..океј? А кој спомна било што за бенефитите не сфаќам? Јас не. Имаш бенефити и од планинарење И од слушањето музика И од медитирање И од гледање филм. И од спортување И од чување мачка И од одење на море И од живот со партнер И од живот без партнер И од живот без деца и живот со деца И кога работиш работа што ја сакаш И од пеење и свирење на музички инструмент И од цртање и боење и сликање И од патување И од јадење ѓумбир И од јадење боранија што и мене ми е гадна. И од учење И од пишување И од многу други Дали ги правиш сите до една работиве и зашто не? Еве што реков има куп бенефити од немање деца ама ти имаш зашто така сакаш. Целиов муабет е што читачи на книги се преценуваат дека го нашле патот до мудроста. А вистината е дека само уживаат во една работа во која други не уживаат. А искрено не поднесувам читање книги зашто сакам движење, промени. Не можам да седам во едно место.
Не се разбраме, а и тешко да се разбереме. Сакам само да кажам дека читањето книги може да ги отвори очите за многу работи, да создава далеку поемпатични луѓе кои и те како се потребни во море на себичност, да ги прошири видиците во секоја насока. Да не зборуваме за развој на имагинацијата. Така што читајте, уживајте во читањето, има цели непознати светови во книгите.
Па пак ќе речам, многу работи имаат бенефити па не ги правиме сите. Зашто не уживаме сите во исто. Книга не е the ultimate задоволство. И јас ќе кажам истото за планинарење. Ама нема да ме сфатиш зашто не го сакаш истото нели?
Сама се пронајде во ситуацијата на прости и неписмени па се огласи. Ние едно збориме ти друго. Ама во право си, нема потреба за објаснување, терај си.
Бенефитите на книгите во споредба со други медиуми се тоа што се подобри за очите, за фокус и концентрација. Останатите работи како вокабулар, емпатија и имагинација не се поврзани со книгата како медиум, туку со (типот на) приказната. И можат да се најдат на други места. Да се надоврзам на муабетот, театар е исто така хоби кое многу погрешно се восприема. Сум била само на една претстава што беше океј, останатите (комедии демек) ептен ми беа ко... кој го напишал ова и зошто. Зборот ми е, некој може да каже дека оди на театар, а да гледа некои такви лоши неквалитетни претстави. И не е тоа поинтелектуално од гледање турска серија дома, ама тоа е hard pill to swallow. Инаку, постојат едукативни содржини, non-fiction книги, јутуб видеа, документарци, артикли од научни списанија, подкасти. Постојат квалитетни приказни, без разлика дали во роман, во серија, филм. И постојат приказни лимонатки, лесни, неквалитетни, за пуштање мозок на пасење, и се наоѓаат секаде, од љубовни романи, серии, филмови, до тикток видеа, риалити шоуа и теми за свекрви на форум. Нормално е од сè по нешто да се консумира. Не постои човек што чита и гледа само едукативни работи и само квалитетни приказни. Ама читање автоматски не те едуцира, ниту пак театар те прави културно просветлена личност. Многу луѓе сакаат да го фатат тој шорткат и едноставно е смешно. Дозволено е да се примаат содржини што не се едукативни, не мора да се трудиме од петни жили да покажеме дека сме се едуцирале од роман на Фицек.
Лол сликава. А што е погрешно во серија или подкаст или филм? Има и аудио книги кога сме веќе таму. На некои луѓе повеќе им лежи слушање или немаат доволно време за читање и тоа е скроз ок. Вакви слики за споредба се баш сппредба на баби и жаби, не може и не е една категорија на уметност и/или забава супериорна. Пред да ми се стави некој дека сум - неписмена, читам сѐ што ќе ми се најде околу мене буквално откако знам за себе. Ама добро е што ја надраснав фазава на holier than thou, премногу кринџ беше.
Имаше и една друга слика некаде (не во темава сега) со девојка демек облечена прво "курвински" како ѝ се пуштаат само за секс и после случајно наоѓа книга и почнува да чита и после тоа ја даваат во "нормална" облека и демек попаметна и веќе не ја гледаат ко лесна и не ја бараат само за секс зашто машките ја перцепираат како паметна. Мислам...
