Сакам да кажам...

И мене ми е ок.

 

Останав кај моиве за празнициве да се одморам малку една недела од патување, работа и работа... и работа.

И ај денес Сабота, ќе се изнаспијам конечно оти вчера се шинав од работа до полноќ.
Станувам утрово, или подобро да речам пладнево оти веќе 11 беше... И слушам муабети некои од дневна, гласови...гости имаме. А ич нејќам гости наутро, и отсекогаш сум одбегнувал да одам да се поздравам...
Ме знае мајка ми каков сум, па ми се јави на телефон да дојдам затоа што учителката Верче била дојдена.

Верче не ми беше мене учителка во основно, ама беше на класот каде што беа другарите мои од маало, а ние неразделни бевме. Не дека мајка ми се дружи со неа, може кај нас има дојдено еднаш пред 20+ години. Ама мајка ми таква е, види ли некој познат и ајдеее одма на кафе, на локум...

Видов, не видов, се облеков, се спремив малку и отидов да ја видам Верче. А она одма уште од врата: "Лелее Билииии кај си тииии? Те нема тетка Верче видено којзнае од кога. Леле колкав си пораснал, колку убав дечко си станал, браво, браво... Ајде за многу години нека се празниците, бла бла бла".

И ајде тука следуваат обичните бош муабети каде работам, дали сум се оженил и зошто уште не, некои случки од школските денови, па приказни за секој ученик, кај бил, што завршил, каде работел.

Не остана покусо и мене да ме пофали пред мајка ми колку сум бил паметно дете, дека уште од тогаш се гледало дека ќе стигнам далеку. Ама секогаш има пример за некое дете што успеало повеќе, што заминало Германија, Швајцарија, Холандија, Лондон, Америка, докторирал на Харвард и сега работи за НАСА, прави нов модул за Марс, а во меѓувреме открива лек за рак и чека трета Нобелова награда. И секако, е нејзина најголема гордост.

За крај пред одење, не заборавила да ми купи поклонче за празниците...
Буричка во тоа торбулето, и ми вика: "Били се сеќаваш ли во 4то кога бевме на ексукрзија кога игравте фудбал, па кога си паднал во еден вир...."
"E како не се сеќавам тетка Верче, таков блам тешко се заборава..."
"Тогаш мајка ти ставила резервни шорчеви, блузичка, гаќи... ама заборавила чорапи, па моравме да ги переме и сушиме..." - вади од тоа торбичето едни чорапи - "Тетка Верче се сеќава и затоа ти купи сега чорапчиња за зимово"...

И идам во соба, што ќе видам чорапиве ај што се зелена го*но боја, туку пишува и дека се женски. Мајка ми ги нејќе, вика за мене биле и јас требало да ги носам, не се ни познавале дека биле женски.

Ги пробав. Точни ми се. Сеа ваљда треба да ги носам? Да? Не?

 

Хахахахаха убаво ме изнасмеа ејј.

 

Некупување кеси е принцип. Особено затоа што е боцкање во здрав мозок дека откако ќесата ќе биде наплатена 20 денари, веднаш станува еколошка (нели, така ги рекламираа).
Дали направиле 30, 300, 3000 или 30 000 денари тоа воопшто не е важно. Ако се нивни пари и не сакаат да дадат плус 20, имаат право да не дадат. Како ќе се спакуваат си е нивно.

 

Што су ти згрешил ја?

 

Едвај чекам да падне снег, онака да снежи и снежи....

 

Годинава зимата испоштува в крај, два пати заврна утре трет. Не дека првиве два беа некои јаки снегови водени беа, ама од утрешниот очекувам многу, ко тој 2014 што во рок од три четири сати го блокира цел град.

 

Ако живееш во Зап Македонија можеби и заврнало двапати досега, во другите краишта ќе биде и првпат.

 

Читам коментари на социјални мрежи како ја напаѓаат одредена Кристина Балканов дека имала слика по бикини а била поставена таму за директор на МНР некој..
Девојката дипломирала на Јустинијан Први во Скопје како првенец на генерација со просек 9.98, има магистирано на универзитет во Англија.. Добро бе луѓе, ако државата не ги вработува луѓето што се првенци на генерација на државни факултети, кого да вработи?
Зашто се однесувате како да сме Авганистан, големо чудо ако ставила слика од неа по бикини и имала филери на устата, па тоа си е нејзин приватен живот, и инфлуенсерка да е, апсолутно не треба да ви е гајле..
Пишуваат и дека согласно сликите, толку и било и знаењето и интелигенцијата..

 

А бре ништо, баш напротив ми имаш фатено око вака што те читам низ тмеивее

 

Сдк се поебав си ја пукнав раката.Во лонгета.Лошото брзо доаѓа