба ли е или вооружена престрелка? Не можам да сфатам, искрено. Веселба, радост, среќа не означува вакво насилничо однесување. Ова наликува на заостаната племенска заедница која не видела цивилизиран свет. Не во странство да се поголем дел, не на друга планета, тие биле и ке останат долги години исти. Во град со кола не можеш да излезеш, не знаат да почитуваат ни сообраќаен знак, ни првенство на минување. Пешачки премин? Ма, поим е тоа за нив. Едноставно ке ти излезе некој простак со некоја убав кола и мисли кој знае што фаца е и дека се му е дозволено. Во странство кога се како мушички се мирни, овде кога ке дојдат како од затвор излезени. Море, марш у п.м. Да не може човек ни дома да седи на мир, од секаде пукотници и музика 24 часа, до 02-03 часот по полноќ. Излези во град тотално лудило, може комотно да настрадаш од некој уфилман лудак. Ми се смачи веќе од ова безредие. Се прашувам дали има државни органи и дали постои закон т.е дали важи? Отиднав по тампони за уши, додека не е касно да си купам ... https://www.youtube.com/watch?v=zXVY8vjW06k
Мојот син расте и почнува да го осознава светот.. Си велам: Се од себе ќе дадам никогаш да не ја почувствува суровоста на луѓето со кои ќе го дели тлото под нозете, но ќе успеам ли во таа намера? Ќе можам ли да бидам неговиот вечен заштитник? За жал не и таа помисла ме растажува! Кога тоа мало раче ќе го стисне мојот прст, тоа слатко мало усте ќе ми се насмевне, тој поглед ќе го допре моето срце јас... јас се топам! Тој ми е се! Ме боли она треперење во градите кога ќе помислам дека некој некогаш, на било каков начин можеби ќе го повреди. Ми се тресе душата, ме здоболува срцето, се гушам! ..Емоции кои се родија откако станав мајка.. Големи биле љубовта и грижата на една МАЈКА!
Аман веке од овие трол членови,секој ден нови теми,нови глупости,се неписмени и необразовани или па така се прават само за да им помине времето. Наместо после е...ње да тролате овде на фемина и да го уништувате форумов,седнете и прогуглајте малку по интернетов... аа уствари не бе па така нема да е интересно оти нема да привлечете внимание ми се гади бе од сите такви ....најдете си некоја друга занимација и остајте го форумов на мира оти има луѓе што навистина имаат проблеми и им треба помош и совет ама од таквите како вас човек незнае дали некој нов член е сериозен или само мајтап си тера.
Одам утре да одмор во Струга,малце да одморам глава,ако имам време ќе ви пишувам,вие останете,живи здрави,убави. Ве сака,уан енд онли, Waffle ,
Ви препорачувам тие што сте со слабо срце, да не ја отварате темата Фемина Инстаграм. Кога и да ја отворам темата, аритмија имам на срцето и стомакот ми вели -Стани мрзо, патот до фрижидер ти е блиску. Си реков дека нема да ја отварам веќе темава, ама ќе видиме до кога ќе издржам.
Хахахаха какво изненадување ми звони овој мојот собрал неговата тајфа ми звони и вика слушај а од таму 15 души пеат ОСТАРИЧУ НЕЧИ ЗНАТИ ДАЛ ЧЕШ ЗА МНОМ ЗАПЛАКАТИ КО ЈА ЗАТОБОМ хаха а овој мојот највеке вика ми го раубави денот
хахаха и јас неколку пати ја отворив и овеке не,кај слабо срце кај трудна и ке почнам да си викам,ми се јаде овами се јаде она,сега цела недела за кокос го гњавам мм аман кога ке донесат,ми се јаде ахаха
Ги гледам љубовниве и брачниве теми и се прашувам, со што маживе заслужија толку тресење, толку жртва, толку заштитување и толку непризнавање од нивните партнерки дека еј... и тие се виновни за нешто, не само жените, свекрвите, золвите и јатрвите. И по стоти пат дојдов до заклучокот: „Пак се криви жените ... жените коишто ги размазиле.“ Со исклучоци секако. Секоја чест на зрелите и паметни мажи и на храбрите и самостојни жени.