Поинаку се восприема книга и филм, тоа мислам не е ни спорно. Филмот го гледаш каков што ти го прикажуваат, од приказната самата создаваш слики, да, со помош на имагинација.
Сакам да кажам дека сакам да се мрднам од оваа состојба на депресија или неподвижност и да се јавам онаму каде што треба. Толку ми е тешко да се јавам некаде немам зборови. Нема опција за меил. Од итно поитно е. Не знам што човек сум. Јави се џокерче, пушти машина за перење, па за сушење, измиј садови, измиј коса. Не е многу. Помести се од место.
За се ова што пишувате јас сакам да ја кажам мојата гледна точка без да ја наметнувам никому, а кој како ќе ја сфати останува до светогледот и вредностите што ги негува човекот...Прво најбитно посочување и истакнување за работиве што се дискутираат што треба да се направи е добронамерно да се објасни дека кога човек сака да ја оправда својата гледна точка се повикува на тоа дека се е релативно дури и ако не го кажал тоа ама така е...Tочно е дека не постои ништо апсолутно на светов освен љубовта како најмоќна сила на се што постои, а сето останато е релативно..И тоа е точно дека се е релативно па затоа човек може да застане во одбрана на она што го вреднува и цени бидејќи се е релативно ама ако се работи за вредности или веќе втемелени закони со универзална полезност тогаш за таквите работи не можеме да кажеме дека се релативни.Поврзете ги универзалните вредности со тоа што го истакнувате како нешто што треба да биде подеднакво квалитетно како вредност и да има долгорочно едукативно влијание врз сите луѓе и ќе заклучите дека сепак не е баш така.Точно е дека сите имаме право на слободен избор и слободна воља да размислуваме и поддржуваме нешто онака како што сметаме дека е исправно.Ако вам вашиот избор ви помогнал да си го подобрите животот и да ви ја зајакне едуцираноста од многуте работи што ги спомнавте, значи тој пат е исправен да се следи.Ама ако е само самозалажување и отпор поради тоа што внатре во душата се кршите и доаѓа до судир со вашите вредности и универзалните вредности со кои доаѓате во судир од друга страна, тогаш тоа значи дека треба да си го преиспитате вашиот став или барем да размислите малку за ова.Не се работи за тоа дека треба да попуштите при констатацијата на другите кои застапуваат поинакво мислење.Некој спомна дека ријалити шоуата, тик ток содржините (зборувам за негативните работи т.е. предизвиците меѓу младите што завршуваат трагично кога се спроведуваат па од играчка станува плачка), театарските претстави и турските серии или било кои други серии од која и да се земја исто така на свој начин едуцираат како и книгите.Тоа е така (не секогаш ако се работи за тема поврзана со криминал, убиства и слични девијантни однесувања) ама откаде им е инспирацијата на тие турски и останати серии, како и филмови за да наметнат некоја универзална порака за љубов и позитивни работи ако не од книгите? Беше посочен пример дека заради изолиран случај и неоправдување на очекувањата одредена театарска претстава да го оправда својот настап како комичен и да изгледа како комедија, целосно потфрлила ама треба да се запрашаме прво дали сме ја сфатиле пораката од театарот и дали заради една претстава која не ви ги задоволила високите критериуми за гледање и доживување на комедијат како таква во вистинска смисла на зборот, ја намалувате вредноста на театарот и неверојатно-важната улога што ја има во разобличување, критикување, отворање очи на поединецот и истакнување на сите актуелни проблеми,стравови, слабости, предрасуди, закани и предизвици со кои се соочува едно општество чија улога е грандиозно едукативна...За ријалити шоуата и тик токот нема да коментирам воопшто бидејќи таму работите се многу поочигледни..