Сакам да кажам...

I ride, I ride the winds that bring the rain
A creature of love and I can't be tamed

 

Глупи се да, плус ставаат некои чудни детали ама баш се addictive.

 

Гњавење мали палави мачиња е најдобра терапија после тежок ден

 

Едвај чекам да почнам да ја работам мојата омилена работа.

 

Она bittersweet чувство после убав разговор со личност што ти значи..

 

Се осеќам као овенато цвеќе на кое шо упорно му доставаат вода со надеж дека можда ќе пркне.

Апсолутно сум прегазена, работам ко коњ, живците ми играат ламбада ради икс особи за кои не вреди ни збор да потрошам, трпението не знам дали ми е при крај или е официјално крај.

Не ми се одговара на пораки, не ми се објаснува, а за личен успех го доживувам секое станување од кревет деновиве.

Температурава ми се чини ми го јаде мозокот, телово ко ми е купено од али експрес, тоа шо не сум добра физички ми влијае и на психа, највише мразам коа сум немоќна.

Али кај мене е тоа увек вака, или не се дешава нишо и е рамна линија шо вришти ‘досадно’ или се дешава све у рок од два саата.

Е мој животе…

 

СдК1 бев на матура со учениците и си поминав прекрасно

СдК2 ќе бидам старосватицааааа

Сдк3 си дадов отказ и нема на повидок нова работа во скоро време

Сдк 4 лека ноќ

 

Си имам проблем со 1990ите.
Кога помислувам на тие години, добивам болно чувство на носталгија. Осеќам јадеж во душата, слично чувство на каење. А можда е и каење. Каење што поминале. Каење што не можам пак да ги доживеам.
Колку и да звучи налудничаво, потајно се надевам дека Вонегат е во право во "Кланица 5" - дека кога ќе умреме ќе може да "шетаме" низ времето на сопствениот живот.
Одам право во '90ите.
Утрово налетав на Тори Амос и така заглавив во деценијата. Никогаш ја немам слушано. Мислев дека е лигавешка, немам појма зошто. Се решив да ислушам по некоја нејзина песна... еве ме веќе втор саат како ја слушам.
Мило ми е што и' пружив шанса, иначе ќе продолжив да ја мислам за лигавешка од '90ите.

 

А ваков исушен памет у подрум се носи и не излегува од таму.
Извинете принцови и принцези што нѐ гледате нас сељанките на кафе у тренерки у некој локален кафич

 

Ама она е препи*ка, прелепотица и секогаш дотерана. Она живее во Козле, она е од елитата
Не смееш со тренерки на кафе, ама супер модерна си ако идеш на водно со црвен кармин

 

Денес разбрав дека одење на стоматолог за забите на обична контрола е “измислување на нова мода од страна на вие шо се замислувате класа“
Жената почна буквално да се крсти во чекалната кога и кажав дека чекам за контрола и дека немам некој проблем со забите моментално а замисли се појавувам на стоматолог
Извинете, луѓе од “подолната класа“ шо ви измислуваме мода за цена на здравјето, стварно

 

Или кога ќе видам со штикли на нерамна површина или трева. Не е до мода, едноставно непрактично е со такви обувки на таква површина.

 

Значи умре модата облечени во тренерки и правац кафиќ на маалско кафе седнати на маса поставена во трева на сонце?
Иии не знаев
Поидеално е да газиме со 12ка во трева,да ни светат шљокиците во туѓи очи.

Значи Слаткар кога испеа “Кај си тргнала со тие штикли селјачки” стана Висока Мода.

Ок ај сериозно.
До кога мислат да се загледуваат кој како се облекол,што јадел,пиел и да бидат примитивно прости сељандури?!

 

Преку глава више од вакви комплексаши што се нешто им смета на другите а очигледно сами себе не се погледнале. Ќе им дадеш малку внимание на некои вакви небитњаци и одма почнуваат во облаци да летаат.

Светски јавни личности лабаво си шетаат по тренерки дури и модерна е лежерната облека, ама некои вакви кичерајќи очигледно си немаат паметна работа па само загледуваат кој како и за каде се облекува.
За тренерки бе.

Get a life.

 

Добро зошто одма се заклучуваат темите само што ќе се напишат две три мислења ?

 

Браво
Ти се редат коцките,едно си оди друго си доаѓа. Само така продолжи.

 

Го фати пак пмс времево.
Убаво си беше наеднаш дожд.

 

И во центар на кафе си идам со тренерки и дуксери

 

Типични бумери: "Какво време дојде, сѐ помалку деца, младиве све модерни, неќам дете. Па и тие што ги има нема да ги чуеш да играат со топка, гласови на деца да слушаш, седнале со телефоните у и ќутат".
Исто така типични бумери: "Леле децава пред зграда само викаат, само играат со тоа топката, глава ќе му подујат на човек од галама, дај нека си ги приберат."

 

Леле, а јас од друг град отидов во Скопје по тренерки пошто тие маалски кафиќи кај што ме носеа се најлабави и мислам дека почудно е ако си дотеран.