Сакам да кажам...

Не се дава Братот толку лесно

Се надевам

Рака на срце пивото кригла од него беше, ова ти е инфузија ми вика, колку поќе пиеш толку поќе ти олеснува , а и стварно така беше ко бегавме ко да летав се осеќав

 

Очигледно немаш почувствувано вистина што е анксиозност и затоа вакви плитки размислувања имаш.
А и нашите како што викаш сертифицирани психолози низ државава пола се недоволно едуцирани и неквалификувани го кажувам тоа од искуство (со чест на исклучоци).
За да се биде психолог и психотерапевт е многу повеќе од еден сертификат или диплома од факултет.
Вакви коментари како твојот се многу понегативни отколку некој кога ќе сподели свој проблем.

Поздрав и секое добро!

 

Вие ко стално умирате на температура 37.5 , кој да ве сфати озбилно.

 

Ниту анксиозност, панични напади, ма све што е поврзано едно со друго не му дава право на човек да пуни други луѓе со негативност ,дали воопшто знаеш и имаш осетено како е да си еден ден барем опкружен со негативни мисли и како ништо не ти чини ? Ај жити се, што оправдуваш.
Па, нема психолози кај нас ,затоа сме до тука стигнати ,само се чека да помине раб време ,плата да се земе и чао ,затоа сам на себе ќе се трудиш да помогнеш а не цело време ,друг крив .

 

Не реков дека нешто оправдувам - од каде тоа?
Само одредени личности тука се понашаат ко нивен да е форумов ко дома да му сме па сеа тука сѐ ќе биди rainbows and unicorns и да не сме им правеле негативно.
Затоа е форум и затоа е Сакам да кажам темава..
Ако беше да не споделваме одредени работи - нека се наведи како правило.

Друга работа ако некој ви прај негативно има една опција Игнорирај - го кликаш тоа и веќе не читаш нигде од таа личност ништо - и денот одма ќе ти е поубав ако веќе до толку нечие мислење те додирнува.

Ама не е то - уживате да се прајте подобар од некој друг ви го крева то егото.

 

Треба да се нормализира емпатијата и разбирањето а не индиферентноста и тоа како лесно да се прифати и да не ти е грижа што те испалиле ладно.
Поимот другар/ка изгуби значење.

 

Како е негативно да кажиш дека ако не сакаш сам/а да си помогниш, нема никој друг да можи да ти помогни? Па реално е тоа, ако сама не сакаш да извлечиш од тој луп никој не можи да те извлечи. Си пробала на некој сосила да му помогниш и тоа да ти успеало? Бидејќи been there done that и ми се одби од глава сѐ. Емпатија да, треба секој да има, но нечиј месија никој не е должен да биди.

Се согласувам дека многу психолози кај нас не работат како што треба (и ко сум видела кој сѐ учел/завршил за психолог стварно страв ме фаќа), а цените в плафон, но и најдобриот психолог на светот нема магија да ти направи и да ти го подобри животот автоматски, само те поддржува и ти дава насоки додека ти сама ја правиш целата работа.

*Ова општо зборувам, не за членката од која почна дискусијата.