Сакам да кажам...

Ona cuvstvo koga ke se ispukas za site pari na luge sto si im kutel i te sfatile ko glup i naiven e nezamenlivo.Podobro oni da se nerviraat nego jas,koga veke ti puknala tikvata i ti doaga da gi zdrobis i smakas kako dosana muva sto se lepi na jadenje kogi gladen.Ubav den i ubav period imam sporedeno so lani ova vreme.

 

Кое олеснување нели?
Мојата тиква се поголема станува,кај и да е ќе пукне и кај мене...

 

А зошто не го сакаш Џорџ?
Не памтам до кај сум го гледала, сигурно не до крај, ниту пак ме интересирал развојот на ликови во било која серија евер. Така што, немам појма за која промена зборуваш. Ама, можеби Curb your enthusiasm ќе ти даде некој одговор
Сдк...на тема, смешки од дијаспорци- дојде еднаш еден роднина од Австралија, и ни објасни - ова е телевизор, а тој во филмот што умре, не умре стварно, то е глума. Така што така. Уствари ко што минува време, сфаќам дека многу подлабоко значење има таа мудра мисла, ама тоа во некоја наредна епизода.

 

И плус се гледа со деградирачки аспект и потсмев спрема некого кој не пија и не е љубител на алкохол. Би рекол таквото размислување е простачко ама повеќе е жално зошто се мешаат во туѓ избор на начин живот и општо во животот.

Не сакам да ми се мешаат во тоа дека не пијам и не сум љубител на алкохол и штетни пороци, исто како јас шо не му се мешам на тие шо обожаваат алкохол, цигари, итн. Секој си има право на избор на начин на живот и животни навики.

 

Абе филм е, не е вистина
Глеј го Ентузијазмот шо ти го пишав погоре, може ќе ти даде смисла Многу понеизвикана и покултна серија, ако ме прашува некој мене

 

Мака мачам со сестра ми да се објаснам дека наставничката по англиски е тука за децата да ги научи, и дека треба да прашува кога не и е јасно, само така ќе научи, дека подобро е да прашува во школо и на курс кога нешто не знае, него само да седи таму, и ние после дома да се објаснуваме.. Ми вика мене ми е срам да прашам, мислам децата ќе ми се смеат дека не знам..

 

Како се справувате со мрзеливост? 2 недели се влечам да напишам еден есеј, и никако да почнам... Шо бутур ми е не знам.

 

Никој од ликовите во „Зајнфелд“ не е конзистентен. Нема никаква потреба за „длабока анализа“. Дури и низ текот на самата серија. Не може да се „извади“ со , „на почетокот немавме пари па почетните епизоди беа само пробни“.

Целата серија е генератор на предрасуди и од невротичноста на њујорчаните од 90-ти прави фетиш. (слично како кај Вуди Ален, иако тој е приказна сам за себе) ...Изобилува со предрасуди за раса, жени/мажи, возрасни луѓе, социјална состојба, самоубијци, сексуалност.... Ужасно неинвентивен крај. (но, нема да правам спојлери)... Во меѓувреме Зајнфелд стана милијардер. (или речиси). И уште се буни дека го „канселирале“... Ма немој. И треба да биде канселиран. Но, Џејсон Александер (Џорџ) е одличен актер, и многу луциден, погледај интервјуа.

 

Сајнфелд не е канселиран ради серијата (ако уопште е, пошо глеам комедијантите го ценат), ради друго е во задњиве година-две.
Кај сите серии од 80тите и 90тите хуморот денес не би прошол, други се времиња (мислам, фала курцу).
А ликовите може повремено се неконзистентни, али дефинитивно можеш во кратки црти секој од нив да ги опишеш, што всушност ги прави доволно конзистентни, и што е уште побитно, уникатни. Не се само имиња, карактери се. Заплетите и случките се преувеличени, на моменти блесави. Барем не се воздржувале во тој поглед.

И после 30+ години, сè уште е смешна, како и да е.

 

But it is.

 

Гледај ја. Не ми пречи мене.

 

Многу едноставно, да не бидам екстензивен. Дополнително, немам време...

