Како шо може да си ги учите кучињата на здраво, чао, седни и остали работи, може да ги научите да не мочаат и какаат пред туѓи врати и на туѓи ѕидови.Преку глава ми е секој ден да чистам мочки и гомна.На крај ќе фатам ќе сликам и ќе пријавувам. Гадлива сум и ми смета да го праам тоа. Башка што на ѕидот од надвор има флеки
Сдк 1: Денес е еден од оние денови кога не ми се постои. Сдк 2: Официјално сум во тој период од животот што ако не се напијам кафе до кај 2-3 часот ќе имам јаки главоболки.
Не е декември, ама мене ми е скурчено од годишни времиња и сега ми е преладно, до каде сме со технологија за целосна контрола на климата?
"Искрено мене со фризурата и фустанот што виси на неа како на закачалка ми е како давеник што излегол од потоп..." Јавен коментар на одделенска наставничка во ОУ Браќа Рибар од Куманово за жената на премиерот која е болна и поминала циклус на хемотерапии. Кој рековте дека ни ги учи децата? Не може да си кадар кој образува и воспитува деца и да пишуваш политички, лични и секакви дискутабилни ставови. Оваа ќе ги учи децата на вредности?
Некад ако ги фатам на лице место ќе чистат веруј ми Ама не своеволно А јас туѓи гомна да собирам шанса нема. Безобразни -пошо ова над безобразни ми е контрадикција сама на себе Да појаснам дека не ги собирам кога реков чистам. Со вода мислев.Стварно ми е гад
За прв пат во мојот факинг живот отепав змија, не беше некоја многу голема, ама со 300 стравови и пресудив ама многу гадно чувство ме тепа бре, од вчера со гадење јадам се, пред очи ми излегува Кај се видело во есен на овие температури, уште змии да има јас не знам, мачето ми донесе две на подарок, ама првата имаше среќа, да ја поштедам, е вторава, наредниот ден си го доби, јебига
Мене ми се случи околу 10 ноември да ми излезе средно голема змија во дворот. И при рака ми беше една летва која долго стоела на дожд, а со тоа и скапала. Ја удирам змијата со летвата, летвата се дели на два дела, се крши, ама и змијата беше веќе готова. Во тоа време баба ми беше жива, и жената како што беше суверена како и повеќето постари луѓе, мислеше да не се работи за некакви магии, или нешто слично, затоа што на 10 ноември е необично да видиш змија.
Змија, помала некоја, ко лутица ми личеше, не се разбирам баш. Првата беше поголемка, сама бев дома и го викнав комшијата, не ја отепа ни тој ни јас, ја затвори во едно големо шише, и после ја пуштивме на едно подалечно место во природа. Вторава беше уште помала, ама језиви се, ја отепав инстинктивно, страв ми беше да не ми остане во подрум на топло цело време или дома да ми дојде се ежам од змии.... Ама оди разбери се со мачоров, ги донесе од соседниот двор, а таму ретко доаѓаат газдите, и не планирам змијарник да чувам и кај мене. После гадно ми беше и жално, ама тоа е.
Како што кажав прв пат убивам, и сигурна сум дека ќе биде последен, колку и да ми се језиви и гадни, страшни, сега ми е криво, ама тоа е.
Безобразноста и самозаљубеноста да организираш огномет во 00.43 мин, недела према понеделнок затоа што тебе ти е свадба и будиш од сон пола Скопје. Колку сте без грам памет?