Е ако де, сите имаме свои стандарди, тоа секако го заклучивме. Темата за мене е дека џентлментството не го прави човекот автоматски добар партнер, како што адидас кажа пред едно 10 страни За тебе може е друга темата, еве не знам кажи си.
Не го прави де, ама доволно привлекува за да посакам да го запознаам подобро. Толку беше просто да се сфати. Нејзиниот можеби е и џентелмен и добар партнер. Нејзините стандарди се тоа.
Не, ама од тоа многу работи можеш да заклучиш за него и на самиот дејт. Како би се осетила маж на прв дејт да ти дојде и да ти тресне на масата, да ти каже ајде брат сега плаќај. Или да помине некој шо продава ружи и да не сака да ти купи. Да ти каже шо ќе ти купувам ружа, купи си сама. Шо ќе заклучиш ти од тоа?
Да, точно така, нејзини. И што сеа, бидејќи се нејзини, мене забрането ми е да не се сложам со неа и да дадам мое мислење?
Јас сум носела цигли, сум копала, сум носела кофи тешки по 15 кила, куфер тежок 10 кила сум го кревала по скали, па еве и цицките и путката ми се на место, патлак и брада не ми пораснаа.
Сум осетила, ич да не се секираш. Само што не смета сиротиот дека он е главен придонесувач во врска и многу го ценам ради тоа. Напротив, повеќе од мене сака да работам.
Веќе во друга тема навлегувам, со ризик и страв да звучам „нефеминистички“, ама мене пренемагањето на некои девојки/жени да подигнат нешто потешко од 1кг (а очигледно е дека можат), да заковаат шајка на ѕид, да вртнат 3 пати со шрафцигер, ми е на исто ниво како маживе што нејќат да пуштат машина, нејќат да пеглаат, да спружат алишта, да мијат садови и тн. Не ми е логично едното да се критикува, другото не.
Никогаш никој не ми рекол да ја платам сама сметката, така да, не знам какво е тоа чувство. А кога доаѓала сметка, првенствено секогаш сум тргала да си платам свој дел, а потоа или сум дозволувала да го платат и мојот дел или не сум дозволувала, зависно од многу нешта. Едноставно не сум очекувала дека апсолутно мора да ја плати цела сметка, а секако дека сум дозволувала. Неам такви комплекси, океј ми било да ја плати, ама не морало по дифолт. Сум добивала цвеќиња и сè уште добивам, онака рендом, и тоа е тоа, не ме фасцинира нешто баш. За мене дали купил ружа од тие што шетаат по маси или дали ја отворил вратата, еднакво (не)важно ми било како дали ми се допаѓале патиките што ги носел. Ко што вика Арабела, различни стандарди. ¯\_(ツ)_/¯
Епа различни стандарди. Ете, мене не ми е сеедно да имам маж до мене шо никогаш нема да ми купи ружа.
Ако има пари а дава девојка да му плати мoже да има уште една женска, а првава ја фарба како е скромен, кхм, да не пишам скржав. Така да има многу опции. Но, маж што воопшто не се нуди да плати на девојка, особено на прв состанок е многу сомнителен, и тоа од повеќе аспекти.
И ја освен копањето Не е проблем килавењето, можеме некои Принцеза нејќам ич да глумам, и не сум за среќа или за жал.. Туку гадно е и мизерно да те остаи ти да дигаш, а тука е, те глеа и нејќе да се понуди да ти помогне. Иначе едно време и мене доживљај ми беше вака да се докажувам, сила дека иам, нејќам да ме потценуваат, али сепак.. Нема да ти дојде убаво и да се осетиш ко жена, да ти помогне, да ти се најде? Све сама да те остава, то ест и тешките работи на твој грб да бидат, за само да се докажуваш пред него? Мене поише ме нервира тоа што вака ги разгалувате, и баш ко принцези ги научивте да се понашаат. Од дома разгалени, жените и девојките исто вака ги штедат, блазе си им бе.. Не мора лично за тебе да важи, ти викаш двајцата ќе се тегнете, ќе влечете. Туку имаш баш вакви кои оваа сила и способност на жената ќе си ја искористат, а они ќе уживаат и дремат. Според тебе значи нема разлика маж и жена, исто е. И ја така мислев, веќе не мислам.
Не бев приморана. Имаше работа кај блиски во двор и се понудив и ми рекоа ајде ако можеш и можев да кревам. И нит се повреди нит ништо. И не сметам дека жена треба максимално да се штеди од кревање тешко оти била жена, освен здравствени проблеми и бременост. Ама утре мој партнер ќе скрши рака, нога, нешто друго и треба он да дига оти јас нежната ќе пцовисам од 10 кила? Не можам 50 кила да кревам ни јас фала богу ама до 20 можам. И не ми паѓа круната да кренам. Вежбам дома иако со мали тежини, пак многу добро знам како се крева правилно без да искилавиш кичма.
А на која и паднала? Уште не сум запознала жена шо нема дигнато дрва, кауч, маса, кревети, или шо нема заковано нешто. Од прв дејт одма стигнавте до брак во кој се натпреварувате кој ќе ја носи круната.
Не рамнам. Ама таму кај што можам да кренам, ќе кревам. И читај убаво, реков здравствени проблеми се исклучок Мене некои уште ме штедат година ипол по операцијата лани иако веќе трчам по неколку километри и кревам 10+ кила, оти девојче сум била де. И вака ми иде да ги отерам у три лепе. Едвај чекав да помине таа критична една година да вежбам и да сум активна на раат. И еве ме, појака од било кога.
