Не се сложувам, апсолутно не треба да вратиш. Се губи поентата на услугата. А ако сакаш и можеш некогаш да напраиш некому услуга, добро е да ја направиш. Едит: култура е да се заблагодариш.
Ви мава ли Предновогодишно расположение? Мене ама ич. Па коа го видов тоа меилот за Предновогодишната забава, ама уопште не ми се иде.
Drzavata pali gubre i otpad od drugi bogati zemji za pari,i letno vreme ama ne se oseka, toa narodot go lazat deka e od kumur,drva,koli i slicno.Ete ni nabiva kompleks da mrazime nekoj ,pa posle RAZDELI PA VLADEJ.Realni zagaduvaci se i fabriki sto ne stavaat zastitata na izduvni gasovi,ama toa pak e so AMIN NA DRZVATA,zatoa im se moze .
Мене никој не ме ни поканил од работа за предновогодишна прослава нити одам на работа. Не ми стасал никаков мејл. А, сакам да одам на работа. Си имаш свој џепарлук. Убаво е посебно кога си работиш нешто. Ќе одам на шопинг да потрошам некоја пара. П.с.не останувам на никој должна...долг си е долг...
Не мора да ја направиш. Не должиш на никој ништо. Реченицата е: ако сакам пред се. Со тоа што ќе возвратиш на дадената услуга, даваш простор да побараш пак. А реално на сите некогаш ни треба услуга за нешто. Јас не би си го трошела времето, ако немам фидбек. Давам, даваш. Макар било наречено и трансакција. Не даваш, не ми барај.
Како поправате resting bitch face особено од ко ќе ви падни социјалната енергија? Дип ново девојче имаме во друштвото неќам да ја уплашам пошто поќето со кои комуницирам сега и сме блиски ми рекле дека at one point се плашеле да ми се приближат. Не касам, само си ја штедам кожата на лицето да не се брчка.
Никако Демонке Си ја тераме покер фејс, а почнав и директно да кажувам "Не сум вечно ваква, таков ми е периодот". Мислам не сум груба и некултурна, ама слабо комуницирам. Е сум имала и соговорници кои што го сфатиле тоа па ме чепкале на теми за да ми ја кренат социјалната енергија.
Абе ако неќам некој одма знат, како на аватаров фаца имам: Се дур личам неутрално значи не е лошо. Смеењето е гратис шо се случва повремено. Инаку не допишав па едитирам, јас па неќам некој да ми крева социјална енергија, тие шо ми се во најблизок круг си уживаме и во сопствена тишина. Ама дип сакам да знај девојчево дека не ја хејтам. Оти се сетив преѓе на момент од некни на boardgame night кај шо дефинитивно почна да ми е мака и наеднаш сменав енергија, нешто на шо другите не само шо се навикнати туку и им е очекувано. Та можи да си го земи на душа.
Тука станува збор за нивни предрасуди и нивни проекции за тебе врз основа на како што наведуваш изразот на лицето. Инаку да вистина е дека изразот на лицето оддава што можеби личноста зад него осеќа, па повеќето на почеток ги бараме тие невербални знаци во комуникацијата да укапираме на што сме и што се случува околу нас. Еве попластично преку пример кога сум полагала усно на испит пред професори имало такви кои додека те ислушувале кимале или велеле да или имале некој благ израз на пријатност на лицето поради одговорот кој го слушале. Но имало и онакви кои јас ги нарекувам фаца мртваца, ама поточно имале безличен израз и никаква вербална стимулација и сега не знаеш на што си, ама па си тераш во усното излагање на одговорите и тоа е. Сакам да кажам не се фокусираш толку на лицевата експресија и не тргаш со предрасуди и лични проекции си тераш со знаењето и самодовербата во усното полагање. Е исто и во животот треба да си се тера со знаењето, искуството и самодовербата кога се тераат конверзации, да си тоа што си независно од тоа кој/која како го прифаќа или доживува и изразува преку пријатна, непријатна или никаква лицева експресија. Сакам да кажам, да скратам, дека одразот не лицето секогаш не е во согласност и не кореспондира со она што другата страна го говори итн. Едноставно независно од изразот на соговорничката макар имала и resting bitch face треба да си тераме како што и би правеле во секаков друг случај и на хепи или нехепи фаца. Во ред е по комуникацијата со некој/некои да не кликнеш и не ти оди на понатамошни стази муабетот и обратно да кликнеш и ти оди. Ете некое мое скромно гледиште на оваа тема. Инаку јас не ја штедам кожата претежно сум со пријатна крива линија на лице, освен кога ќе стане непријатна, е тогаш е run. Run as fast as you can.
Ова дефинитивно, зато сега ублажвам со рил-два од ко ќе се видам со некој прв пат за да знат дека се in good graces. Иако пак ќе речам, имам неутрално лице се дур не станам annoyed. Така да ако некој ме види annoyed ќе знај дека уствари „позитивна“ реакција имам остатокот од времето.
Никако, колку и да се трудам мислам уште полошо е, добив коментар дека на прв поглед сум изгледала арогантна..
Толку сум бил осамен во минтатото, сеа некој минимална работа да ме услужи или помогни враќам x2. Тоа не го гледам како демек борчлија апла сум и да се напрам поголем едноставно благодарноста моја е преголема пошто од никого не очекувам да ми се најди..
Ве зачитав на темава и ме заинтригира муабетот. Е сега и јас да се произнесам на таа тема со мое мислење и ќе се потрудам да е кусо и скромно колку што можам највеќе Ова што ти го пишуваш навистина е чиста И мислењето ти е во ред и е повеќе, ако не и највеќе, најдоминантно застапено по Западот. Бев, седев и веројатно ќе се преселам таму кадешто живееш и го осетив ова на сопствена кожа и видов со свои сопствени очи. Иако најискрено и таму е во нијанси, претежно каде што живее одредена заедница за која ќе се осврнам во мислењево, гледиштето е како на членките, даваш, пружаш услуга од ќеиф, од сесрце без да очекуваш нешто за возврат. Не бараш ништо. И тука културно би било да се каже барем едно благодарам, а личен избор е дали и ако се возврати на услугата во иста или слична мерка, поточно дадеш повратен и позитивен фидбек. Во Западот верувајте е како непишано правило да следи фидбекот. Е сега колку одиме по на исток и кон нашето поднебје, се прави услуга од сесрце без страчка нема врачка, а како на Запад што прават обавезно страчка треба да има врачка. Е за овие заедници мислев погоре во описот. Поисточњачките народи тежнееме кон некоја проста и едноставна филозофија на живеењето и постоењето, прави добро Бог со добро да ти возврати, а не да очекуваме од личностите на кои сме им се наште задолжително возвраќање на услугата. И јас целам кон тоа давање од сесрце, не очекувам за возврат. Ама донекаде си во право, не може бескрајно само да се дава, треба и давање и примање на услугата7 или возвраќање со мерка и усул. Дека нели се е до умереноста, ништо премногу, ништо премалку, некаде на средина. И за се во животот секогаш е се на средина и однесувањето и делата и вистината е помеѓу едниот и другиот екстрем на златната средина. Толку од моето скромно мислење.