Некои апчиња не смеат ни да се кршат, а камо ли да се растопуваат. Не е исто растопувањето пред пиење и самото растопување во организмот...
Цел живот ги кршам на четири дела и само така некако ги пијам. Имам фобија од пиење апчиња. Еднаш пробав на половинка да ги пијам, кај ми залетна таму и ми го изгреба грлото.
Од интересни случки денес: На слава беа дојдени вујна ми, вујко ми со братучетките (8 и 3 годишни) покрај другите гости, и деца ко деца на таа возраст интересни ми беа, па ми прелета мисла што ако имаат уште едно или решиле на две да останат. Откако си заминаа мајка ми по некое време ми кажа дека вујна ми е всушност трудна. И така, мислата ми испадна точна и ќе имам допрва уште едно братучетче.
Јас ја оставам другарка ми да ми е мајка понекогаш оти ко ќе не се грижам за себе ми треба некој да се грижи за мене и та го препознава то. Ама ако ти смета, генерално разговор е решение. Ако не сфаќа, клаваш граници кои ти се комфортни.
Ме вребуваат за тројка а неќат на аудио кол да докажат дека се жени. Па јас да идам да се гледам без да се уверам ни на сон. Добар покушај ама аматерски
Од овој момент, наредните неколку часа се најтешките часови во мојот живот. Се надевам со лесно ќе поминат. По трет пат ваква ситуација. Двапати поминаа добро. Се надевам и сега.