Сакам да кажам...

Па тој поглед

 

Ziveam sekoj den so ....ne pravi loso na nikoj,ne ozboruvam i ne me interesira koj sto pravi,blagodarna na site koi mi pomognale,ne zaboravam,a zloba kolku sakas,me mrazat site zatoa sto ne me interesiraat nivnite zivoti,zatoa sto si go gledam mojot zivot

 

isto kako jas sum besmrtna i vo centar na vnimanie,sto sakate vie obicnite smrtnici fujjjj

 

Митровиќ се заеба со Богдан, не му помина како шо мислеше лесно

Ами не дреми, со сила никој не те тера.

 

Нов ден, куклиџокот исти.... Се играме функционално општество.

 

Кога во минатото немаше толку достапност од интернет, принтери па за проектни во школо, хамери сечевме и лепевме слики од списанија, весници.....

 

Кое минато, јас го правев тоа до 2016
По весници и списанија копавме податоци
Енциклопедии сум кинела.
Дома личеше на детска градинка.
Сеа не ни праат проекти на хамер, 100%

 

Јас сум го правела тоа од 2000-2008 негде затоа е минато за мене
Прават некаде, јас лани кога предавав во средно училиште цртаа на хамери ама помодернизирано малце со пола слики црно бели

 

Тоа се најубавите спомени.
Ние и во средно имавме некогаш такви проекти.
Се собирате 5 души кај некој, па се договарате, ти носиш хамер, ти ножици, ти носиш материјал, па ајде цртај со линијар насловот, па не чинела едната буква.
И на крај завршувате опколени со 100 исецканици, испобоени целите, испозалепени со УФО лепак.
Сѐ тоа, за 5 минути презентирање

 

Даа, скроз!
Убави спомени и баш интересно.
Јас баш бев пријатно изненадена дека на средношколци им е интересно тоа.
5мин 5мин, ама за 5ка спремаш

 

И јас така правев во средно. Ако најдам убава слика во списание што одговара на тоа што го учиме или проект/семинарска што сум ги правела, лепев слики за да биде аesthetic.

 

Јас у прва средно, биологија нè тераше дневници некакви да водиме, не се сеќавам што точно правевме, само знам дека немав пари периодот да принтам слики, па сите "слики" ги нацртав (амеби, бактерии, нешто под микроскоп беше). Се срамев кога дојдов на ред да и' презентирам (заедно со експериментот, 2 тегли со нешто растено во 2 различни средини), а она се импресионираше ептен, почна пред цел клас да ми го фали дневникот. Баш гордо се почувствував тогаш.

 

Видете у темана за автобуски линии и такси превоз
Фала ви.

 

Убаво ми е што сум студент, ама сакам бар на еден ден да се вратам во средно, и да се паничам дека имам тест од 20 страни, усно на една тема, и писмена за некоја лектира.

Камо такви грижи да имав и на факултет.

 

Никогаш не ја сфатив потребата на 2 вида персони на Инстаграм:
-ќе те фоловне, ќе го/ја фоловнеш бек и после еден ден ќе те unfollowne и си гејна бројка
-те следи, ќе те отследи, после пак ќе те заследи (најчесто машките)

не се замарам со никој и ме заболе и за фоловерс и за сѐ.Ама памтам имиња и фаци А и често ми се дешава тоа.
Како 2022 сме кој уше се замара со фоловерс и го праи тоа.
А вториов тип може се дупли особи па зависи коа како сакаат да ме гледаат

 

Го посетив годинешниот Light festival во Скопје и толку се воодушевив од интензитетот на светлата што бев слепа 3 дена после тоа.

п.с. @Bezimenka90 ти си крива за ова

 

Осеќам дека се крои план уште сега.

 

Најдов и јас денеска. Така ми се погодило во саботата, празен рафт.

 

На работа имам симпатија и се потсеќам на периодот кога во прва средно пред 10 години имав симпатија што ме мотивираше да сакам да одам нашколо, како овој сеа што ме мотивира да одам на работа.
Kidding, си ја сакам работата навистина, ама мотивација плус ми е. Колку е сладок пустиот.

 

Слична ситуација. Една колешка баш ми прави мерак, штета што е зафатена и имам чувство како да сум најголем грешник. Само добра мотивација ми беше да станам сабајле и да се појавам во најдобро издание.