Сакам да кажам...

Добро,нека биде пишано моето како сакам да кажам,немора да е дел од муабетот.

 

На друго мислев за ракописот. За тоа со стапчето. А за седумката се надоврзав на постот на членката. Некогаш и самата не разбирам што сум напишала. Имам братучетка која многу убаво пишува. Да ти е мерак да прочиташ. А мојот е краснопис
Знам една личност која седумката ја пишува без цртичка.

 

Од кога ова? Ново правило некое а?

Ја никад нема без цртичка да ја пишувам.

 

Не знам од кога, ама ете ја пишуваат вака 7. Мене седумка без црта не ми е седумка

 

7 вака ја пишувам
А за бројот 3 не сакате да знаете како

 

Доволно заработувам, нема да осиромашам ако некогаш платам за друг, Боже сачувај. Какво е тоа друштво за кое не би платил? Кога е до дружбата, парите не се важни, само да се видиме и да поминеме добро време заедно.

 

Мене ми се има случено во кафана да сум со 1 пијачка бидејќи не ми се пиело ниту ми се јадело и за таа една пијачка сум дала 1000 денари кога сме ја делеле сметката што не ми било сеедно.
Ама имало моменти кога сме биле помало друштво па се има повеќе осет кој колку пие и јаде и сите даваат отприлика на испиеното и изеденото кој 1000, кој 500 итн. Такада за се има решение немора да се брои залче по залче кој изел колку да даде туку да се има свесност за сите што се на маса.
Секој си ја знае цената на колку изел и колку испил. На куп кога се собираат парите секој си дава според тоа што конзумирал

 

Мм, во традиционални вредности спаѓа. Да плаќаш иљадарка за секоја дружба, да му обезбедиш стан на детето да не се мачи... сдк ово ни у Шведској нема. Или ќе останев несоцијализирана
Даски и праски ок, еднаш месечно да речеме...мада не знам од кај искочила оваа мода, во 33 години живот во мк, такви дружби сум немала. Шубо се дружевме на кафе и пред кооперација

 

Не треба да се циганчиш до денар ама па и нема што вискито и курназ коктелот да му го плаќаш на некој друг.
Ако мојот дел фатил рецимо 300, 400, еве ќе оставам 500, најмал проблем. Ама дека 1000 ќе давам, не. Јас барем порачувам според мојот буџет, а не јади пиј што сакаш а после друг ти е крив што неќе за тебе да плати

 

Мене би ми било срам да напраам сметка пример 1000че, а да извадам само 500. Боље не седнувам уопште, ко дека морало у кафана да се седне по секоја цена, нешто да не пропуштиш.

 

Седнувам на вечери и пијанки со едвај 5-6 особи во последниве неколку години, најблизок круг на луѓе, знаеме кој/а што пие, што јаде, понекогаш делиме, некогаш плаќа некој/а, некогаш јас. Немам особи кои ждерат похован еднорог со сос од авокадо или луѓе кои доаѓаат на чаша вода и се бунат зошто овој јаде еднорог.

 

Јас истово го пишав лани и одма ме нападнаа. Јас во кафиќ пијам кафе. И немам намера да платам за некој кој одлучил да пие жесток пијалок. Не се циганчам, ама мојата нарачка да е 200 денари, а на другиот 2000, не му ја плаќам. Си порачувам според буџетот. Ако немам доволно пари не излегувам. Не е должен другиот да ми плаќа. И кога рекле дека ќе ме частат не земам ништо повеќе од едно кафе.

 

Еднаш месечно?Што зборите? Едвај еднаш на 4,5 месеци седнуваме во кафана.

 

Се десило за мене да платат, се десило и јас за друг да дадам, ама све у нормала. Пример сум земала сок и нешто мезе и се нашле некои што ете мерак им било да дадат повеќе и другите скоро без пари сме си поминале. Али ова тек откако дошла сметка, однапред секогаш си порачувам колку јас имам да платам.

 

Скржави сте,и доста ај се вадите

 

Тоа е, не сме Парис Хилтон

 

Тоа во ред, ама некои немаат осет. Во кафани ретко одам. А и не јадам многу.

 

Пуни сте ко брод,тие највеќе штекаат