Пред речиси половина час го видов соѕвездието Голема Мечка. Па тоа е привилегија. За првпат во животот успеав да забележам соѕвездие. Срцето ми скока од возбуда. Најверојатно нема да успеав да заспијам. Но тоа не е важно.
Не можам да ти опишам колку те чувствувам. Еднаш ги слушнав двајца цигани „Брат даат ти пи*ка за е*ање а ти не знаеш да е*еш Абе се валкав И едни други „Знаеш шо е јако? Тоа шо он рече дека ќе ме тепа, а не ме ни допре“ Да видете јака работа
Работен ден ... Седнуваш на работното место на кое си достапна за тие кои имаат потреба да бидат примени, сослушани и услужени. Ги има секакви, културни, дрски, човечни и помалку налудничави. Па иде некој кој нешто сака а не знае што сака.Па бара да се сретне лично со тебе. Го примаш горе, уфирцан дотеран, господин човек. Отвара уста и тебе уште малку ти фали да паднеш во кома. Не, не трачарам, знам дека е природен лек... Јади бре кој ти брани, ама кога знаеш дека треба да бидеш ван од дома имај усул бе. Сите кои во истиот уживате имајте милост бе. Не има и такви кои не ни годи мирисот на величествениот лук. Е ај убав нека ви е денов мене од парфемов ми падна притисокот.
Големи очекувања...Во сонот се возев со воз. Одминував станици и перони - патување без цел. Имам компас во рацете, јасно покажува на север, а во градиве носам топлина од југот. Чувствувам дека денеска нешто убаво ке се случи...
Убав ден Озбилна и без нервози :geek: заш ти падна притисокот? Ја па обожавам парфеми, ми иде да ги испијам сега зависи како мириса, ако лошо мирише, па затоа да ти падни притисокот.
Украинско колективно лудило деновиве, Киев во моментов не е во состојба ни геј-парада да направи, а не па воена парада по повод Денот на Независноста, пола земја им гори, а они парадираат... кога веќе тргнале, баш би сакала деновиве да има уште една парада од заробени странски платеници на Киевските сили или ИСИС, можеби ќе препознаеме некој од Haraçinës (Арачинова). Анжелика Меркел е во Киев и ги шамара украинците да земат да ја федерализираат земјата затоа што оваа ситуација не му оди во прилог на швабскиот интерес и бизнис, а плус доаѓа зимата и некој ќе ги стегне вентилите за гас. Пак е закажан состанок во Белорусија за наредната недела да се сретнат Украина и Русија и да ја испеглаат работата, а во меѓувреме, сопругата на украинскиот претседател и првата дама на Украина - Марина Порошенко се сликаше за насловна на модниот магазин "Elle", многу јака работа направила во вистински момент, село гори а баба се чешла. Слушам кај нас ќе има 5 години казна затвор за секој што на било каков начин учествува во странска воена или паравоена формација, и ова е лудило само кај нас е веќе константно, фали уште некоја наша дама да позира за насловна на "Elle" за комплетно фијаско. Нашата војска е средена и на завидно ниво, па сега дојде ред на закони и казни за учество во странски формации... абе прво нека земат да воведат задолжително служење војска, да се врати редот и дисциплината, мада за ваков нежен народ не војска, треба да има служба по 3,4 месеци во подморница да се помине или на изолирани воени вежби под земја.
Оф лелее, има и такви коишто мислат дека една гума за џвакање/флеш четкање на заби ќе го реши проблемот. Море додека да се свари што сакаш прави, ќе мириса. Јас сум гооолем обожавател на лук особено кога е како гарнир уз помрсно бурече. Ама додека се свари и се среди миризбата, нешто со варење нешто со преземени мерки, се „карантинизирам“ од надворешниот свет.
Итно ми фали дружење со инспиративни луѓе. Ќе ми ги препишат на рецепт. И итно 5 кг мора да си заминат од моево тело оти докторот беше видно загрижен. Затоа денес ми рече - ленено семе и јогурт денес цел ден, утре цел ден овошје и зеленчук, задутре туна во конзерва (во вода) со кромид (обавезно кромид) и крекери, од 10 до 15 најмногу, после тоа цел ден течности без шеќери на собна температура, после тоа свежа салата цел ден со варено месо за ручек. И да, ми фалат инспиративни луѓе само да ги гледам и да ги слушкам и уживам во нивната брилијантност!
И да си седиш tessie златна, „карантинизирана“ од надворешниот свет. . Каква гума каква паста, отворив прозор праскав ко недотуе да се вратам во живот бе. Абе не се издржува во затворена просторија труе. Горде мор, ич не сум нервозна и јас обожавам парфеми ама овој долготрајниов не. Ве Озбилна стегна дупло кафе и малку се врати во форма
Нема ништо полошо од човек уплашен да ги брани блиските од навреди и напади од повлијателни само да не ги изгуби сопствените привилегии кај истите. Ми се повраќа од такви.
