Сакам да кажам...

Дневна доза македонски примитивизам.Преземено од Женски домаќински со двесте емоџиња група:

,,Девојки ако има некоја разведена со деца или без, а тешко и е да најде некој во ова време што ќе ги прифати нејзините деца, нека ми пише во приватна порака, се ќе и биде кажено, дискреција загарентирана, Бесплатно и лично ќе ги упознаам за разведено момче 33 годишно. Добро СИТУИРАН. Одговарам само во приватни пораки."
-битно е потенцирано ДОБРО СИТУИРАН
и после, ќе не` зборат жените курви, жените голд диггерки, зинати за пари, материјализирано општество итнитн...викам јас се` сами си правиме.
Аама ако ни`е.
Проводаџии во 2022...
тоа ми е некако уште пострашно.Треба од љубов да е, поготово со деца ако е.Не секој може да засака вистински туѓо дете.

 

Мислам дека никад нема да иам мир ја у животов мој.
Ниту еден ебан ден.
Ниту Е Д Е Н.
Секој ден само нервози.

 

Браво! Сите вака да правите.Ич да не ви фуфка.Доста беше малтретирање и загрозување животи.
Ова нека ги охрабри сите жени и девојки кои на било каков начин се малтретирани од партнерот

а тој многу мајчин, 21 година се сили на малолетничка.Мафтање со пиштоли, се гледа од кое село е.Клошар ретардиран.
Мене вака нека ми мафта, во уста ќе му го ставам (ако не ме рокне).
Многу сила ова маживе во нив бее.Викам јас, мислат к*р имаат и Господ за муда го фатиле.Мрш мочко

 

Сабота, одвај ja чекав за да се скршам.

Последниве две недели ме убија, а само што се вратив од одмор. Некаде во потсвеста знам што треба да правам, ама кога треба да станам од кревет, целото тело ми се здрвува и ме боли. Живеам во некое минато во кое постојано ги преиспитувам работите - „што ако беше вака, што ако го направев ова?“, а, знам, нема фајде од тие мисли.

Топло кафе за да ми ја подуспие грутката во грлото, и ладен омлет на маса во кујна зашто не ни сакав омлет за појадок а го направив. Садовите спијат со размачкан сос од вчерашната вечера и чекаат да се појавам за да ги вратам дома во креденецот. Ролетните се спуштени затоа што денес не сакам да го видам сонцето. Машината за перење лансира некоја замислена ракета додека последниот циклус ги цеди алиштата, а од спротива отворената фиока преполна со средства за чистење зјае и чека да ѝ дојде редот.

Денес се чувствувам како неблагодарно детиште во сопствениот свет за кој се борев со сопствените две раце, ама барем овој пат паѓам на меко. А во животот има некое постојано паѓање. Среќни сме ние што можеме да паднеме на меко.

 

RIP

 

Крофничке што се десило
Ова маживе све мочковци бре, по секој ден читам нешо за нив.

 

Ми беше еден од најголемите идоли. Човек кој имав можност да го запознаам лично. Толку голем, а толку присебен. Човек, кој секогаш беше спремен да запее за луѓето. Македонија му беше soft spot, ние Македонците му бевме омилени.
Генерации и генерации го поминаа животот со неговите песни. За мене, имаат посебно место во мојот живот. Никогаш нема да го заборавам концертот на Парни Ваљак, и прекрасните мигови поминати со нивната музика.
Почивај во мир Аки.

 

Човек многу што зборува, неизбежно е да тропне глупост, секогаш .

 

Секогаш омилена! Така убаво си се исплакав

 

Кривицата е сирак, никој не ја прифаќа.

 

3 дена болна, неизлезена од дома

 

Не е вистина! Не можам да поверувам... Не сакам да верувам
Баш пред некоја ден на тв гледав концерт од него, ни на крај памет не ми падна дека ваква вест ќе прочитам

 

„Не сум од оние луѓе кои едвај чекаат некој иден ден и им се радуваат на родендените и новите години, напротив, мене веќе долго ми пречи што времето минува.“-Ѓорѓе Балашевиќ.

 

Денес го купив првото ќебе за бебето мое. Нормално бело со сиви овци бидејки незнам дали е машко или женско. Чувство неопишливо...

 

Ми чади главава од нервоза, ако не забегам психички добро ќе е.
Мада полека забегувам.

 

Жал ми е за тебе колку си тажна.. за да ги оговараш позади грб сите едино објаснување ми е дека ти си несреќна, а не дека сите се лоши, вакви или онакви. Ќе ти се удри се од глава еден ден па тогаш нека ти текне на сите овие работи што ги правиш сега!

 

Видеово навидум изгледа смешно и глупо зашто некој рандом човек направил музика од звуци на мачка и други му се придружиле.
Ама после сфаќаш дека видеово е доказ дека некогаш сосем небитни и случајни работи нѐ обединуваат на едно место и нѐ тераат заедно и тие што не се познаваме и можеби никогаш нема да се запознаеме, да создадеме нешто интересно и позитивно, иако воопшто сме немале намера.
И дека како што музиката може да ги обедини луѓето, ништо не може, макар и ради една мачка

 

Толку ми е лошо,страшно ме тресе се ме боли. Како ќе издржам до сабајле?

 

Сероња на денот?
Комшијата што до 1 саат пушташе техно, а сабајлето во 7 дедо му турски серии.

Сабајле ако ме разбудат пак, ќе им е м.

 

Лекција што животот ми ја повторува по стоти пат: Не очекувај ништо посебно, ќе си добиеш нешто убаво