Можат да едуцираат (повеќе да разонодуваат и забавуваат и поттикнуваат на виртуелна дружба) ама не на начин кој низ историјата на човештвото бил потврден како поделотворен и попродуктивен иако и ова е дискутабилно во одредена мера ама во секој случај е поедукативен од сегашниов.И овој модел на однесување има свои слабости што е одделна тема за разговор која не треба ни да се начнува бидејќи има моќ да сруши други концепти. Уште не сме ни стасани до таму, така што ова нека мирува. Пораката ми е, книгите се прозорец во светот со неограничени можности и радости кои никогаш нема да ве изневерат,а благодарение на фантазијата која многумина ја исмеваат и потценуваат, имајќи предвид во какви сурови услови живееме, не заборавајте дека токму поради неа се направени многу револуционерни пронајдоци, измислена е напредна технологија, измислени се лекарства кои спасуваат животи, вдахновени се многу луѓе кои ја изгубиле надежта и оптимизмот со пораките од книгите кои им помогнале да поверуваат дека работите за нив ќе станат подобри.Така што не се само овие позитивни придобивки од читањето туку и нивното исцелителско својство т.е. имаат способност да ни ја излечат душата.Сепак на вас останува да процените и да го примените во реалниот живот она што сметате дека ќе биде подобро за вас и ќе ве направи посреќни без да ви ги ограничува вашите слободи и избори.
Добро, логично дека читајќи сам ќе си го создадеш филмот во глава, неспорно е тоа, таков е форматот, читаш - замислуваш. Ама и филмовите поттикнуваат имагинација, само на друг начин. Јас мислам дека индивидуално е, зависи од човекот. Има многу добри филмови со одлични јаки пораки што на некои им се глупи и досадни. Таму кај што еден влече порака, инспирација, промена на перспектива, ЗНАЕЊЕ, друг не го прави тоа, не се поврзува со тоа што го впива, и готово.
Зборот ми е, за да кажеш дека книгите ги имаат сите тие придобивки кои ги наброја треба сите книги да ги имаат тие придобивки. А голем дел ги немаат, особено популарните книги на кои всушност се повикуваат луѓето кога зборат за ова. Еве нека биде и без имагинацијата, останатите работи навистина зависат само од типот на содржината и подеднакво можат да се добијат од различни медиуми. Напиша олкав трактат и поентата ти е ,,Книгата е прозорец кон светот". Да си жив и здрав.
Не зборуваме за содржината, зборуваме за начинот на кој се прима содржината, а тоа е едноставно така, па до утре овде да разглобуваме, нема да се смени. Според истражувањата, кога се чита книга се користи многу повеќе области од мозокот, за разлика од тоа кога се гледа филм, бидејќи гледањето на филм бара помал напор генерално.
Да нагласам, барем јас кога зборувам за книгите, не зборувам за љубовни романчиња, ниту за книгиве на Хувер и сличните. Ниту па зборувам за новиов бран на „карантинска“ поезија. Точно е и дека не треба само да се чита, туку и да се чита нешто квалитетно.
Ти благодарам за мудрата забелешка и тоа што ми ги отвори очите колку безначајно е сето тоа што го напишав.Се надевам дека само со тој еден моќен збор за обезвреднување на тоа што добронамерно го напишав ќе поттикнеш било каква поддршка и критика во таа насока и жал ми е ако ти е повредена суетата.Тоа не ми беше намерата нити го правам тоа за да се себепотврдам или да докажам нешто. Од се нешто што ќе чуеме, осознаеме, израснуваме во подобри верзии на самите себеси освен ако сме нерационално тврдоглави за да го кочиме тој процез за напредок.Ако ова што го напишав го гледаш како закана по твоето постоење, разбирање на работите и функционирање, имаш полно право да се спротивставиш и да иронизираш и никој не смее да ти го одземе тоа. Ако ваквата реакција е она што ќе те направи посреќна и посамоуверена, дејствувај на начин на кој дејствуваше и сега во исти или слични ситуации.
Сакам да кажам, имаме преубави цркви и манастири низ Македонија, штета што повеќе не ги промовираме за развој на манастирски туризам..