Зависи кој како ќе се постави. Ако фати прво жената врата и излезе низ неа, може па и муж да има постпородилна депресија
Минатава недела се најдов во една прилично страшна (или за малце многу страшна) ситуација кај што еден сељак ми досаѓаше и ме следеше на автобуска и после во истиот автобус внатре. Се симнав многу набрзина на друга станица и едвај стасав потресена дома. И еве ме неколку дена сум на штрек ако некој се качи во истиот автобус или едноставно оди по истата улица. И она што покасно го сфатив е дека ние жените кога сме вака следени и демнети и напаѓани, упорно си го сфаќаме проблемот како наш личен, дека "јас сум таргет, значи јас треба да барам решение". Оти беше 5 саат попладне, се враќаме сите од работа, 20 души на автобуска, автобусот исто така полн, но ако ескалираше ситуацијата, знам дека немаше од никого да барам помош. И тоа од страв дека некој ќе ме посочи мене дека сум го ставила во опасност, а не манијакот мене. Или "твој проблем, мисли му ја". И од една страна разбирам кога некој се плаши да реагира, од друга не треба ваквите случаи да ги гледаме како нечиј личен и приватен проблем, а манијакот арен човек оти решил друг да нападне, не тебе. Тоа е и делумно причината за гадните "сама си го барала" коментари оти сите ги гледаат нив како некои што свесно со причина одбрале одредена жртва, а не зашто таа кутра жртва случајно се нашла на погрешно место во погрешно време.
Својот живот тешко можеме да го средиме ама во секое време можеме да помогнеме и да им ги решиме проблемите на другите
Ајмоо Lagao si providno kô pas, da ti nisam bitna Nikad niže pao si zbog nas, sad ti treba hitna Ne pomaže čak ni totalna anestezija Nikad više, nikad ti i ja
Мислам дека at some point треба да ставиме граница дека збориме за луѓе кои имаат некоја блага состојба што може да се контролира, имаат доволно привилегии и средства за да си помогнат и средина која ги поддржува. И да, тука ова што го пишуваш важи и е скроз валидно. Ама после одредена точка, ништо од ова не е точно и има толку многу сериозни судбини и состојби што кога ќе се примени некој self help talk звучи во најмала рака смешно споредено со тежината на животот на тие луѓе.
Мм лежеше вчера и јас му се фрлив цела врз него, и после едвај земен здив ми рече дека сум тешка како Робокоп. Незнам дал да плачам ил да се смеам.
Не ми се верува што читам денес. Во зоолошката градина во Лајпциг биле еутанизирани три амурски тигриња, стари само 3 дена. Причината: мајката одбила да ги храни, а од зоолошката не сакале да преземат обврска да ги чуваат рачно. Се работи за амурски тигар – вид кој е пред изумирање. Значи: Заробуваш редок, загрозен вид. Видот добива потомство, кое е од клучно значење за опстанок. Наместо да се вложи труд за спас, не знам кој донел ваква одлука да ги усмрти. Ама заслужува се најлошо.