Не мислев на тоа дека немаат НИКАКВА конзистентност, мислев на тоа дека немаат „психолошка“ доследност. Нивните гледни точки, нивните начини на размислување, нивните согледувања на претходните искуства, нивниот сооднос со другите луѓе, не припаѓааат на „една“ личност. Нивните карактеристики немаат еден „наративен центар“, туку се нафрлени слоеви, епизоди, и ментални извадоци, дистрибуирана неповрзана низа на особини.. Побогу, Зајнфелд има 50 девојки низ серијава,...(имаше статија за ова.)

„Зајнфелд“ како да се води само на основа на „трикови“, „финти“, „што е популарно во моментот“, емоционални тригери за поттиикнуавање некакво празнење од секојдневните фрустрации, главно засновано на цинизам, што е кристализирано незадоволство од секојдневието...

.... Во меѓувреме, да повторам, човекот стана милијардер, на некој начин, се збогатил на основа на генерирани предрасуди и цинизам... Ја злоупотребува „катарзата“ на гледачот преку цинизам, за да се збогати!

**

Имаше еден македонски јутјубер/поткастер кој стана „популарен“ затоа што со другарчето се смееше оти кога бил дете силувал некоја „женска“ во комбе (нема да го правам популарен)... Еве, го сега пак собира гледачи.. Истиот Зајнфелд „маркетинг“.

***

Сличен заклучок имав и за Brеaking Bad, во однос на психолошката недоследност...

Би рекол дека потребата за цинизам низ сериите многу зборува за нашите модерни општества. И не само што го „растеретува“ гледачот од него, туку го репродуцира и на крајот го прави уште пофрустриран... Малку смеење за многу цинизам...

 

Допишав погоре. Веројатно е појасно. Но, се согласувам, дека не е сосема исто, слична е „матрицата“, слична е потребата, се „повикува“ на слични емоции. Барем јас така гледам...

**

Еве, и јас го изгледав во крајна линија, целиот ситком, инаку немаше да го знам крајот. Но, мене ми беше интересен од мета-ниво. начинот на кој е направен, како се вклопени епизодите, како продуцентите успеале да ги поврзат сезоните, какви „теми“ се начнуваат и завршуваат, како се „исклучуваат“ ликовите, како се воведуваат нови, дали некаде ќе има доследност. Крајот мора да кажам е неочекуван, попатен, како и целата серија, колку што се сеќавам целата серија е mise en abyme, серија во серија за НИШТО-то Типичен постмодернизам... Има многу убави интервјуа од учесниците, а анализи за ситкомот., ги препорачувам... Некои одеа и во насока на ова што јас сега го пишувам тука. Но, неспорно дека е огромен комерцијален успех и дотолку повеќе кажува многу за сензибилитетот на гледачите во едно време.... Затоа што ситкомите имаат своја функција, секогаш...

 

Анализата ти е супер, ама претерано филозофираш за серија за која не треба да се филозофира, пошо ко што кажа намерно е за НИШТО. Затоа сите ликови имаат по 50 партнери, пошо за нивна возраст тие се темите, секс, дејтање, кариера, искачање. Тоа е целата поента и убавината. Секоја епизода има фокус на некоја конкретна приказна, ко што вика Демон, не се поврзани, можеш било која, било кога да ја гледаш.
Башка е ултра стара, една од првите од овој тип. Со други серии и други ликови, пробуваат други наративи, и биделе дека главните ликови треба да имаат поголема длабочина, да развиваат односи и врски, итн. Ама тоа не се бара во Сајнфелд, според мене Сајнфелд е за мрднатите сценарија што им се дешаваат на ликовите и punch line-овите. Толку.

Иначе, ако до сеа ја немате гледано "Northern Exposure", препорачувам да ја гледате. Врска нема со Сајнфелд, едино што е од тоа време, една од омилените серии ми е, па затоа ја препорачувам на луѓе шо немаат проблем да гледаат нешто постаро. И тука има навредливи моменти што тогаш прошле, ама има еден топ преубави пораки и поенти. Сеа зимно време е најтаман за гледање.