Ги мразам миговите кога не можам да се разберам себе си,кога во главата ги слушам војните меѓу гласовите во мене и поради тоа не можам да ги најдам вистинските зборови за да го кажам ова. Вистински хаос. https://www.youtube.com/watch?v=XaSVkb_XLt4
Пред некој ден шетаме со кутрето, времето надвор свежо, цела улица полна со деца што играат. Ех, си мислам... еден период улицава беше пуста. Сите деца што некогаш тука го поминувавме летото со по некој сендвич во рака - пораснавме. Ама ете, дојдоа нови генерации. Гледам едно мало девојче со врзани репчиња на глава, трча по топката, и таман да ѝ викнам да пази да не падне, се сопна и си го сорина коленото. Ама не плачеше, само му дувна малку и продолжи да трча. Едно време кога бев помала, си се прашував дали некогаш нозете ќе ми бидат здрави. Таман една рана ќе ми зарасне, другата нога ќе ја изгребам. Денес имам неколку лузни и за секоја знам од што ми е. Дали била од карпи кога сум се пентарела на планина, дали била од удар во камен кога сум скокала во вода, дали било од шајка кога сме се пикале по туѓи дворови додека сме играле жмурка... За секоја ја знам приказната. Прво татко ми ми даваше прва помош, а после научив и сама да си ги чистам раните и да си ставам чиста газа со фластерче. Така се расте. И никогаш не би ги трампала сите детски игри за денес да немам лузни на нозете. Освен тоа, scars are tattoos with better stories
Значи се е можно, и соништата се остваруваат ! (ама во Македонија потешко) Ова треба да си го запишам и да го залепам на ѕид да го гледам секој ден. Така денес, една обична идеја, премина во потпишан договор, за отварање на фирма на име на 5 ентузијасти (меѓу кои и моето ) и финансиски средства за реализирање на таа идеја ! А нигде ништо не ни побаравме, тоа беше обична презентација на 22 годишни n00bs, со нула искуство, пред некои јаки фаци кои случајно се нашле во публика и не забележаа. Значи не се знае животот што носи.
А знаете, од оние "шугави собчиња" во студентски излегле многу доктори, професори, инженери. Само вие кога ќе излезете од тоа просто размислување не знам.
Седам надвор, мирисам на магнолија, кафенцето ми чурка, ветре пирка, ладничко мерак... и одеднаш се шири мирис на канализација. Добро бе Маќедонио, до кога бе вака?
Кога сум во период на пмс и од којзнае кои причини,ми паѓаат секојдневни мисли.Како да се преживее,како да се закрпи месецот,безработицата моја која веќе стана хронична...и на крај на сето тоа и мојов брачен живот.Не знам што е тоа што ме тера така да размислувам и знам дека имам моменти кои се вредни за паметење и треба да се држам за нив,но сепак едно мало делче фали.Или подобро кажано изгубено во долгите денови и ноќи чекајќи го да се врати.Агонија кога ќе си дојде дома,дали воопшто ќе си дојде,ќе ги потроши ли сите пари,страв како ќе вози,што ќе речат комшиите.Децава мали,болникави,влечи ги сама по доктори,еднаш син ми го пратија во Козле,јас сама не можам, тој никаде го нема.Децава некако пораснаа со мака,слободно можам да кажам дека тој не ги ни виде ,зашто беше заглавен во маглата на алкохолот.Останаа психички трауми кај нас и децава,минатата година псохологот ме викна на разговор зашто останал шокиран од разговорот со син ми.Повлечен е и затворен многу за свои години,додека ќерка ми е спротивност,дури и премногу спротивна од него.А јас некаде на средината заглавена.Ми фалат многу работи ,слободно можам да кажам ми фали и живот и љубов.Некој ќе рече разведи се а не знам зошто не можам,не знам проклета да сум.Можеби и дека сега не пие толку,можеби заради децава,можеби зашто сум кукавица не знам.Периодот на непиење не може да ја избрише калта и гнасотијата ,но еве терам некако. Не барам ни совет,ни мислење ни сожалување.Едноставно болката и тагата ја обликувам во букви,зборови,реченици.Божем ќе ми олесни.
Сакам да кажам дека чувството на среќа е многу убаво. Најозбилно, камо сите да беа среќни? Има некои моменти во животот шо не би дала за ништо. Сите дружења, собири, среќни моменти со семејството, смеата... Тоа стварно треба да се цени. Јбг, млада сум и цел живот е пред мене, ама сметам дека нема врска возраста со тоа. Сите созреваме дали порано-покасно, ама без разлика дали си дете, тинејџер или повозрасен човек, треба да се радуваме на мали нешта и на ситници и да му благодариме на Бога за тоа шо го имаме. А сега одам да поуживам со добро филмче и едно нес (јбг можда касно е за нес ама и онака навечер дежурам).
Вртам по фејсбук и гледам прв братучед 36 год. оптегнат на плажа во Охрид со пивото во раце и се означил - Петко Петковски е во Оxrit..
