Сакам да кажам...

Се согласувам. И за жени важи истото.
Брука е да работиш, а да чекш дечкото да ти плаќа.
Зошто за дечкото да е само бруката?

Ако ти не се ни понудиш да платиш, брука е, како да кажам. Не е срамота он да плати, срамота е ти да не се понудиш
И ако ТИ поканиш дечко на дејт, ти плаќаш.

 

Може ли да ми објасниш зошто вредноста на феминизмот ја сведуваш на дискусија за (не)плаќање кафе?

 

Како може да пишувате за фер распределба во свет во кој да се биде жена биолошки чини поскапо?
Од хигиенски препарати за менструален циклус, до бременост, па сѐ до козметички алатки за одржување/разубавување кои станаа must во модерното општество?
Во ваков свет муабет за тоа кој треба прв да го плати кафето е благо апсурден.
Не сте ,,феминистки" односно еднакви преку изолирање на женскиот биос од природата, претворајќи го во генерички производ за мажот.
Многу напротив.
Делувате незрело и обесправено, со пуста желба за доминација во обид да бидете над нешто што не сте.

 

Незнам зошто упорно сакате да го искорените џентлменството.
Џентлменството секогаш било и секогаш ќе биде во мода. Машкото да плати на прв дејт.
За понатаму, може и жената да плаќа, не е проблем.

 

Ако на пример дечкото не дозволува девојката да плаќа макар и едно кафе бидејќи смета дека е џентлменски тој да плаќа и дека тоа му е должност?
Се имам многу пати понудено, но не дозволува.

 

Тогаш ќе кажат тука дека си материјалистка.
Секогаш акцентот на жената се става.

 

Материјалистки и спонзоруши, не заборавај...

 

Значи срам да ми е а
А ете, многу пати имам понудено.
Ни кафе од вендинг машина не дава да му купам не пак у кафич.

 

Абе толку многу се претерува со феминизмот, шо почнаа да си ја забораваат женственоста. Сакаат да го уништат и џентлменството.
А верувам дека на секоја жена и е убаво кога ќе се осети стварно како жена, некој да и купи цвеќе, да и отвори врата, да и го намести столот, да плати за првиот дејт....
Тоа шо сме феминистки, не значи дека треба да претеруваме и да заборавиме дека сме жени.

 

Мене да ми плати кафе на прв дејт од џентлменство ми е понижување, па вие како сакате.
Ме прави неспособна за 100 денари.
Фала златен, не сум толку за жалење.

 

Незнам зошто така мислиш, твоево веќе не е ни дејт туку докажување и натпреварување. Бар според мене.
Жал ми е така шо се осеќаш.

 

Па и неговото е докажување дека има пари и е џентлмен де.
Ако на прв дејт ме рачуна неспособна, не ми треба таков муж у живот.
И пак ќе речам океј е да плати, ама не пошо бил маж, а јас таа неспособната.

 

Па ако те рачуна неспособна, тогаш си го згрешила мажот за дејтање.

 

Сдк 1- од едно кафе, никој, нит се збогатил нит осиромашил.
Сдк 2- Секој екстрем е лош, затоа се вика екстрем.

 

Кога некој ти придржува врата некаде му дозволуваш или му велиш да ја затвори оти можеш сама? Пошто нели инаку си неспособна ако ти ја придржи.

 

Не е понижување.
Верувам дека секој може да си дозволи да си плати сметка, дали на прв или трет дејт, но некои не дозволуваат.
Тоа е до карактерот на личноста.
Имав еден бивш затоа е и бивш, одевме неколку месеци, скржав беше, ниту еден цвет ми немаше подарено, а јас нему поклони и за роденден и за празници, ручек само еднаш дали имаше платено, почесто делевме, а не бев со него за поклони или ручеци ама никад не направи да се чувствувам посебно или вредна да потроши некој денар за мене ко јас за него.

Со сегашниов дечко сме збореле за тоа дека тој така би сакал да продолжи, ќе знам да му подарам некоја убава работа и секогаш ми вели како јас можам да му подарам нешто така и тој сака да плаќа, иако знае да промрчи зошто сум трошела.

Не е до неспособност.

 

Материјализам се рачуна гестот?

Епа модерниот феминизам си го напраи своето, секоја му чест

Манчи и шампон подеднакво ќе дели со мажот, сама така има изјавено, се подеднакво, братска делба или шо

Сепак у пракса ќе е малце поинаку

 

Зошто да ти е понижување тоа?
Све додека он не ти плаќа стално, нема зошто да се осеќаш понижено.
Голема работа за кафе од 100 или 100 и нешто денари.

 

Мешаш љубезност со понижување.
А вие им држите врати на мажи или нема што да бидете џентлуоман?
Имаше период и кога не работев и ми плаќале кафе оти "ајде ти кога ќе се вработиш ќе платиш". А имав пари во моментот.
Не беше од дечко ова патем.
Мојата реакција во моментот можеш само да ја замислиш.
Како да се осеќам кога некој толку ме сожалува што ми плаќа јебено кафе?

Океј де бајси, нека ви плаќаат. Јас не сакам.
Ќе дадам ама не сакам да ми дадат. Крај.
Тоа што можам сама, сакам да го правам сама.

 

да си го чуваш другарот шо ти плаќал кафе оти не си имала работа, има чисто срце.