Се сеќавам на Понеделникот кога станав специјално во 7:30 h за да се подготвам за патот. Си се средив и појдов на автобуската, ама го испуштив автобусот па си дремев еден час чекајќи друг. Ама тоа е така кај мене, подобро да задоцнам откулку да појдам некаде несредена. Брзо ми помина возењето бидејќи си слушав музика. Секоја песна ме потсеќа на нешто. Ниедна песна не слушам залудно. Стигнав на другата автобуска станица, ме земаа со кола и стигнав кај моите најмилички. Толку ми се исполни душата кога ги видов. Штета што ги гледам само 2-3 годишно.Далечина, таква е таа, болна. Колку сум била само глупава вториот ден кога се разлигавив сакам дома, тука е досадно. Ама така ми е додека да се прилагодам. Отидов таму, сакав дома. Дојдов дома, сакам таму. Среќна сум што барем таму немам ден кој е поминат бескорисно. Сето тоа е благодарение на нив. Можеби ги удавив децата бацувајќи ги и гушкајќи ги, ама дадичка најмногу од се ги сака. Ме направија и мене како нив толку малечка, што почнав да ги играм игрите кои ги играв пред едно 5-6 години а можеби и повеќе. Да е жив и здрав помалиот убаво не насмеа сите кога во кафулето побара сок од сливи. Детето мртво сериозно си бара сок од сливи, ние му се смееме, а тоа се прашува зошто настана сега оваа смеа. И на крајот келнерот не покани и друг ден да одиме на еден сок од слива. Многу прекрасни моменти кои неможам да ги опишам. Ама си летнаа тие 5-6 дена и еве ме мене седам тажна тука, си пишувам постови, ама не заплакав. Впрочем и нема зошто да плачам, ќе се видиме повторно и повторно ќе ги доживееме тие прекрасни моменти. И она на крајот кое неможев да им го кажам, а им го покажав со прегратките: Ве сакам малечки мои, горда сум што имам такви умни братучеди како вас.
Едни од работите што ги посакувам се спортски луксузни автомобили, и не не сум површна ако не посакувам среќа, мир, памет и да се просветлувам со морал, бидејќи како што рекол Ганди, секој посакува тоа што му фали
Самиот пред себе да признаеш дека имаш проблем е многу ама многу тешко. После многу време чувство на неисполнетост, после многу време на плачење без причина, смислувајќи секакви причини за таквата состојба сфатив дека очигледно ми треба помош и разговор со некој стручен. Кога и кажав на сестра ми како се чувствувам ми рече - Даде, знаеш дека ме имаш мене? А и не ти е лоша идејата! Мака ми е веќе сама пред себе да се тешам, да смислувам изговори, да се тешам дека е период, дека се ќе помине само од себе, кога ете не поминува. И кога ќе се залажам на кратко после е многу ама многу полошо. Можда после толку изедени кантички крем требаше порано да се свестам и да си залепам еден шамар.
Значи многу се нервирам кога во сообраќајот луѓето не се однесуваат совесно.Ако си пешак оди кај што ти е обележано,ако си шофер внимавај како возиш и ова последново ако си велосипедист однесувај се соодветно.Не може да се пикаш меѓу возила,кога ти текне да го возиш велосипедот кога ти текне да го туркаш.И најважно не ми го сечи патот.Ако имаш бела коса тоа не ти дава право да ме ставаш во ситуација да пребледам од страв дека можам да те закачам и те легнам под тркалата.Е тогаш ни самата не се препознавам,побеснувам и секакви зборови ми излегуваат од устата.Навистина луѓево немаат сообраќајна култура.Фала му на Бога не се случи ништо ,ама ако се случеше јас ќе бев крива а не Цацко. ****** Не паметам досега вакво лето луѓе...и немојте да се уплашите ако во сред лето на среде бел ден се појави жолта топка на небото,тоа е сонце,замижете,бргу ќе исчезне
Најлесен начин да згрешиш е да претпоставиш што другиот сака/л да каже и од старт да му замериш за истото. Не знам кога заборавивме да слушаме.
