Сакам да кажам...

Сдк добро ми дојде патувањето, се преродив. Не очекував дека вака убаво и брзо ќе ми пројде времето.
Дал ме Бог за да изненадувам и да ги правам среќни луѓето околу мене, и да се радувам со нивната насмевка.

 

Убаво кажуваат а и тоа е нормален процес дека со годините созреваш се менуваш. Осознаваш, ментално созрезаш, духовно, влегуваш и излегуваш од различни стадиуми. Се работи за следново веќе одамна не се оптоварувам за тоа кој што мисли за мене или што ќе каже за мене, или ќе ме осуди. Живееме во време на осуди. Имав ситуација каде ми кажаа зошто дозволуваш да те потценат со коментар. Тоа е проблем на тој што потценува и ги жалам таквите, фала што се откриваат какви се. Сакав ова да го кажам одамна сум во духовна фаза каде не се замарам и не ме допира кој што ќе каже за мене, притоа и да ме навредиш, осудиш, потцениш не реагирам, бидејќи и да реагираш нема да се сменат таквите луѓе. Не дозволувајте да ве допираат зборови од плитки луѓе.

 

Амин брате.

 

Иначе и јас ќе си заштедам живци и нема да коментирам во темата за Стандарди чисто за личен мир a и куРтуЛорошки стандарди, кои да не се лажеме не се нешто претерано стандардни денес.

 

Девојче, сигурно имаш комшии кажи им на нив да појдат во полиција да го пријави и ти тргни се најди работа барем како чистачка и цимерка или кај роднини, ти ако не си здрава како ќе работиш првин здравјето да си го средиш
Да може некој да ти дај таблети за дијазепам и ќе му туриш внатре во чашата вода на дедо ти... некако снајди се
Не се плаши од него, тука е полицијата
Ако ти бараат докази тогаш остај го телефонот негде скришум и направи го да снимат кај што те малтретира..
Не си дозволувај да те малтретира

 

9 август 2022 е постот пишан

 

Фала чедо бојже .

 

Барав, барав, и накрај овде ќе залупам што ми тежи на душа, се осеќам како мачорот Том ќе се погледне во огледало и излегува магаре... Епа вака, со споругот сме веќе 1 година заедно, чиста година, претрпевме и добро и лошо, тој е човек со 2 деца едно 10 друго 17, јасно ми беше во кој води ќе влезам, двете деца не се од 1 мајка, едното е оставено како бебе, другото е израснато со мајка, поради недоразбирања, и останати причини тој ја остава втората жена и се запознаваме еден со друг, но бившата му жена (не зборам за брак што е регистриран туку само живееле заедно и според муслимански правила стапуваат во брак), бивша му жена не прифаќа дека е крај, дека сега живее со друга, бидејќи во тие години заедно секогаш имало караници, напуштање и враќање заради детето, нели типично.. Она сеуште си фантазира, живее во некој си свет полн фантазии или во турските серии, дека мојот сегашен и нејзин бивш сопруг ќе и се врати, до скоро и најмалиот живееше со нас, еден Господ ми е сведок дека од своја уста сум делела да имаат тие 2, ги прифатив како мој, додека бивша му сопруга вршила големо малтретирање врз првиот син, тој тоа јасно го кажува и поради некој трауми сеуште е несигурен во себе, пред 1 недела маж ми го однесе малиот да ја види мајка му, дали му било малце одлучил да остане му рекол за 3 дена дојди земи ме, 3 дена поминаа, детето од ведро, насмеано, полно живот, стана ист како мајка му, не знам што му се случи и зошто дојде до овој степен, детето ме прифати додека беше со нас, а сега му збори на маж ми, зошто си сеуште со неа? Таа те сака поради пари, таа е “голддигер“, зошто си сеуште со неа остави ја, тука доаѓа и тоа ти што го правиш е срамота таа е ем помлада ем христијанка, ти си педо.., итн итн итн. Напоменувам детето е само 10 години, на почетокот кога дојде да живее со нас си имаше навика да рече или да вика на татко му, на почетокот не ме прифати но после се беше во ред, со време се смени, престана да користи погрдни зборови, почна да се шали, да шетаме, да ме гушка итн., во рок од 1 недела сето ова исчезна? Што ли му направи мајка му? Вчера пробав да зборам со него, бидејќи татко му не сака да го слуша, да пишувам, мајка му одма се вмеша и не блокира.. Јас не знам кај да терам со женава, нели во секоја приказна има моја, твоја и вистината, детето додека беше овде бидејќи веќе сум поминала низ развод и еден родител вака друг онака мегусебно, и не сакав да го тормозам, се понашав како со 10 годишно дете, како е можно мајка да прави свое дете непријател према татко си? Не се плаши од Бога? Сепак шамија ова она, се моли, а после молитва прави грев.. Како да постапиме? Сеуште се држиме, иако цела година ни е торбулетна, како да го поминеме ова? Како да го вратиме ова детенце во нормала пак.. Ќе се безумам не е мое дете, но сепак е дете, не би сакала да страда никако..

 

Амин чедо божјо .

Кога видов што сум напишал од сабајле првото .

 

И како почна да ме притискат дома со таа мажачка.
Не сум била способна еден дечко да најдам ..
Уште тој притисок ми фалеше.

 

Колку сакам времето назад да го вратам....се ќе беше друго се ...не ќе ја трпев оваа душевна болка сеа.....ни алкохол ни разговор ми помага .

Колку можеше да биде се поинакво.

 

Знам како ти е затоа што и јас се јадев себеси со каење, едно од најгрозните чувства. Но мораш да го прифатиш тоа што е, колку и да е тешко. Да се мачиш секој ден не е добро. Гледај на она што е позитивно во животот.

 

Убаво Славице ако си пржиш само со маслиново масло ама знај оти не е тоа масло ладно цедено и вирџин какво што е најздраво

 

Веќе цела година ми е така...само овие месеци многу многу по изразено.
Сакам да се ослободам од таа вина ама неможам ...се надевам ќе помине со тек на време...нема да ме боли душата....иако штетата не се надоместува повеќе...бар болка во душата да не чувствувам веќе.
Јас сама се фрлив во оган ..ама од кај да знам од кај ...мислев среќна ќе излезам а јас види ме денес на што личам .

 

Се трудам да прифатам многу
Камо никогаш да не се случеше тоа што се случи.

 

Преку глава ми е од протесети на вработени во државно. Се имаат се им е дадено. Што да речат дел од вработените во приватниот сектор кои се исто со високо образование ама работат и празник и делник и викенд, и без одмор, и без к15, и без боледување...Ми се гади од државниов сектор.

 

Можи глупаво звучи, ама верувај бегам од такви што се вработени во државен сектор ( не од сите, ама од некои).
Немам тема на муабет, едноставно ми се луѓе што се вртат во ист круг цело време и само по кафиќи седат (пак велам, не сите) кажуваат како им е тешко и сл.

 

Да,за време на пауза не можеш да најдеш слободна маса у кафич.
Посебно летно време...врие од нив.

 

И секогаш од таквите ќе слушнеш коментари - А на тебе криво ти е што не си во администрација?