Сакам да кажам дека читам една група и една реченица шо прочитав остана со мене. Парафразирам и преведвам: "Толку многу раце го доприја моето тело, тело кое некогаш го осеќав како само мое. Сега ми е отуѓено. Сега не осеќам ништо. Се вкочанувам и не мислам на непознати како ми го допираат телото, пофаќаат, поткреваат, притискаат - како да сум расипана играчка."
Почна некако да е многу свежо навечер, сега си извадов ќебе да се покријам. Ако продолжи вака кајдае ќе ја отворам сезоната на спиење со чорапи, дури и сега ми се ладни стапалата. Мада еве го септември, а чим дојди септември, студеното време е тука некаде. Уште малку и пожолтени лисја, тмурни утра и мирис на ајвар.