На денешен ден пред пет години изгубив многу важна личност. Го сакав како татко, ме чуваше и се грижеше за мене кога татко ми не беше овде, што купуваше за неговите деца купуваше и за мене, еднаква љубов ни даваше на тројцата. 2-ри Август 2009, раните утрински часови додека ми беше најсладок сонот, ме разбуди врисокот на мајка ми, срипав од креветот и ја видов како плаче, кога ја прашав што се случило само ме гушна силно и ми кажа дека мојот кум починал. Неочекувано, изненадно. Седев шокирана, не можев да изустам ни збор, не можев да поверувам, не сакав. Последниот пат кога го видов ме гушна силно и ми рече дека треба да разговара со мене.. за жал тој разговор никогаш не се случи, понекогаш се прашувам што е тоа толку важно што сакал да го сподели со мене. Не појдов на погреб, не ми дозволија, и ден денес ми е жал што го дозволив тоа. Се сеќавам на него по неговите шеги, беше крупен човек со црвени образи, кога се смееше имаше дупчиња на образите, а кога беше лут челото го собираше и црвенееше од лутина. обожаваше да решава крстозбори и да чита книги, кога и да отидев таму под масата имаше наредено куп книги и списанија. Секогаш беше спреман да си игра со нас, да ме ислуша, да ми даде добар совет. Многу ми фали тој човек
Моментот кога некоја тетка од трето колено ќе те праша која година си на факултет! Ахх бре жено, втор пат во живот те гледам што е важно по ѓаволите 6та година сум. Е затоа мразам куќни слави и такви работи кај што се собираат куп луѓе што ги гледаш само еднаш годишно и едвај се сеќаваат чива си, како се викаш ама битно те масираат со муабети од ваков тип. Или фамозното прашање „Кога ќе се мажиш?„ Обавезно има комунистички настроени дедовци и накострешени баби до нив кои мљацкаат додека јадат. Овие комунистичкиве дедиња обавезно се најгласни и секако дека се знаат, несмееш да им се спротивставиш оти нема разбирање со нив. Наоколу трчаат 256 мали деца, а околу нив мајките ги тераат да јадат кифла, руска и саламчиња и се слушаат во радиус од 5км. А јас само немо седам и се прашувам што правам тука и кои се луѓево околу мене, обично овој период никогаш не сум дома па ја ескивирав славава и затоа сега сите ми се нови, или остареле не ги памтам. Ме нервираат озбилно, ме нервираат куп луѓе во една просторија. Се плашам дека станувам асоцијална и почнувам да мразам луѓе.
Еден Македонец што погалил фока бил истеран и депортиран .. итн итн . Што се случува со Германциве и каде им е отидена културата . Тука ке се види разликата кој што заслужува http://dnevnik.hr/vijesti/hrvatska/foto ... 46474.html
На форумов постојат два типа на феминки: едни кои тролаат и други кој после случката со „силуваната“ девојка се сомневаат во секој втор член дека е трол. Еднаш не испозаебавале,не значи секој дека прави така!
Сдк дека сите имаме по некоја неостварена љубов, непреболен бивш, незаборавна летна авантура и г-дин Совршен (кој и да не е пронајден се уште, ќе се појави... ) Имајте убава саботна ноќ, а за останатите што ќе го прочитаат постов наутро: убав ден Сепак, лето е... http://www.youtube.com/watch?v=bCDIt50hRDs Ваша М,
